وضعیت جسمی زندانی سیاسی وریشه مرادی در شانزدهمین روز اعتصاب غذای خود نگران کننده و وخیم گزارش شده است.
زندانی سیاسی وریشه مرادی در اعتراض به افزایش احکام اعدام، تداوم بازداشت خود و محرومیت از ملاقات با خانواده و وکیل به اعتصاب غذای نامحدود دست زده است. وی از روز ۱۹مهرماه ۱۴۰۳ اعتصاب غذای خود را آغاز کرده است.
زندانی سیاسی وریشه مرادی از اواسط اردیبهشت‌ماه ۱۴۰۳ از ملاقات حضوری و تماس تلفنی با خانواده و وکیل خود محروم شده بود.
اولین جلسه دادگاه رسیدگی به اتهامات زندانی سیاسی وریشه مرادی روز ۲۸خرداد ۱۴۰۳برگزار شد ولی به وکلای وریشه مرادی اجازه دفاع از موکل شان را ندادند.
دومین جلسه دادگاه زندانی سیاسی وریشه مرادی در شعبه ۱۵دادگاه انقلاب تهران قرار بود روز ۱۴ مرداد ۱۴۰۳ برگزار شود اما وی در اعتراض به صدور حکم اعدام برای ۲زندانی سیاسی شریفه محمدی و پخشان عزیزی از حضور در دادگاه خودداری کرد.
جلسه دادگاه مجدداً در روز ۷شهریور ۱۴۰۳، به دلیل حاضر نشدن نماینده دادستان و قاضی برگزار نشد.
در اواسط بهمن ماه ۱۴۰۲، شعبه پنجم دادگاه عمومی و انقلاب تهران وریشه مرادی را به دلیل عضویت در یکی از احزاب مخالف کرد به «بغی» یا شورش مسلحانه متهم کرد. این اتهام سنگینی است که می تواند حبس های طولانی مدت و حتی اعدام را در پی داشته باشد.
وی پس از پایان بازجویی ها در پنجم دی ماه ۱۴۰۲ از بند ۲۰۹ اوین به بند زنان منتقل شد.
وریشه در ۱۰ مرداد ۱۴۰۲ در کرمانشاه و در مسیر رفتن به سنندج ربوده شد.
خانم مرادی از حق داشتن وکیل تعیینی و روند قانونی دادرسی محروم شده است. او تنها پس از صدور کیفرخواست اجازه پیدا کرد با وکیل تماس بگیرد.
وی در طول شش ماه حبس خود تنها یک بار اجازه ملاقات با خانواده خود را داشته است.
گزارش ها حاکی از آن است که وریشه پنج ماه اول حبس خود را در سلول انفرادی در بازداشتگاه اداره اطلاعات در سنندج و در بند ۲۰۹ در زندان اوین گذراند و در آنجا برای گرفتن اعترافات دروغین به شدت تحت شکنجه قرار گرفت.
وریشه مرادی، فعال حقوق زنان و از اعضای جامعه زنان آزاد شرق کردستان (KJAR) است. جامعه زنان (KJAR) در بیانیه ای در ۴ مهر ۱۴۰۲ خطاب به مردم، گزارشگر ویژه سازمان ملل متحد در امور حقوق بشر در ایران و سازمان های بین المللی حقوق بشر، اعلام کرد که وریشه مرادی برای انجام «فعالیت های سیاسی و سازماندهی زنان» در کردستان به سر می برد.
