صبح روز چهارشنبه ۱۱ مهر ۱۴۰۳ حکم اعدام زنی به نام زهرا فیضی در زندان مرکزی تبریز به اجرا درآمد.
زهرا فیضی،۴۱ ساله و اهل تبریز بود. وی چهار سال پیش به اتهام قتل عمد همسرش بازداشت و به قصاص نفس محکوم شد.
خانواده مقتول برای متوقف کردن اجرای حکم، از خانواده زهرا مبلغ چهار میلیارد و ۵۰۰ میلیون تومان درخواست کرده بودند؛ اما خانواده زهرا موفق به تأمین این مبلغ نشدند. این رقم بسیار بالاتر از نرخ رسمی دیه در ایران است که در سال ۱۴۰۳ توسط قوه قضاییه یک میلیارد و ۲۰۰ میلیون تومان تعیین شده است.
نبود سقف برای دیه در ایران، به خانواده مقتول امکان می‌دهد که مبلغی فراتر از نرخ تعیین‌شده را مطالبه کنند؛ امری که اغلب منجر به اعدام کسانی می شود که توانایی مالی پرداخت دیه را ندارند.
هنوز هیچ رسانه یا منبع رسمی در داخل ایران خبری در مورد اعدام زهرا فیضی منتشر نکرده است.
با اعدام زهرا فیضی در زندان مرکزی تبریز، تعداد زنان اعدام شده در ایران از سال ۱۳۸۶تاکنون به ۲۵۰ تن بالغ می شود.
براساس آمار گردآوری شده توسط کمیسیون زنان شورای ملی مقاومت ایران، آمار اعدام زنان در ایران از ابتدای سال میلادی ۲۰۲۴ به ۲۱ تن رسیده است که حکم ۱۰ تن از آنها در زمان ریاست جمهوری پزشکیان به اجرا در آمده است.
میانگین اعدام زنان در سال ۱۵ نفر بود که در دوران رئیسی به ۲۱ نفر افزایش پیدا کرد. امسال هنوز ۳ماه مانده به پایان سال میلادی، رکورد اعدام زنان به ۲۱ تن رسیده و آمار کل اعدام ها به ۵۴۶ تن رسیده است.
رکورددار اعدام زنان
رژیم ایران بزرگترین رکورددار اعدام زنان در جهان است.
هیچ دولتی در جهان این همه زن را اعدام نکرده است. فهرست حاضر شامل ده ها هزار زن اعدام شده در ایران به دلایل سیاسی نمی باشد.
کمیسیون زنان شورای ملی مقاومت ایران پیش از این خاطرنشان ساخته بود که بسیاری از زنان اعدام شده توسط رژیم آخوندها خود قربانی خشونت خانگی علیه زنان هستند و برای دفاع از خود اقدام کرده اند.
در دولت سابق، به طور متوسط سالانه ۱۵ زن در ایران اعدام می شدند.
ولی در سال ۲۰۲۳ در دولت رئیسی ۲۶زن اعدام شده اند که ۱۱نفر بیشتر از میانگین قبلی است.
کمیسیون زنان شورای ملی مقاومت ایران از سازمان ملل متحد، شورای اروپا و سایر سازمانهای بین‌المللی ذیربط می‌خواهد تا برای نجات جان محکومان به اعدام و توقف استفاده از مجازات اعدام در ایران، اقدام فوری به عمل بیاورند.
