زنان زندانی سیاسی در بند زنان زندان اوین تهران، بار دیگر در روز سه‌شنبه ۳۰ اردیبهشت ۱۴۰۴ (۲۰ می ۲۰۲۵)، به کمپین سراسری «سه‌شنبه‌های نه به اعدام» پیوستند و صدای اعتراض خود را علیه مجازات اعدام بلند کردند.
در جریان این اقدام اعتراضی، زندانیان شعارهایی چون: «بند زنان اوین، متحد و هم‌صدا، ایستاده‌ایم تا لغو کامل اعدام»، «به خون رفیقانمان سوگند، تا آخر ایستاده‌ایم»، و «زندانی سیاسی باید آزاد گردد» سر دادند.
این حرکت نمادین با اعتصاب غذای همزمان زندانیان، شدت و تأثیر بیشتری یافت.
بند زنان زندان اوین از نخستین گروه‌هایی بود که به کمپین «سه‌شنبه‌های نه به اعدام» پیوست تا به پایان دادن به مجازات اعدام و آزادی تمامی زندانیان عقیدتی کمک کند.
هفته ۶۹ کمپین «سه‌شنبه‌های نه به اعدام
هفته شصت‌ونهم کمپین «سه‌شنبه‌های نه به اعدام» در تاریخ ۳۰ اردیبهشت ۱۴۰۴ ادامه یافت و این هفته، سه زندان دیگر از شهرهای بوکان، مهاباد و یاسوج به این کارزار پیوستند.
این کمپین نخستین بار در زمستان گذشته، در بهمن‌ماه ۱۴۰۲ (فوریه ۲۰۲۴) از زندان قزل‌حصار کرج آغاز شد، در واکنش به افزایش نگران‌کننده اعدام‌ها توسط حکومت ایران. این حرکت اعتراضی اکنون به نمادی پرقدرت از مقاومت در برابر سیاست‌های سرکوبگر قضایی در ایران بدل شده است.
فریاد سراسری: گسترش اعتراضات علیه اعدام در ۳۰ شهر ایران
در تهران، در حالی که زندانیان در ده‌ها زندان کشور به مناسبت هفته شصت‌ونهم کمپین دست به اعتصاب غذا زدند، خانواده‌های زندانیان سیاسی محکوم به اعدام در میدان آزادی تهران تجمع اعتراضی برگزار کردند. آنان با در دست داشتن عکس عزیزان خود و سر دادن شعارهایی چون «نه به اعدام» و «اعدام را متوقف کنید»، خشم خود را نسبت به احکام اعدام و روند ناعادلانه دادرسی اعلام کردند.
جوانان در ۲۹ شهر دیگر نیز با اقدامات اعتراضی به این حرکت پیوستند. این اقدامات در شهرهای آستارا، بروجرد، رامسر، فومن، کرمان، ارک، ارومیه، اصفهان، گلپایگان، اقلید، بهبهان، تنکابن، سنقر، بروجن، تبریز، جهرم، دزفول، کاشان، رشت، ساوه، سنندج، شادگان، شهرقدس، فسا، کرمانشاه، شهرضا، کنگاور، ساری و یزد انجام گرفت.
