مارگارت میچل (۸ نوامبر ۱۹۰۰- ۱۶ اوت ۱۹۴۹) نویسنده، روزنامه‌نگار و چهره فرهنگی برجسته آمریکایی بود که بیشتر به خاطر رمان برنده‌ی جایزه پولیتزر خود، بر باد رفته، شناخته می‌شود. او که در آتلانتا، جورجیا به دنیا آمد و رشد کرد، ریشه‌های عمیق خود در جنوب آمریکا را به یکی از ماندگارترین آثار ادبی قرن بیستم تبدیل کرد. این رمان که در سال ۱۹۳۶ منتشر شد، میلیون‌ها نسخه در سراسر جهان فروخت و پایه‌گذار فیلم کلاسیک سال ۱۹۳۹ شد.
پیش از رسیدن به شهرت به‌عنوان رمان‌نویس، میچل با کار در مجله یکشنبه روزنامه آتلانتا ژورنال، جایگاهی نادر برای زنان آن زمان به دست آورد. او زنی مستقل و بی‌پروا بود که گزارش‌هایی انسانی و عمیق می‌نوشت و اغلب به مسائل اجتماعی و دیدگاه‌های زنان می‌پرداخت؛ در فضایی که به شدت مردسالارانه بود.
شخصیت اسکارلت اوهارا—قهرمانی پیچیده و سرسخت که در میانه جنگ داخلی آمریکا و دوران بازسازی می‌جنگد—تصویر کلیشه‌ای زنان در ادبیات را به چالش کشید. اثر میچل بحث‌هایی درباره جنسیت، نژاد و هویت جنوبی به راه انداخت و جایگاه او را در تاریخ ادبیات و فرهنگ آمریکا تثبیت کرد.
با اینکه تنها یک رمان منتشر کرد، تأثیر مارگارت میچل به‌عنوان صدایی زنانه در ادبیات آمریکا بسیار ژرف است. میراث او نه‌فقط از طریق نوشته‌هایش، بلکه از طریق فعالیتهای خیریه‌اش—از جمله کمک به تحصیل دانشجویان پزشکی آفریقایی‌تبار—پایدار مانده است؛ بخشی کمتر شناخته‌شده از زندگی او.
مارگارت میچل نمادی از زن نویسنده پیشرو، صدایی ادبی پرقدرت و یادآور این حقیقت است که تنها یک کتاب می‌تواند دنیا را دگرگون کند
