در پی شیوع ویروس کرونا وضعیت بهداشتی زندان زنان قرچک به شدت وخیم می باشد تا جایی که به رسانه های حکومتی نیز راه باز کرده است. خبرگزاری حکومتی خبرآنلاین روز ۲۷فروردین ۹۹ طی گزارشی از وضعیت وخیم زندانیان قرچک و ابتلای ۲۰تن از زندانیان به کرونا خبر داد که در میان سایر زندانیان نگهداری می شوند.
زندان زنان قرچک برای حبس زنان متهم به جرائم خشونت آمیز و همچنین برای تبعید زندانیان سیاسی به کار می رود. در این زندان تفکیک جرائم وجود ندارد و زندانیان سیاسی در میان مجرمان عادی و زندانیان خطرناک نگه داشته می شوند. زنانی که در جریان قیام های آبان و دی ۹۸، بازداشت شدند در این زندان به سر می برند و هیچ کدام اجازه رفتن به مرخصی پیدا نکرده اند.
خبرآنلاین از قول وکیل چند زن زندانی و یک زندانی که به تازگی و در شرایط کرونا از زندان آزاد شده گوشه ای از فاجعه در این زندان را فاش ساخته است.
شیوع کرونا در زندان زنان قرچک و انکار مقامات
یک زن زندانی که خودش به تازگی از زندان قرچک ورامین آزاد شده است گفت دو نفر از پرسنل زندان از جمله یک دکتر و یک پرستار بهداری زندان هر دو تست کرونای مثبت داشته اند و در قرنطینه هستند و دست کم ۲۰نفر از زنان زندانی در بندهای ۵ و ۶ به کرونا مبتلا شده اند و به وضعیت آنان رسیدگی نمی شود.
آنها در اتاقک های ملاقات های شرعی بدون هیچ امکانات خاص نگهداری می شوند. هیچ دارو و پزشک و امکانات و دستگاه های تنفسی در این اتاق ها نیست در حالیکه بسیاری از آنها دچار مشکلات تنفسی هستند.
مدیر کل بهداشت و درمان سازمان زندان ها، مهرزاد تشکریان در پاسخ به سوال خبرآنلاین در مورد مبتلایان به کرونا در زندان های کشور، پاسخ نداد و گفت «اجازه گفتن تعداد مبتلایان را ندارد.»
جمعیت بالای زنان در یک بند و افزایش تهدید ابتلا
این شاهد عینی همچنین فاش ساخته است که زنان زندانی مریض و غیر مریض همه با هم نگهداری می شوند. ۱۸۶نفر در یک بند زندان محبوس هستند که به وسیله تخت کابین بندی شده است. در حال حاضر درهای کریدور روی زندانی ها بسته شده و زندانیان حق ندارند داخل کریدور رفت و آمد کنند.
یکی از بندها به بند مادران معروف است. در این بند تعداد زیادی از بچه های زیر دو سال و مادران شیرده نگهداری می شوند.
بهداری داخل زندان ها امکانات ناچیزی دارند که در وضعیت شیوع کرونا مشکلات را افزونتر کرده است. ماسک و دستکش در زندان وجود ندارد. به گفته این زندانی آزاد شده بعضی از زنان با علائم تب به پرسنل زندان مراجعه می کنند، اما زندانبان ها در پاسخ به آنها می گویند به تخت هایتان بروید و از روسری تان به عنوان ماسک استفاده کنید!
به گفته این زندانی در زندان خبری از غربالگری نیست. به برخی از زندانیان عادی که به مرخصی رفته اند گفته شده بعد از پایان دوران مرخصی باید برگردند. این بازگشت بدون انجام تست کرونا، قبل از ورود به بند عمومی منجر به فاجعه ای دیگر خواهد شد.
وی می گوید یکی از مواردی که باعث گسترس بیماری است تلفن های کارتی است. همه افراد صف می بندند و با یک گوشی حرف می زنند. در این محل نه خبری از فاصله گذاری است و نه خبری از ضدعفونی تلفن کارتی که کل زنان از آن استفاده می کنند.
زندانیان کف خواب و معتاد
به گفته وکیل زنان زندانی در قرچک بعضی از زندانی ها کف زندان می خوابند که خود یکی از عوامل گسترش شیوع ویروس کرونا است. تعداد زندانیان در سالن ها و سلول ها زیاد است و همین باعث می شود اگر کسی مبتلا باشد وضعیت خطرناکی در زندان رخ دهد. حتی معتادانی که وضعیت بدی دارند از دیگر زندانیان جدا نمی شوند. بدیهی است که زنانی که اعتیاد دارند افراد مساعدتری برای ابتلا به کرونا هستند اما در میان بقیه زندانیان به سر می برند.
کمبود شدید مواد بهداشتی
شرایط بهداشتی در زندان زنان قرچک حتی قبل از شیوع پاندمی وخامت بار بود. به گفته زندانیان زندان قرچک حتی برای مقابله با شپش بین زندانیان هم امکاناتی نداشت و فقط سر زندانیان را می تراشیدند و با وایتکس شستشو می دادند. ولی بعد از شیوع کرونا نیز امکانات خاص بهداشتی در اختیار زندانیان قرار داده نشده است.
امید مرادی وکیل دادگستری که چندین موکل زن در زندان زنان قرچک دارد، توضیح داد: «حدود ۲هزار زندانی زن در قرچک نگهداری می شوند و امکانات ارائه شده به آنها از حد معمول پایین تر است. مواد بهداشتی و حتی خوراکی به چندین برابر قیمت بیرون از زندان فروخته می شود. زندانیانی هستند که ملاقات ندارند و الان هم که کلا ملاقات ها محدود شده و بسیاری از آنها برای خرید موارد مورد نیازشان در مضیقه مالی هستند.»
مقاومت بدنی زنان زندانی به دلیل اسید سیتریکی که داخل آب و غذای زندان ریخته می شود و متادونی که زندانیان به شدت مصرف می کنند و همچنین مصرف انواع و اقسام قرص های آرام بخش بسیار پایین است. هیچ قرص ویتامین و یا سبزی و میوه هم در اختیار آنها قرار داده نمی شود. از سوی دیگر آنها نمی توانند با هزینه شخصی خودشان هم این مواد را تهیه کنند.
با توجه به اینکه رژیم ملاقات ها را هم ممنوع کرده است بدیهی است که زندانی بدون ملاقات، پولی برای خرید مایحتاج خود ندارد و متأسفانه سطح بهداشت را در زندان بیش از پیش کاهش داده است. فروشگاه زندان تنها یک قطعه صابون و یک پودر رختشویی در ماه برای هر زندانی در نظر می گیرد که در شرایط عادی هم پاسخگوی نیازهای یک زن زندانی نیست.
یک زن زندانی دیگر که به تازگی آزاد شده در این مورد گفت، «مواقعی بود که من در نوبت می ایستادم که مایع دستشویی بخرم اما نوبت به من نمی رسید، آن موقع یکی از زندانیان که مثلا دو تا مایع دستشویی خریده بود به من می گفت، به قیمت ۱۰۰هزار تومان حاضرم به تو بفروشم! من هم مجبور بودم به خاطر شیوع کرونا به همان قیمت بخرم. در زندان زنان مایع دستشویی معمولی ۳۰۰ الی ۵۰۰گرمی که بهای آن ۱۰ تا حداکثر ۱۵هزار تومان است به مبلغ ۷۵ تا ۱۰۰هزار تومان یعنی ۵برابر قیمت مصوب در فروشگاه زندان آن هم با منت و سختی و محدودیت به فروش می رسد و زندانی باید مواد اولیه بهداشتی مورد نیاز خود را به چندین برابر قیمت رسمی از فروشگاه زندان بخرد.»
