در روز جهانی زن، کمیسیون زنان شورای ملی مقاومت ایران با افتخار گزارش سال ۲۰۲۵ خود را ارائه می‌دهد که مروری جامع بر رویدادهای مهم سال گذشته دارد. این گزارش به مبارزه مداوم زنان در ایران می‌پردازد و تلاش خستگی‌ناپذیر آنان را برای آزادی، دموکراسی و برابری در برابر سرکوب سیستماتیک مستند می‌کند.
گزارش سال 2025 با مقدمه‌ای تأثیرگذار از خانم سروناز چیت ساز، مسئول کمیسیون زنان، معرفی شده و تصویری روشن از تلاش بی‌وقفه زنان برای آزادی در برابر سرکوب وحشیانه ترسیم می‌کند.
سالی از مقاومت و ایستادگی
فصل نخست، «مبارزه تسلیم‌ناپذیر»، به شجاعت خارق‌العاده زنان ایرانی می‌پردازد که صدای اعتراضشان همچنان در برابر رژیم سرکوبگر طنین‌انداز است. چه در پیشاپیش اعتراضات خیابانی و چه به‌عنوان اعضای کلیدی کانون‌های شورشی، این زنان از سکوت سر باز می‌زنند. عزم استوار آنان در کنار واقعیت تلخ زندان قرار می‌گیرد، چرا که بسیاری از زنان به دلیل دفاع از آزادی و برابری به حبس محکوم شده‌اند.
نگاهی به واقعیت‌های تلخ زندگی زنان ایرانی
در فصل دوم گزارش سالانه ۲۰۲۵ با عنوان «وضعیت مردم»، تمرکز بر زندگی روزمره زنان ایرانی قرار می‌گیرد—دانشجویانی که در برابر سرکوب آموزشی ایستادگی می‌کنند، پرستارانی که در شرایط طاقت‌فرسا کار می‌کنند، معلمانی که با معضل دستمزدهای پرداخت‌نشده دست‌وپنجه نرم می‌کنند، و زنان سرپرست خانواری که با مشکلات اقتصادی مبارزه می‌کنند. این فصل تصویری از بی‌توجهی سیستماتیک را ترسیم می‌کند، جایی که زنان به‌طور سازمان‌یافته از حقوق اولیه خود محروم می‌شوند، اما همچنان به مبارزه برای کرامت و عدالت ادامه می‌دهند.
اپیدمی پنهان: خشونت، سرکوب و اعدام‌ها
فصل سوم، «اپیدمی پنهان»، خشونت هولناکی را که علیه زنان و دختران در ایران اعمال می‌شود، افشا می‌کند. از ازدواج کودکان تا زن‌کشی، از قتل‌های ناموسی تا اجرای اجباری قانون حجاب و عفاف، این فصل پرده از هولناک‌ترین ابعاد جنگ رژیم علیه زنان برمی‌دارد. همچنین به افزایش نگران‌کننده اعدام زنان پرداخته و تلاش‌های وحشیانه رژیم برای سرکوب اعتراضات از طریق خشونت را برجسته می‌کند.
شکاف جنسیتی در ایران: تلاش برای برابری در جامعه‌ای مردسالار
در فصل «شکاف فزاینده»، این گزارش به بررسی شکاف عمیق جنسیتی در ایران و پیامدهای گسترده آن بر دسترسی زنان به آموزش، فرصت‌های حرفه‌ای و رهبری سیاسی می‌پردازد. با وجود تلاش‌های رژیم برای به حاشیه راندن زنان، این گزارش بر مبارزات خستگی‌ناپذیر آنان برای غلبه بر این موانع تأکید دارد—مبارزه‌ای که آتشی برافروخته است برای شکستن زنجیرهای نابرابری.
ملتی در تلاطم: فقر، مهاجرت و فروپاشی اجتماعی
فصل پنجم، «رشد آسیب‌های اجتماعی»، بحران فزاینده‌ای را که زنان در اقتصاد رو به فروپاشی ایران با آن مواجه‌اند، برجسته می‌کند. با افزایش سرسام‌آور نرخ فقر، بسیاری از زنان با انتخاب‌های ناممکن روبه‌رو می‌شوند، که به افزایش مهاجرت زنان، خودکشی و اعتیاد منجر شده است. این گزارش تصویری تلخ از کشوری ارائه می‌دهد که در میانه دشواری‌های عظیم گرفتار آمده، جایی که بیش از ۸۰ درصد جمعیت زیر خط فقر زندگی می‌کنند. این شرایط اسفبار نتیجه مستقیم سیاست‌های سرکوبگرانه رژیم آخوندی است. با این حال، زنان ایران با وجود تمامی این چالش‌های طاقت‌فرسا، در مسیر دستیابی به کرامت و عدالت استوار مانده و همچنان برای آینده‌ای بهتر مبارزه می‌کنند.
گزارش سالانه ۲۰۲۵ صرفاً روایتی از سال گذشته نیست، بلکه ندایی برای اقدام است. این گزارش گواهی بر شجاعت و عزم زنان ایرانی است که به‌رغم تمامی هزینه‌ها، همچنان رژیم سرکوبگر را به چالش می‌کشند. کمیته زنان شورای ملی مقاومت ایران از خوانندگان دعوت می‌کند تا با این گزارش حیاتی همراه شوند و بر ضرورت همبستگی جهانی در مبارزه برای حقوق زنان در ایران تأمل کنند.
در زیر متن پیشگفتار به قلم خانم سروناز چیت ساز، مسئول کمیسیون زنان شورای ملی مقاومت ایران آمده است:
سال گذشته، برگ دیگری از حماسه بی‌پایان زنان و دختران ایرانی در نبرد برای آزادی و برابری رقم خورد. زنان مقاوم و شورشی ایران با جسارت و عزمی پولادین پرچم «زن، مقاومت، آزادی» را در سراسر ایران برافراشتند.
مقاومت و شورش، حق مشروع مردم تحت ستم است. حقي كه به‌عنوان آخرين وسیله عليه خودكامگي و سركوب در سرلوحه بيانيه جهاني حقوق بشر نقش بسته است. زیر سلطه یک اختناق وحشی، مقاومت رمز ایستادن، سازمان دادن، پیش رفتن، امید‌ها را زنده کردن و برای آزادی راه‌گشودن است.
سال گذشته شاهد افزایش عملیات و فعالیتهای زنان در کانون‌های شورشی بود که الهام‌بخش دیگر اقشار جامعه نیز بودند. زنان و دختران شجاعی که علیرغم سرکوب و تعرض وحشیانه رژیم ترس را شکست داده اند، از مسیر مبارزه عقب ننشستند و در پیشاپیش جوانان شورشگر شب تیره میهن را با رزم شان روشن کرده اند.
حضور گسترده آنها در سازماندهی و هدایت اقدامات اعتراضی، نشان از تعهدی خلل‌ناپذیر به آرمان سرنگونی رژیم داشت. در خیابان‌ها، دانشگاه‌ها و محیط‌های کار، زنان با شعارهای ضداستبدادی، پیشگام اعتراضات مردمی بودند. این حضور گسترده، روحیه‌ای تازه به جنبش مقاومت بخشید و پیوندی عمیق میان نسل‌های مختلف مبارزان ایجاد کرد.
زنان زندانی سیاسی با وجود محرومیت‌های فزاینده و عواقب سنگین، زندان را به میدان نبرد تبدیل کردند.
زندانیان سیاسی در بند زنان اوین از اولین گرو‌ه‌های زندانیان بودند که با شجاعت تمام، به کارزار «سه‌شنبه‌های نه به اعدام» پیوستند. آنها در سالگرد قیام‌های ۱۳۹۶ و ۱۳۹۸، با تحصن در حیاط زندان و سردادن شعارهای «مرگ بر دیکتاتور»، نشان دادند که مقاومت، حتی در دل سیاه‌ترین سلول‌های زندان‌های رژیم نیز زنده است. آنها به این وسیله پیام مقاومت و ایستادگی برای سرنگونی را به تمام جامعه ساطع کردند.
در سراسر ایران، زنان پیشتاز اعتراضات اجتماعی بودند. در تجمعات معلمان، پرستاران و بازنشستگان، نقش زنان بیش از هر زمان دیگری برجسته بود. این اقشار که از سیاست‌های فاسد و ناکارآمد حکومت بیشترین آسیب را دیده‌اند، در سال گذشته با اعتصابات و اعتراضات گسترده، پیوندی ناگسستنی با مبارزه سراسری برای تغییر رژیم برقرار کردند.
از خیابان‌های تهران تا شهرهای کوچک و بزرگ، زنان در خط مقدم ایستادند، در برابر سرکوب مقاومت کردند و صدای حق‌طلبی را رساتر از همیشه فریاد زدند. اتحاد و همبستگی میان پرستاران، معلمان و بازنشستگان از سراسر کشور، گواه روشنی بر این حقیقت است که زنان، ستون‌های اصلی این قیام بی‌وقفه‌اند.
یکی از سیاست‌های رژیم، تحمیل حجاب اجباری و سرکوب زنان به بهانه آن بود. در سالی که گذشت، رژیم تلاش کرد قانون جدید عفاف و حجاب را اجرایی کند، اما در اثر مقاومت زنان و در هراس از اوج گيري قيام و واکنش شدید اجتماعی كوتاه آمد.
زنان ايران نشان دادند که تحمیل قوانین ارتجاعی بر زنان، نه‌تنها آنها را به تسلیم وادار نمی‌کند، بلکه اين رژيم است كه ناگزير از عقب نشيني است.
اما زنان ایران فقط برای آزادی انتخاب پوشش نمی جنگند. انقلابي نوین در جريان است كه مشاركت فعال و برابر زنان در رهبري سياسي را تضمین خواهد کرد. همانطور که مریم رجوی همواره از جانب مقاومت ایران تأکید کرده است: نه به حجاب اجباری، نه به دین اجباری، و نه به حکومت اجباری.
این کتاب نه‌تنها مروری بر وقایع سال گذشته، بلکه سندی بر این حقیقت انکارناپذیر است که زنان ایران انتخاب کرده‌اند به هر قیمت آزادی را به دست آورند. آنها الگوهای زن انتخابگر را پیش رو دارند که نه فقط سرنوشت خود را تعیین می‌کنند، بلکه در تغییر سرنوشت جامعه و کشور نقش اساسی دارند. این مسیری است ۴۳ساله که با خون، اشک، ایستادگی و شجاعت طی شده و امروز بیش از هر زمان دیگری به نقطه تحول نزدیک شده است.
زنان ایران، با گام‌های استوار، برای ورق‌زدن تاریک‌ترین صفحه تاریخ ایران آماده اند و بی‌تردید، رژیم ملایان، با پیشتازی زنان مجاهد و مبارز سرنگون خواهد شد.
