روز شنبه ۴ اسفند ۱۴۰۳ کمیسیون زنان شورای ملی مقاومت ایران میزبان جلسه ای به مناسبت روز جهانی زن بود. در این کنفرانس برخی از رهبران سیاسی برجسته، فعالان حقوق بشر و حامیان مقاومت ایران از بیش از ۸۰ کشور شرکت داشتند.
هلنا کاریراس وزیر دفاع پرتغال از سال ۲۰۲۲-۲۰۲۴ بوده است. وی اولین زنی بود که در چنین موضعی قرار گرفت.
هلنا کاریراس در روز جهانی زن ۲۰۲۵ در کنفرانس پاریس سخنرانی کرد که متن آن در زیر آمده است:
قدرت زنان در نبرد برای عدالت
خانم‌ها و آقایان، خانم رجوی عزیز و کمیسیون زنان، شرکت‌کنندگان گرامی در اینجا و هم‌چنین در اشرف۳،
من امروز در برابر شما ایستاده‌ام تا به زنان شجاع ایران احترام بگذارم، اما هم‌چنین به همه کسانی که مانند شما از مبارزه آنها برای آزادی و عدالت حمایت کرده‌اند.
به‌عنوان یک پژوهشگر، یاد گرفته‌ام که ملتهایی که زنان را نادیده می‌گیرند در نهایت شکست خواهند خورد.
جامعه‌هایی که زنان را سرکوب می‌کنند، بسترهای خشونت و بی‌ثباتی هستند و ما درک می‌کنیم که سرکوب زنان تنها به ضرر زنان نیست بلکه به ضرر مردان نیز تمام می‌شود.
در هم شکستن موانع برای رهبری
به‌عنوان اولین وزیر دفاع زن در کشورم، با چالشهای متعدد روبه‌رو شدم. با این حال، شاهد قدرت تحولی مشارکت کامل و فعال زنان در رهبری بودم.
این تنها به این معنا نیست که در میز تصمیم‌گیری جایگاهی داشته باشیم بلکه به‌معنای داشتن صدایی است که پژواک میابد، به‌معنای رهبری با عمل است، همان‌طور که شما با شجاعت انجام می‌دهید. من می‌خواهم به روحیه مقاومت ادای احترام کنم.
مقاومت، یک حق و یک ضرورت
همان‌طور که شما اغلب به ما یادآوری می‌کنید، مقاومت و قیام، حق قانونی مردمی تحت ستم است، حقوقی که در اعلامیه جهانی حقوق‌بشر به‌رسمیت شناخته شده و آخرین راه‌حل در برابر ظلم و استبداد است.
من کلمات شما را تکرار می‌کنم، مقاومت نه تنها یک انتخاب بلکه یک ضرورت است.
این نیرویی است که امید را زنده نگه می‌دارد، سازمان‌دهی را تقویت می‌کند و راه آزادی را هموار می‌سازد. نزدیک به نیم قرن است که زنان ایرانی تحمل خشونت رژیمی مردسالارانه را به دوش می‌کشند.
با این حال، آنها سازمان‌دهی کرده‌اند، صدای خود را بلند کرده‌اند. از خیابانهای تهران تا شهرها و روستاهای سراسر ایران، آنها به جهان معنای واقعی شجاعت، تعهد راسخ به ارزش‌ها و اقدام اثرگذار را نشان داده‌اند.
مبارزه برای تغییر بنیادین
این مبارزه تنها برای حق انتخاب لباس یا حتی برای موجودیت کامل به‌عنوان شهروندان نیست.
این یک مبارزه عمیق برای تغییرات بنیادی در ایران است. به همین دلیل است که ما باید به طرح دوازده ماده‌ای شورای ملی مقاومت ایران برای حقوق و آزادی‌های زنان در ایران آزاد فردا ارج نهیم. طرحی که برابری را در رأس برنامه‌های سیاسی قرار می‌دهد. مبارزه زنان ایرانی در واقع مبارزه ماست.
همان‌طور که مارتین لوتر کینگ به زیبایی بیان کرد، بی‌عدالتی در هر کجا تهدیدی برای عدالت در همه جاست. مقاومت آنها الهام‌بخش است، ما را توانمند می‌کند تا در برابر فرسایش دموکراسی نه تنها در مرزهای خود بلکه فراتر از آن مقابله کنیم.
همبستگی برای آزادی
مبارزه آنها به وضوح یادآور این حقیقت است که حقوقی که به سختی به دست می آیند، هرگز نباید مسلّم انگاشته شود. ما باید در برابر نیروهای ارتجاعی هشیار بمانیم و باید متحد شویم تا از ارزش‌های بنیادی خود دفاع کنیم.
در جهانی که به‌طور فزاینده‌یی با خطرات مواجه است، جایی که دموکراسی‌ها از درون تضعیف می‌شوند و جایی که اطلاعات غلط اعتماد را از بین می‌برد، نمونه زنان ایرانی هم‌چون فانوسی درخشنده است که به ما یادآوری می‌کند از چه چیزی باید دفاع کنیم.
مقاومت آنها، مقاومت شما، از ما پافشاری می‌طلبد. ما باید در خیابآنها، در خانه‌ها، در پارلمانها، در مدارس، در دولتها، در جامعه مدنی عمل کنیم تا صدای آنها را تقویت کنیم، چهره‌های آنها را نشان دهیم و پرچم‌های آنها را بلند کنیم.
این سیاست است و این فرهنگ است. این مبارزه زندگی ماست. متشکرم.
