رها قنبری، کودک هفت‌ساله اهل قائم‌شهر، پس از تحمل ۱۰ روز کما بر اثر مسمومیت دارویی، شامگاه جمعه ۲۰ اردیبهشت ۱۴۰۴ در بیمارستان بوعلی شهر ساری جان باخت.
این کودک در اقدامی تکان‌دهنده، از حدود پنج ماه پیش توسط نامادری‌اش به‌طور پنهانی و تدریجی با شربت متادون مسموم شده بود.
رها که مادرش را پیش‌تر از دست داده و به همراه پدر و برادرش زندگی می‌کرد، از روز پنج‌شنبه ۱۱ اردیبهشت دچار علائم شدید مسمومیت شد. وی به دلیل مصرف دوز بالای متادون، دچار آسیب‌های جدی از جمله ورم مغزی، چندین نوبت ایست قلبی، خونریزی داخلی و افت شدید هوشیاری شد که در نهایت به کمای عمیق انجامید.
گفته می‌شود پدر رها از پیگیری قضایی علیه همسرش خودداری کرده است. با این حال، برخی منابع محلی از بازداشت پدر و نامادری رها توسط مراجع قضایی خبر داده‌اند.
فجایع اجتماعی آبشخور و ریشه سیاسی دارد. در تحلیل نهایی باید آن را به حساب رژیم ضدبشری و زن‌ستیز آخوندی گذاشت که خاستگاه کلان عقده‌های این برهه از تاریخ ایران است. در کانون این عقیده و سیاست انسان ستیز، قربانی شدن زنان و دختران قرار دارد.
رژیم ملایان یکی از امضاءکنندگان کنوانسیون حقوق کودکان است اما هیچ اقدامی برای حفاظت و تضمین حقوق و جان کودکان در ایران به خصوص جان و حقوق دختربچه ها به عمل نمی آورد.
عدم جرم انگاری کودک آزاری و مجازات نامتناسب برای مجرمین موجب گسترش این پدیده در ایران شده است. کودک آزاری و به خصوص آزار دختربچه ها در صدر آسیب های اجتماعی در ایران قرار دارد.
