جلوگیری از نصب پایه های برق از سوی بنیاد مستضعفان زندگی را برای زنان و کودکان این روستا در گرمای طاقت فرسای اهواز غیر قابل تحمل کرده است
روز چهارشنبه ۵شهریور ۹۹، روستای ابوالفضل از توابع کیانشهر اهواز صحنه درگیری بین اهالی این روستا و مأموران سرکوبگری بود که از جانب بنیاد مستضعفان در صدد تخریب خانه های مردم محروم این روستا برآمده بودند.
آنها با تفنگ ساچمه ای وینچستر و گاز اشک آور کسانی را که دست به اعتراض زده و از تخریب خانه‌هایشان ممانعت مي كردند، هدف قرار دادند. حداقل ده نفر از اهالی از جمله چند کودک مجروح و دهها نفر بازداشت شدند.
پیش از این نیز تصاویر منتشر شده در فضای مجازی در روز ۳ شهریور ۹۹ نشان می داد که خانه های اهالی روستای ابوالفضل در خوزستان تخریب شده است. خبرگزاری حکومتی مهر با انتشار گزارشی مورخ ۳۰مرداد ۹۹، از بی خانمان شدن ۳۰۰ خانوار روستایی در اهواز به دست بنیاد مستضعفان خبر داده بود.
مشکلات زنان و کودکان
مادری میانسال در رابطه با مشکلاتی که با آن رو به رو هستند گفت، «اینجا خانه های ما را خراب می کنند، من پنج فرزند کم توان دارم که یکی از آنها فوت کرده است. کاش با رأفت بیشتری به ما نگاه می کردند تا این چنین در عذاب و دلهره از دست دادن سرپناه خود نباشیم.»
زنان و کودکان این روستا به دلیل گرمای طاقت فرسا نمی توانند از خانه خارج شوند. برق رسانی به روستا خیلی ضعیف شده است چون بنیاد مستضعفان از اداره برق خواست که پایه های برق را نصب نکنند. وقتی برق ضعیف باشد دیگر کولر هم جواب نمی دهد و در هوای گرم و شرجی اهواز وضعیت به طور خاص برای زنان و کودکان غیرقابل تحمل می شود.
موقعیت روستای حضرت ابوالفضل
روستای حضرت ابوالفضل بین زردشت و کیانشهر اهواز واقع شده است. بنا به گزارش مطبوعات حكومتي حدود ۳۰۰ خانوار اين روستا از ۴ دهه پیش در اين محل سكونت دارند.
به نوشته روزنامه حکومتی شرق ۵ شهریور ۹۹، «ساكنان روستای ابوالفضل كه در مجموع ۲۵هكتار وسعت دارد، اسنادی در دست دارند كه نشان می‌دهد از سال ۶۴ تا ۷۰، بخشی از اهالی روستا از طریق طرح سلمان، آب كشاورزی برای كشت گندم و جو و سبزی و صیفی در اختیار داشته‌اند… این سند نشان می‌دهد اهالی روستا سابقه‌ای نزدیك به سكونت ۴۰ساله در محل دارند اما بنیاد مستضعفان خود را مالك زمین آنها معرفی كرده و مانع ارائه خدمات و كد روستایی به محل سكونت شان می شود.»
زمینی که این روستا بر آن بنا شده سالها قبل زمین کشاورزی و کم ارزش بود. با گسترش شهر اهواز، قيمت زمینهای این منطقه بالا رفت.
حدود یک سال است که بنياد مستضعفان، كه زير نظر مستقيم خامنه‌اي عمل می کند، مدعی مالكيت این زمینها و خواهان تخلیه روستا شده است. برخی از مردم روستا به دلیل مقاومت در برابر تخریب خانه هایشان با حکم جلب این بنیاد غارتگر دستگیر شده اند. مسئولان استان خوزستان در پاسخ به شکایت مردم این روستا تنها وعده پیگیری داده اند.
بنیاد مستضعفان، به نام فقرا به کام اغنیا
بنیاد مستضعفان یکی از مراکز اصلی فساد و غارت اموال مردم ایران است. یکی از روزنامه های رژیم نوشت: «فلسفه وجودی تأسیس بنیاد مستضعفان که در سال۵۷ آغاز به‌کار کرد، خدمت به قشر محروم و کم برخوردار جامعه و رفع محرومیت بود . اما نگاهی به برخی از فعالیتهای این بنیاد این ذهنیت را ایجاد می‌کند که گویا این بنیاد عریض و طویل به ابزاری برای ثروت‌اندوزی برخی از افراد متمول جامعه تبدیل شده است. واگذاری املاک و ساختمانهای چند هزار متری به بهانه‌های مختلف به افراد بانفوذ آن هم در مناطق بالای شهر پایتخت که قاعدتاً مستمندی آنجا زندگی نمی‌کند، نمونه‌یی از تخطی این بنیاد از اهداف اولیه است.» (روزنامه حکومتی همدلی- ۱ شهریور ۹۹)
در سال۱۳۷۶ محسن رفیق دوست رئیس وقت آن گفت، حدود ۴۰۰شرکت بازرگانی و تجاری دارد و ۲۸درصد نساجی کشور، ۲۲درصد سیمان، حدود ۴۵درصد نوشابه غیرالکلی، ۲۸درصد لاستیک و ۲۵درصد شکر ایران را تولید می‌کند. در سال ۹۸ سود خالص این بنیاد ۳۶هزار میلیارد تومان بوده است.
زنان روستای ابوالفضل
امام جمعه مسجد روستای ابوالفضل می گوید اگر این بنیاد واقعاً بنیاد مستضعفان است، مستضعف تر از مردم این منطقه وجود ندارد.
حالا پس از ۴۰ سال روزها و ایامی که بیماری کرونا از یک طرف و هوای شرجی و گرمای طاقت فرسا و وضعیت نا به سامان اقتصادی از سوی دیگر عرصه را بر مردم تنگ کرده آنها باید به زور خانه های خود را خالی کنند. این ۳۰۰ خانوار محروم قدرت خرید و یا حتی اجاره خانه در مناطق دیگر حاشیه نشین شهر اهواز را هم ندارند.
تصور اینکه زنان روستای ابوالفضل پس از تخلیه خانه هایشان چطور می خواهند از فرزندان خود مراقبت کنند و بدون سرپناه پاسخگوی نیازهای خانواده خود باشند برای هر وجدان انسانی بسیار دردناک و غیرقابل تحمل است؛ اما مقامات فاسد حکومتی ذره ای به حق و حقوق اولیه یک زندگی شرافتمند برای این روستائیان محروم فکر نکرده و عامل اصلی بی سرپناهی آنان هستند.
