اعدام مرضیه اسماعیلی در زندان قزوین؛ زنی قربانی فقر و بی‌عدالتی

در تاریخ ۲۶ فروردین ۱۴۰۴، مرضیه اسماعیلی، زن ۳۹ ساله و مادر یک دختر، به اتهام حمل مواد مخدر در زندان مرکزی قزوین اعدام شد.

او در ازای دریافت ۱۰ میلیون تومان، اقدام به جابه‌جایی ۶۰۰ گرم مواد مخدر کرده بود؛ مبلغی ناچیز که او را به پای چوبه دار کشاند.

مرضیه اسماعیلی که در فقر مطلق زندگی می‌کرد، هیچ‌گونه پشتوانه اجتماعی یا حقوقی نداشت. او نه خانواده‌ای داشت که از او حمایت کند و نه توان مالی برای گرفتن وکیل. پرونده‌اش توسط قاضی اسدی، یکی از صادرکنندگان شناخته‌شده احکام اعدام در استان قزوین، رسیدگی شد و در نهایت به صدور و اجرای حکم مرگ منتهی گشت.

پیکر او روز بعد، ۲۷ فروردین، به تنها همراه و دخترخوانده‌اش، سودا، تحویل داده شد. اطلاعات دقیقی درباره محل یا نحوه برگزاری مراسم خاک‌سپاری در دست نیست.

این اعدام بار دیگر توجه‌ها را به وضعیت ناعادلانه و آسیب‌پذیر زنان در ایران جلب می‌کند؛ زنانی که در نتیجه فقر، نابرابری ساختاری، فساد سیستماتیک و نبود حمایت‌های قانونی، به مسیری رانده می‌شوند که پایان آن ممکن است چوبه دار باشد.

با اجرای حکم اعدام مرضیه اسماعیلی، شمار زنان اعدام ‌شده در ایران در سال ۲۰۲۵ به ۱۲ نفر رسید.

ایران، رکورددار اعدام زنان در جهان

براساس اطلاعات ثبت شده توسط کمیسیون زنان شورای ملی مقاومت ایران، از سال ۱۳۸۶ تاکنون، حداقل ۲۷۵ زن در ایران اعدام شده اند.

تعداد زنانی که طی سال گذشته در ایران اعدام شدند به شدت افزایش یافت.

زنانی که به دست رژیم ملایان اعدام می شوند اکثرا خود قربانی خشونت خانگی و قوانین تبعیض آمیز خانواده هستند و بسیاری از آنها در دفاع از خود اقدام می کنند.

در سال ۲۰۲۴ حداقل ۳۴ زن در ایران اعدام شدند که ۲۳ تن از آنها از زمان روی کار آمدن پزشکیان بوده است. رژیم آخوندی طی سال ۲۰۲۴ بیش از ۱۰۰۰ زندانی را اعدام کرد.

در سال ۱۴۰۳ شمسی، ۳۸ زن در ایران اعدام شدند که نسبت به سال قبل ۹۰درصد افزایش نشان می دهد.

مقایسه آماری اعدام زنان در ایران

طی ۸ سال از سال ۲۰۱۳ تا سال ۲۰۲۰ حداقل ۱۲۰ زن در ایران اعدام شدند. در این سالها، میانگین سالانه اعدام زنان ۱۵تن بود. به این ترتیب، در سال ۲۰۲۴ که ۳۴ زن اعدام شده اند، تعداد اعدام زنان بیش از دو برابر این میانگین شده و افزایش نگران‌کننده ای را نشان می دهد.

از زمان روی کار آمدن رئیسی در سال ۲۰۲۱ تعداد اعدام ها از جمله اعدام زنان رو به افزایش گذاشت  و سیر صعودی طی کرد. با مرگ رئيسی در ۱۹ مه ۲۰۲۳ و روی کار آمدن پزشکیان در اوت ۲۰۲۳، این سیر صعودی با شتاب بیشتر ادامه یافت.

بعد از مرگ رئیسی، به طور متوسط در هر ماه ۳.۳ زن اعدام شده اند. پزشکیان در ۱۷مهر ۱۴۰۳ صریحاً از اعدام‌ها دفاع کرد. در صورتی که در ۳۴ ماه دوران ریاست جمهوری رئیسی، با اعدام ۶۳ زن، میانگین اعدام زنان در هر ماه به ۱.۸۵ تن بالغ می شد.

این موضوع بیش از پیش اثبات می‌کند که فارغ از اینکه چه کسی در ریاست‌جمهوری رژیم ملایان باشد، حقوق مردم ایران، به ‌ویژه زنان، همچنان پایمال می‌شود.