ده اکتبر روز جهانی مبارزه با مجازات اعدام است. به گزارش سازمان عفو بین‌الملل بیش از ۱۴۰ کشور حاضر به لغو مجازات اعدام شده‌اند. اما رژیم ایران رکورددار اعدام زنان در جهان و دارای بالاترین نرخ سرانه اعدام در جهان است. مجازات اعدام در ایران ابزار بقای حاکمیت ملایان است.
طی هفت سال ریاست جمهوری روحانی، بیش از ۴۳۰۰ تن در ایران اعدام شده اند. از این تعداد، ۱۰۸ نفر زن و دستکم ۳۸ تن از متهمین نوجوان بوده اند.
از جمله دلایل اعدام زنان در ایران می توان به رواج گسترده خشونت خانگی، محرومیت زنان از حق طلاق، فقر و ازدواج های اجباری زودهنگام اشاره نمود. زنان بی دفاع در حقیقت قربانی دفاع از حقوق بنیادین و حداقل حیثیت و حرمت انسانی خود می شوند.
در این زمینه گزارشگر ویژه حقوق بشر در ایران، جاوید رحمان در گزارش خود به مجمع عمومی ۲۰۲۰ تصریح کرده است: «گزارشگر ویژه نگران آمار بالای اعدام در جمهوری اسلامی ایران و صدور احکام اعدام که منجر به گرفتن اجباری جان انسان‌ها می‌شود، است».
«معاهده‌ی بین‌المللی حقوق مدنی و سیاسی و کنوانسیون حقوق کودک، مجازات اعدام را برای افرادی که در زمان ارتکاب جرم زیر ۱۸ سال بوده‌اند، مطلقاً منع می‌کند. با این وجود، طبق قوانین ایران، مجازات مرگ برای دختران از سن ۹ سالگی و پسران از ۱۵ سالگی برای قصاص (مقابله به مثل) یا جرائم حدود (جرائمی که مجازات برای آنها ثابت و مشخص است)، مثل قتل و زنا می‌تواند قابل اجرا باشد.»
زنان، مدافعان لغو مجازات اعدام در ایران
مجازات اعدام، اصول سوم و پنجم اعلامیه جهانی حقوق بشر را نقض می‌کند.
این مجازات که مترادف کشتن قانونی انسان ها به حکم دولت هاست، هم به منزله نقض «حق زندگی» است که اصل سوم، آن را نمایندگی می کند و هم به مثابه نقض اصل پنجم است که می گوید، «احدی را نمی‌توان تحت شکنجه یا مجازات یا رفتاری قرار داد که ظالمانه یا برخلاف انسانیت و شئون بشری یا موهن باشد».
بسیاری از فعالان زن به دلیل درخواست لغو حکم اعدام یا فعالیت در این خصوص متحمل حبس های طولانی مدت گردیده اند.
بارها زندانیان سیاسی زن از درون زندان خواستار لغو این حکم غیرانسانی شده اند. مریم اکبری منفرد به همراه گلرخ ایرایی و آتنا دائمی بعد از اعتراض به اعدام سه زندانی سیاسی کرد در شهریور ۱۳۹۷ هدف پرونده سازی جدید از سوی وزارت اطلاعات قرار گرفتند. زندانی سیاسی آتنا دائمی در این باره گفت، «چه افتخاری بالاتر از این که باز هم به جهت مخالفت با اعدام و دفاع از انسانی زیستن به زندان محکوم شوم».
نه به اعدام، نه به دیکتاتوری مذهبی
خانم مریم رجوی، رئیس جمهور برگزیده مقاومت ایران در آستانه مجمع عمومی ملل متحد در سپتامبر ۲۰۲۰ طی سخنانی در ۲۸شهریور ۹۹ گفت، «خامنه‌ای اگر اعدام نکند شیرازه رژیمش از هم می‌پاشد قیام هایی که در دل جامعه ایران بی‌تابی می‌کند، دوباره طغیان خواهد کرد و قیام و سرنگونی بر سر رژیم ولایت فقیه فرود خواهد آمد… بله، کرونا قوی‌ترین متحد آخوندها، اعدام و زندان مهم‌ترین ابزار حاکمیت آخوندها، و سپاه پاسداران تکیه‌گاه آخوندها برای سرکوب و جنایت است».
وی پیش از این نیز طی سخنانی در کنفرانس روز جهانی علیه اعدام در ۱۰ اکتبر ۲۰۱۵ تصریح کرده بود: «حیات و حاکمیت این رژیم در گروی اعدام هاست… اگر اعدام ها نباشد آخوندها با چه اهرمی می‌توانند تمام آزادی‌های مردم را سلب کنند و سرکوب و ارعاب و محدودیت را تا خصوصی ترین زوایای زندگی مردم گسترش دهند؟»
خانم رجوی همچنین اعلام کرده بود: «شورای ملی مقاومت ایران خواهان لغو حکم اعدام و پایان شکنجه و هرگونه نقض حقوق بشر در ایران است. طرح ما برای آینده، یک ایران بدون اعدام است.
ایران فردا کشور احترام به حقوق بشر است. شورای ملی مقاومت ایران متعهد به بیانیه جهانی حقوق بشر و میثاق ها و کنوانسیون های بین المللی از جمله میثاق بین المللی حقوق مدنی و سیاسی ، کنوانسیون علیه شکنجه و کنوانسیون حذف کلیه اشکال تبعیض علیه زنان می باشد.»
در روز جهانی مبارزه با مجازات اعدام، کمیسیون زنان شورای ملی مقاومت ایران، ضمن گرامیداشت این روز، به مدافعان لغو مجازات اعدام در ایران درود می فرستد و تلاش های آنان در جهت دستیابی به آزادی را می ستاید.
کمیسیون زنان همچنین توجه همگان را به وضعیت رقت انگیز زنان در ایران که قربانی اعدام هستند جلب می کند و از جامعه بین المللی خواستار آن است که با وارد کردن فشار به رژیم ایران، مجازات اعدام در ایران به طور خاص علیه زنان را متوقف سازد.
