آذر کروندی موسی‌زاده، زندانی سیاسی محبوس در زندان قرچک ورامین، به دلیل تشدید مشکلات قلبی و سابقه بیماری سرطان، در وضعیت جسمی وخیمی قرار دارد و به مراقبت‌های تخصصی پزشکی خارج از زندان نیاز فوری دارد. با این حال، مقامات قضایی و مسئولان زندان با اعزام او به بیمارستان مخالفت کرده‌اند.
پس از تخریب و انتقال اجباری زندانیان زن از زندان اوین، خانم کروندی نیز به زندان قرچک منتقل شد.
آذر کروندی از انسداد شدید در دو رگ اصلی قلبی رنج می‌برد و اخیراً به دلیل وخامت حال، به بهداری زندان منتقل و تحت اکسیژن‌تراپی و تست نوار قلب قرار گرفته است. اما امکانات پزشکی در زندان قرچک پاسخگوی وضعیت بحرانی او نیست و داروهای تجویزی نیز دیگر تأثیری بر روند درمان ندارند.
قرچک؛ زندانی با استانداردهای ضدانسانی
زندان قرچک با مشکلات جدی بهداشتی و رفاهی مواجه است. نبود سرویس‌های بهداشتی مناسب، استفاده از توالت‌های پلاستیکی سیار، غذای بی‌کیفیت، نبود امکانات آشپزی و نگهداری زندانیان سیاسی در کنار معتادان و بیماران روانی، این زندان را به مکانی پرتنش و آزاردهنده برای زندانیان سیاسی تبدیل کرده است.
بسیاری از زندانیان پس از انتقال به این زندان، وسایل شخصی خود را دریافت نکرده‌اند و از ابتدایی‌ترین امکانات زندگی محروم هستند. این وضعیت جسم و روان زندانیان را به‌شدت تحلیل برده و زندگی آنها را در معرض تهدید قرار داده است.
ممانعت سیستماتیک از درمان؛ بازی با جان یک زندانی
با وجود نیاز حیاتی آذر کروندی به مراقبت‌های تخصصی قلب و پیگیری‌های درمانی مرتبط با سرطان، مقامات مسئول نه تنها اعزام او به بیمارستان را رد کرده‌اند، بلکه با اعطای مرخصی درمانی نیز مخالفت کرده‌اند.
این رویه، بخشی از الگوی سیستماتیک رژیم ایران در محروم‌سازی زندانیان سیاسی از حقوق اولیه درمانی است که می‌تواند به مرگ تدریجی آنان بینجامد.
آذر کروندی، متولد ۱۳۴۱، متأهل و دارای دو فرزند است. او از زندانیان سیاسی دهه ۶۰ بوده و در دوران نخستین بازداشتش در حالی که باردار بود، تحت بازجویی قرار داشت و فرزندش را در شرایط سخت زندان به دنیا آورد.
زندانی سیاسی آذر کروندی در تابستان سال ۱۳۹۸ به اتهام همکاری با سازمان مجاهدین خلق و تبلیغ علیه نظام، پس از برگزاری جلسات مشاوره خانواده در باغ شخصی خود در شهریار، بازداشت و با قرار تأمین آزاد شده بود. اما در دی ماه ۱۴۰۰، دادگاه انقلاب تهران وی را به اتهام «اجتماع و تبانی به قصد برهم زدن امنیت کشور» به پنج سال حبس تعزیری و به اتهام «فعالیت تبلیغی علیه نظام» به یک سال حبس تعزیری محکوم کرد. به عنوان مجازات تکمیلی، وی به دو سال منع خروج از کشور و دو سال منع عضویت و فعالیت در احزاب، گروه‌ها و دسته‌جات اجتماعی، سیاسی و فرهنگی محکوم شد.
وی در تاریخ ۸ مرداد ماه ۱۴۰۲، پس از احضار به شعبه اول اجرای احکام دادسرای ناحیه ۳۳ تهران، بازداشت و برای سپری کردن دوران حبس خود به زندان اوین منتقل شد.
