گزارشهای دریافتی از زندان زنان لاکان رشت حاکی از شرایط وخیم و غیرانسانی در این زندان است. کمبود امکانات بهداشتی و درمانی، عدم دسترسی به حداقل نیازهای اولیه و بحران گسترده اعتیاد، وضعیت زنان زندانی را به مرحلهای بحرانی رسانده است.
کمبود امکانات درمانی؛ محرومیت از حداقلهای پزشکی
بر اساس گزارشها، زندان زنان لاکان فاقد پزشک و پرستار ثابت است و تنها یک بهورز با دانش و تجربهی ناکافی، مسئولیت رسیدگی به وضعیت درمانی زندانیان را بر عهده دارد. پزشک عمومی تنها یک روز در هفته به این بند مراجعه میکند و زندانیان او را فاقد تجربه و دانش کافی میدانند.
بهداری این بند، که باید به ۱۵۰ زندانی خدمات ارائه کند، تنها شامل یک اتاق کوچک با یک تخت و یک میز طبی است که پاسخگوی نیاز زندانیان نیست. در موارد حاد، زنان بیمار ابتدا به پزشک عمومی بند مردان ارجاع داده میشوند و در شرایط وخیمتر، به بیمارستان رازی رشت منتقل میشوند. اما در بسیاری از موارد، زندانیان به دلیل نبود امکانات مناسب، مجبور به تحمل درد و بیماریهای مختلف از جمله عفونتهای قارچی، سوءتغذیه و بیماریهای پوستی میشوند. شیوع گستردهی بیماریهایی مانند ریزش موی سکهای و عفونتهای قارچی در این زندان، نگرانیهای زیادی را به همراه داشته است، اما هیچ اقدام پیشگیرانهای برای درمان این بیماران صورت نمیگیرد.
تبعیض و نبود امکانات اولیه برای زنان زندانی
یکی دیگر از مشکلات بزرگ این زندان، عدم دسترسی زنان به امکانات آشپزخانه و پختوپز است. در حالی که زندانیان مرد از این امکان برخوردارند، زنان از داشتن آشپزخانه محروم هستند که این مسئله علاوه بر نقض حقوق اساسی زندانیان، مشکلات بهداشتی و تغذیهای آنان را دوچندان کرده است.
بحران گسترده اعتیاد و روشهای غیرانسانی ترک مواد
یکی از عمیقترین بحرانهای این زندان، شیوع گستردهی اعتیاد در میان زنان زندانی است. بسیاری از زندانیان به مواد مخدر اعتیاد دارند و در شرایطی کاملاً نامناسب نگهداری میشوند. با این حال، هیچگونه خدمات پزشکی یا حمایتی برای ترک اعتیاد وجود ندارد و زنانی که تصمیم به ترک مواد میگیرند، مجبور به تحمل شرایطی غیرانسانی و شبیه به شکنجههای قرون وسطایی میشوند.
در چنین شرایطی، زندانیان نه تنها از حمایتهای پزشکی محروماند، بلکه با برچسبهایی مانند «بیارزش» و «آشغال» نادیده گرفته میشوند. این رویکرد غیرانسانی، سلامت و جان بسیاری از زنان زندانی را به خطر انداخته است.
لزوم اقدام فوری سازمانهای حقوق بشری
شرایط زندان زنان لاکان رشت مصداق آشکار نقض حقوق بشر و بیتوجهی به استانداردهای جهانی در قبال زندانیان است. کمبود امکانات درمانی، نبود حداقلهای بهداشتی و شرایط اسفبار تغذیهای، همراه با بحران گستردهی اعتیاد، این زندان را به کانونی از بحران انسانی تبدیل کرده است.
سازمانهای حقوق بشری و نهادهای بینالمللی باید فوراً به این وضعیت رسیدگی کنند تا از ادامهی این شرایط غیرانسانی جلوگیری شود و زندانیان زن به حقوق اولیه و استانداردهای حداقلی انسانی دسترسی پیدا کنند.