شماری از هواداران مجاهدین محبوس در بند زنان زندان اوین مراسمی به مناسبت دومین سالگرد قیام ۱۴۰۱ که مرگ مظلومانه مهسا ژینا امینی جرقه خورد، برگزار کردند.
هواداران مجاهدین به همه جانباختگان و شهیدان قیام ادای احترام کردند. برخی از زندانیان درباره قیام ۱۴۰۱ سخنرانی کردند.
زندانیان سیاسی در بند زنان زندان اوین از نقش شورشگران برای آزادی و به ویژه بردن شعار «مرگ بر ستمگر چه شاه باشه چه رهبر» به میان مردم تجلیل کردند. همچنین برخی از حاضران که شخصاً شاهد لحظات و صحنه هایی از قیام ۱۴۰۱ بودند، به تعریف خاطرات خود پرداختند.
گرامیداشت قیام ۱۴۰۱ در زندان قزلحصار
در زندان قزلحصار کرج نیز زندانیان سیاسی دومین سالگرد قیام ۱۴۰۱ را گرامی داشتند. این مراسم با یاد مهسا ژینا امینی و سایر جانباختگان قیام آغاز شد و با شعر و سرودخوانی ادامه یافت.
زندانیان سیاسی در قزلحصار شعار دادند: «داغ و درفش و زندان، احکام بغی و اعدام، شعله زند در قیام»، «طلایه دار ایران، شهریور شهیدان، ریشه هر ستمگر برمی کند ز بنیان»، «پیام ما در زندان، بهرخودان (مقاومت)، سهر هه لدان (مبارزه)»، «مرگ بر خامنه ای، لعنت برخمینی» و «خامنه ای ضحاک می کشیمت زیر خاک».
حبس خانگی خانواده امینی و حکومت نظامی در سقز
زندانیان سیاسی در دو زندان از مخوف ترین زندانهای خامنه ای در حالی دومین سالگرد قیام ۱۴۰۱ را گرامی داشتند، که در بیرون از زندان، نیروهای امنیتی از برگزاری مراسم گرامیداشت مهسا و حضور خانواده امینی بر سر مزار فرزندشان جلوگیری کردند. آنها به خانواده امینی دستور دادند در خانه بمانند و خارج نشوند.
همچنین به دستور نهادهای امنیتی، همه راه های دسترسی به آرامگاه آیچی در سقز بسته شد. نیروهای مسلح سپاه پاسداران در طول مسیر آرامستان آیچی مستقر شده و پنج فروند هلیکوپتر نظامی بر فراز شهر در حال گشت زنی بودند.
تهدید بازاریان برای شکستن اعتصاب
برای گرامیداشت دومین سالگرد قیام ۱۴۰۱، بازاریان در برخی از شهرهای کردستان از جمله سنندج، سقز، دیواندره، مریوان، مهاباد، بوکان، اشنویه، قروه و پیرانشهر دست به اعتصاب زده و مغازه های خود را بستند.
نیروهای امنیتی همچنین بازاریان را به منظور باز کردن مغازه هایشان تحت فشار و تهدید قرار دادند و در برخی موارد قفل مغازه ها را شکستند.
علاوه بر این، طی روزهای گذشته، برای جلوگیری از هرگونه تجمع و اعتراض در سالگرد قیام ۱۴۰۱، شمار زیادی از نیروهای یگان ویژه از شهرهای همدان، زنجان، تبریز، میاندوآب و ارومیه به شهرهای دیواندره، سنندج، بیجار، مهاباد و بوکان منتقل و در این شهرها مستقر شده اند.
