۵۰۰۰پرستار طی سه ماه گذشته از کار اخراج شدند. رئیس سازمان نظام پرستاری در نشست خبری از اخراج این تعداد پرستار با قراردادهای ۸۹ روزه خبر داد.
محمد میرزابیگی، رئیس سازمان نظام پرستاری با اصطلاح قطع همکاری از اخراج این پرستاران خبر داد و اظهار داشت: «در ۳ ماه گذشته برخی دانشگاه های علوم پزشکی با ۵۰۰۰پرستار فعال، قطع همکاری کرده اند.» (سایت حکومتی اقتصاد نیوز- ۲۷ اردیبهشت ۱۴۰۱)
پرستارانی که در دوران کرونا با گذشتن از جان و سلامت خود با کمترین حقوق و بدون بیمه و کارانه پرستاری وارد خدمت شدند حالا با اخراج و بیکاری به خیل بیکاران و جمعیت زیر خط فقر پیوسته اند. بیش از یک هفته است وضعیت گرانی در ایران باعث اعتراضات گسترده مردم حداقل در ۳۰شهر شده است و قیام ها همچنان بر علیه گرانی ادامه دارد.

اخراج ۵۰۰۰پرستار در شرایطی صورت گرفته که بر اساس گفته میرزا بیگی، بیمارستان های ایران با کمبود ۱۰۰هزار پرستار رو به رو هستند.
کمبود ۱۰۰هزار پرستار یک رقم حداقل است. سه سال پیش، در سال ۱۳۹۸، رئیس کمیسیون بهداشت مجلس رژیم، حسینعلی شهریاری، اعلام کرد کمبود پرستار در مراکز دولتی و خصوصی بین ۸۰ تا ۱۵۰هزار پرستار است. (سایت حکومتی آرمان ملی – ۱۲ دی ۱۳۹۸) به گفته رئیس سازمان نظام پرستاری در دوران کرونا، ۲۰۰ نفر از پرستاران زحمتکش جان خود را از دست دادند.

پرستاری ایران به لحاظ تکنولوژی آموزش و سواد با چند کشور اول جهان برابری می کند اما به دلیل عدم رعایت استانداردهای نیروی انسانی یعنی تعداد پزشک و پرستار و تخت نسبت به جمعیت، خبری از استانداردهای جهانی نیست.
بنا به استانداردهای بین المللی باید به ازای هر هزار نفر حداقل ۴ پرستار وجود داشته باشد. اما میرزابیگی اعتراف کرد که در ایران در ۲۴ ساعت ۱.۲ پرستار به ازای هر تخت وجود دارد. همچنین بر اساس استانداردهای بین المللی به ازای هر پزشک باید حداقل ۳ پرستار وجود داشته باشد اما تعداد پرستاران در ایران بسیار کمتر است.