روز سه‌شنبه، اول آبان ۱۴۰۳، همزمان با سی‌ونهمین هفته کارزار سه‌شنبه‌های نه به اعدام، خانواده‌های زندانیان محکوم به اعدام در مقابل مجلس در تهران تظاهرات کردند. آنها با شعار «اعدام نکنید» به اعتراض به صدور و احتمال اجرای حکم اعدام فرزندانشان پرداختند.
شایان ذکر است که در مهر و آبان سال ۱۴۰۲ نیز مجموعه‌ای از تظاهرات توسط خانواده‌های زندانیان محکوم به اعدام در تهران و کرج برگزار شد که با خشونت توسط نیروهای امنیتی سرکوب گردید.
این تظاهرات گامی دیگر در گسترش کارزار سه‌شنبه‌های نه به اعدام به بیرون از زندان‌ها به‌شمار می‌آید.
گسترش کارزار سه‌شنبه‌های نه به اعدام به ۲۳ زندان
روز سه شنبه اول آبان ۱۴۰۳، سی‌ونهمین هفته کارزار سه‌شنبه‌های نه به اعدام در ۲۳ زندان کشور ادامه داشت. زندانیان زندان شیبان اهواز با صدور بیانیه‌ای اعلام کردند که به این کارزار پیوسته‌اند.
در بخشهایی از بیانیه زندانیان اعتصابی شرکت کننده در کارزار سه شنبه های نه به اعدام به افزایش اعدام‌ها اشاره شده است که تنها در این ماه بیش از ۱۴۰ نفر، از جمله ۵ زن، به دار آویخته شده‌اند.
این کارزار، اعدام‌های سیستماتیک را محکوم کرده و از تمامی فعالان سیاسی، مدنی، حقوق بشری و وجدان‌های بیدار در سراسر جهان درخواست کرده که برای مقابله با این سرکوب‌ها متحد شوند.
اعضای کارزار در این هفته در ۲۳ زندان کشور اعتصاب غذا کردند که شامل بند زنان در زندان‌های اوین، لاکان رشت و زندانیان زن در زندان مرکز تبریز و سایر زندان ها می شود.
