دِیم کاتلین لانزدیل ( ۲۸ژانویه ۱۹۰۳- ۱ آوریل ۱۹۷۱) کریستالوگراف برجسته‌ای بود که تحقیقات پیشگامانه‌اش، شیمی ساختاری را متحول کرد. او در سال ۱۹۲۹ با استفاده از روش پراش پرتو ایکس، ثابت کرد که حلقه بنزن ساختاری تخت دارد—کشفی اساسی در علم شیمی. همچنین، او نخستین کسی بود که از روش طیف‌سنجی فوریه در کریستالوگرافی بهره گرفت و جایگاه خود را به‌عنوان پیشگامی در این حوزه تثبیت کرد.
لانزدیل در سال ۱۹۴۵ به‌عنوان یکی از دو زنی که برای نخستین بار به عضویت انجمن سلطنتی علوم بریتانیا درآمدند، تاریخ‌ساز شد. او بعدها به نخستین استاد زن در کالج دانشگاهی لندن تبدیل شد و ریاست دپارتمان کریستالوگرافی را بر عهده گرفت. فراتر از فعالیتهای علمی، او یک صلح‌طلب متعهد و فعال در حوزه اصلاح نظام زندان‌ها بود. در طول جنگ جهانی دوم، به دلیل امتناع از انجام وظایف دفاع مدنی، یک ماه را در زندان سپری کرد—تجربه‌ای که او را به یکی از مدافعان اصلاحات در نظام زندان‌ها تبدیل کرد.
به‌عنوان یک کوئِیکر معتقد، دِیم کاتلین لانزدیل همواره در مسیر صلح و عدالت اجتماعی گام برداشت و در سال ۱۹۵۳ سخنرانی تأثیرگذار خود را در همایش سالانه کوئیکرهای بریتانیا با عنوان “برطرف‌کردن ریشه‌های جنگ” ارائه کرد.
دِیم کاتلین لانزدیل زنی پیشرو بود که تأثیرات او فراتر از مرزهای علم، بر دانشگاه و کنشگری اجتماعی نیز سایه افکند. میراث او همچنان الهام‌بخش نسل‌های آینده در عرصه علم و بشردوستی است.
