اورانی رومبو (۲۰ ژانویه ۱۸۹۵- ۲۶ مارس ۱۹۳۶) یکی از زنان برجسته آلبانیایی بود که نقش کلیدی در پیشبرد حقوق زنان و آموزش در اوایل قرن بیستم در آلبانی ایفا کرد. او در روستای استگوپول نزدیک جیروکاستر به دنیا آمد و از کودکی به یادگیری زبان‌ها و ادبیات علاقه‌مند بود.
در سال ۱۹۲۰، اورانی رومبو یکی از بنیان‌گذاران «اتحاد زنان» (Lidhja e Gruas) در جیروکاستر شد؛ سازمانی پیشرو که برای حقوق زنان مبارزه می‌کرد و اعتراضاتی علیه تبعیض‌های اجتماعی و محدودیت‌های زنان در روزنامه «دریتا» منتشر می‌کرد.
اورانی رومبو همچنین مدرسه‌ای پنج ساله به نام «کوتو هوکشی» برای دختران از همه مذاهب در جیروکاستر تأسیس کرد و خود به عنوان مدیر آن فعالیت نمود. او اهمیت آموزش زنان را کلید توانمندسازی آن‌ها می‌دانست و در سال ۱۹۲۴ سازمانی به نام «پرمیره‌سیمی» (Përmirësimi) راه‌اندازی کرد که دوره‌های آموزشی متنوعی برای زنان از طبقات مختلف اجتماعی برگزار می‌کرد.
علاوه بر آموزش، رومبو در زمینه هنرهای نمایشی نیز فعال بود و با نوشتن و کارگردانی نمایشنامه‌ها، دختران را به مشارکت در فعالیتهای فرهنگی و اجتماعی تشویق می‌کرد. اگرچه در سال ۱۹۳۰ با مخالفت‌ها و اتهاماتی روبرو شد، او هرگز از مبارزه برای حقوق زنان دست نکشید و تا زمان فوتش در سال ۱۹۳۶ در شهر ولوره به فعالیت ادامه داد.
پس از مرگ، اورانی رومبو با مدال «معلم مردم» (Mësuese e Popullit) در سال ۱۹۶۱ تقدیر شد و مدرسه‌ای به نام او در جیروکاستر تأسیس شده که همچنان الهام‌بخش نسل‌های جدید در مسیر برابری جنسیتی و آموزش است.
زندگی و کارهای اورانی رومبو به عنوان نمادی از مقاومت و تلاش زنان برای دست‌یابی به حقوق برابر و آموزش پایدار در تاریخ آلبانی جاودانه مانده است.
