زندانی سیاسی آذر کوروندی موسی‌زاده، ۶۰ ساله محبوس در زندان اوین، در حالی با مشکلات جدی جسمانی دست‌وپنجه نرم می‌کند که همچنان از دسترسی به خدمات درمانی مناسب و اعزام به مراکز تخصصی محروم است.
زندانی سیاسی آذر کوروندی که با عارضه بیرون‌زدگی دیسک گردن، بیماری قلبی و سابقه ابتلا به سرطان مواجه است، در وضعیت نگران‌کننده‌ای به‌سر می‌برد. وخامت حال او به حدی است که توان انجام امور روزمره و شخصی خود را از دست داده و طی هفته‌های اخیر دست‌کم پنج کیلوگرم وزن کم کرده است. با این حال، مسئولان زندان تاکنون اقدامی مؤثر برای رسیدگی به وضعیت پزشکی او انجام نداده‌اند.
با وجود نیاز فوری این زندانی سیاسی به پیگیری پزشکی مستمر، به‌ویژه به دلیل سابقه بیماری سرطان که مستلزم انجام منظم آزمایش‌ها و چکاپ‌های تخصصی است، دسترسی او به خدمات بهداشتی و درمانی به‌شدت محدود شده است. این در حالی است که وزارت اطلاعات، به عنوان ضابط پرونده، از تأیید درخواست مرخصی درمانی او نیز خودداری کرده است.
آذر کوروندی، متولد ۱۳۴۱، متأهل و دارای دو فرزند است. او از زندانیان سیاسی دهه ۶۰ بوده و در دوران نخستین بازداشتش در حالی که باردار بود، تحت بازجویی قرار داشت و فرزندش را در شرایط سخت زندان به دنیا آورد.
زندانی سیاسی آذر کوروندی در تابستان سال ۱۳۹۸ به اتهام همکاری با سازمان مجاهدین خلق و تبلیغ علیه نظام، پس از برگزاری جلسات مشاوره خانواده در باغ شخصی خود در شهریار، بازداشت و با قرار تأمین آزاد شده بود. اما در دی ماه ۱۴۰۰، دادگاه انقلاب تهران وی را به اتهام «اجتماع و تبانی به قصد برهم زدن امنیت کشور» به پنج سال حبس تعزیری و به اتهام «فعالیت تبلیغی علیه نظام» به یک سال حبس تعزیری محکوم کرد. به عنوان مجازات تکمیلی، وی به دو سال منع خروج از کشور و دو سال منع عضویت و فعالیت در احزاب، گروه‌ها و دسته‌جات اجتماعی، سیاسی و فرهنگی محکوم شد.
پس از تأیید حکم در دادگاه تجدیدنظر و اعمال ماده ۱۳۴ قانون مجازات رژیم، حکم پنج سال حبس تعزیری برای آذر کوروندی لازم‌الاجرا شد.
وی در تاریخ ۸ مرداد ماه ۱۴۰۲، پس از احضار به شعبه اول اجرای احکام دادسرای ناحیه ۳۳ تهران، بازداشت و برای سپری کردن دوران حبس خود به زندان اوین منتقل شد.
محروم کردن زندانیان سیاسی از درمان پزشکی، همچنان یکی از نقض‌های مکرر حقوق بشر در ایران است. کمیسیون زنان شورای ملی مقاومت بارها نسبت به بی‌توجهی سیستماتیک پزشکی در زندان‌های ایران هشدار داده و از سازمان ملل متحد و نهادهای بین‌المللی حقوق بشری خواسته است تا هیأت‌های حقیقت‌یاب به ایران اعزام کرده، شرایط زندان‌ها را بررسی و با زندانیان سیاسی، به‌ویژه زنان، گفتگو کنند.
