حمایت هزار تن از زنان برجسته جهان از آزادی و برابری جنسیتی در ایران
در آستانه اولین سالگرد قیام ایران، بیش از هزار تن از زنان برجسته جهان، از جمله سران سابق دولت، فراخوانی برای اقدام به جامعه بین المللی صادر کرده اند. پیام آنها بر سه نکته کلیدی تأکید دارد:
- همبستگی با زنان شجاع و ملت ایران.
- حمایت از مریم رجوی و طرح ده ماده ای او که مدافع یک جمهوری آزاد و دموکراتیک است.
- لزوم قرار گرفتن در لیست سیاه سپاه پاسداران انقلاب اسلامی
در سالگرد قیام سراسری که در ۲۵ شهریور ۱۴۰۱ آغاز شد، بیش از هزار تن از زنان برجسته جهان با امضای یک بیانیه متحد شدند و از جامعه جهانی خواستار حمایت از مبارزه مردم ایران و به ویژه بر زنان ایران برای آزادی شدند.
در میان امضاکنندگان ۵۰ رئیس جمهور سابق، معاون رئیس جمهور، نخست وزیر و وزیر و همچنین ۱۷۵ نماینده مجلس، در کنار صدها شهردار، نمایندگان سابق مجلس، فعالان حقوق زنان، دانشمندان، کارشناسان، برندگان جایزه نوبل و رهبران سازمان های غیردولتی حضور دارند.
زنان برجسته جهان و امضاکنندگان بیانیه از بخش‌های مختلف جهان، از جمله نیمکره غربی، چندین کشور اروپایی، استرالیا، نیوزیلند و خاورمیانه می باشند که طیف وسیعی از دیدگاه‌ها و وابستگی‌های سیاسی-اجتماعی را نمایندگی می‌کنند. بیانیه جمعی بیش از هزار تن از زنان برجسته جهان بر نقش پیشتاز زنان و دختران در قیام سراسری سال ۱۴۰۱ در ایران تأکید می کند.
در این بیانیه آمده است نیروهای سرکوبگر رژیم به طرز غم انگیزی جان ۷۵۰ نفر را گرفتند که بخش قابل توجهی از آنها را زنان و دختران جوان تشکیل می دادند. حداقل ۷۰ کودک در اثر سرکوب وحشیانه رژیم جان خود را از دست دادند.
زنان برجسته جهان خاطرنشان می کنند: «خواسته مردم ایران، اعم از زن و مرد که در شعارهای آنها متبلور می‌شد، خاتمه دادن به دیکتاتوری مذهبی و استقرار یک جمهوری دموکراتیک بر پایهٔ جدایی دین و دولت و برابری کامل زن و مرد در همهٔ زمینه‌هاست.»
این زنان برجسته جهان تاکید می کنند که نقش برجسته زنان ایرانی در مبارزه ریشه عمیقی در یک قرن مقاومت در برابر دو شکل متمایز استبداد دارد: دیکتاتوری سلطنتی و مذهبی. زنان ایرانی اهداف نهایی خود را با شعارهایی چون «چه باحجاب، چه بی حجاب، پیش به سوی انقلاب» به شیوایی بیان کرده اند.
هزار تن از زنان برجسته جهان در یک بیانیه حمایت قاطع، صدای خود را با احساسات ۳۶۰۰ نماینده پارلمان در سراسر جهان و ۱۲۳ رئیس جمهور و نخست وزیر سابق هماهنگ کردند. آنها با خانم مریم رجوی، رئیس جمهور برگزیده شورای ملی مقاومت ایران، و طرح ده ماده ای او که از یک جمهوری آزاد، دموکراتیک و برابری جنسیتی، به ویژه حق زنان در انتخاب پوشش حمایت می کند، ابراز همبستگی کردند.
امضاکنندگان از جامعه بین‌المللی می‌خواهند در حمایت از زنان و مردم شجاع ایران اقدامات مشخصی انجام دهند. آنها به ویژه از دولت ها می خواهند که سپاه پاسداران ظالم و جنایتکار را به عنوان یک سازمان تروریستی معرفی کنند و اقدامات قاطعی را برای پاسخگویی رهبران رژیم به خاطر جنایات خود انجام دهند.
متن بیانیه و فهرست بخشی از زنان برجسته جهان که آن را امضا کردند به شرح زیر است:
بیانیه حمایت از مقاومت زنان ایران
در آستانهٔ اولین سالگرد قیام مردم ایران برای آزادی، ما امضاکنندگان این بیانیه، همبستگی و حمایت خودمان را از قیام مردم ایران به‌ویژه زنان ابراز می‌کنیم.
در ۱۶سپتامبر۲۰۲۲ قیام بزرگی در ایران شروع شد که زنان و دختران پیشتازان آن بودند. شمار قابل توجهی از ۷۵۰تن که توسط نیروهای سرکوبگر رژیم کشته شدند زنان و دختران جوان بودند. در نتیجهٔ سرکوب وحشیانه توسط رژیم، دست‌کم ۷۰کودک کشته شدند.
خواسته مردم ایران، اعم از زن و مرد که در شعارهای آنها متبلور می‌شد، خاتمه دادن به دیکتاتوری مذهبی و استقرار یک جمهوری دموکراتیک بر پایهٔ جدایی دین و دولت و برابری کامل زن و مرد در همهٔ زمینه‌هاست.
در مقابل سبعیت و وحشیگری رژیم آخوندی، جهان شجاعت و جسارت زنان و دختران ایران را در جریان قیام مشاهده کرد که با دستان خالی و با به‌خطر انداختن جان خود در مقابل نیروهای سرکوب رژیم، به‌ویژه نیروهای سپاه پاسداران و بسیج ایستادند و فریاد زدند: «چه باحجاب، چه بی‌حجاب پیش به‌سوی انقلاب.»
این شجاعت و نقش پیشتاز زنان در این مبارزه، یک پدیده خلق‌الساعه نبود، بلکه قویاً در ۱۰۰سال مقاومت زنان ایران با دو دیکتاتوری سلطنتی و دینی ریشه دارد. زن‌ستیزی خصیصهٔ برجستهٔ نظام ولایت فقیه و یکی از پایه‌های حاکمیت آخوندها است. مردم و جوانان و به‌ویژه زنان ایران مصمم‌اند که به‌این دیکتاتوری قرون‌وسطایی پایان بدهند.
حال در شرایطی که آخوندهای حاکم بر ایران بار دیگر گشتهای سرکوبگر به‌نام ارشاد را روانهٔ خیابان‌ها کرده‌اند تا با سرکوب زنان به‌زعم خود از شعله‌ور شدن مجدد قیام ممانعت کنند و در شرایطی که رژیم مذهبی برای ادامهٔ حاکمیتش اعدامها را افزایش داده است، ما امضاکنندگان این بیانیه همبستگی خود را با ۳۶۰۰پارلمانتر از سراسر جهان و همچنین ۱۲۴تن از رؤسای جمهور و نخست‌وزیران پیشین ابراز می‌کنیم که حمایتشان را از خانم مریم رجوی رئیس‌جمهور برگزیدهٔ شورای ملی مقاومت ایران و برنامهٔ ۱۰ماده‌یی او برای آزادی، برابری و یک جمهوری دموکراتیک، برابری کامل زنان و مردان در همهٔ زمینه‌ها به‌ویژه حق انتخاب آزادانه لباس و پوشش، اعلام می‌کنیم.
ما از جامعهٔ بین‌المللی می‌خواهیم که در کنار زنان و مردم شجاع ایران بایستد، ارگان سرکوبگر و جنایتکار سپاه پاسداران را در لیست تروریستی قرار بدهد و گام‌های قاطعی را برای حسابرسی از سردمداران این رژیم به‌خاطر جنایاتشان، اتخاذ کند.
شماری از امضاکنندگان بیانیه بیش از هزار تن از زنان برجسته جهان در حمایت از مقاومت زنان ایران
- مری مک‌آلیس- رئیس‌جمهور ایرلند – ۱۹۹۷ تا ۲۰۱۱
- یولیا تیموشنکو- نخست‌وزیر اوکراین – ۲۰۰۵ تا ۲۰۱۰
- تاریا هالونن- رئیس‌جمهور فنلاند – ۲۰۰۰ تا ۲۰۱۲
- روزالیا آرتئاگا سرانو- رئیس‌جمهور پیشین اکوادور – ۱۹۹۷ و معاون رئیس‌جمهور – ۱۹۹۶ تا ۱۹۹۸
- مرسدس آرائوز- نخست‌وزیر پرو – ۲۰۱۷ تا ۲۰۱۸ و معاون رئیس‌جمهور پرو – ۲۰۱۶ تا ۲۰۲۰
- ماری لوئیس کولیرو پریکا-رئیس‌جمهور مالت – ۲۰۱۴ تا ۲۰۱۹
- آنا هلنا چاکون اچوریا – معاون دوم رئیس‌جمهور کاستاریکا ۲۰۱۴ تا ۲۰۱۸؛ سفیر کاستاریکا در اسپانیا ۲۰۱۸ تا ۲۰۲۲
- لودمیلا نوواک، نماینده پارلمان اروپا از اسلواکی، معاون نخست‌وزیر ۲۰۱۲ تا ۲۰۱۳
- سوزان بازیلی -کارشناس سازمان‌ملل در بررسی دفتر کمیسیر عالی حقوق‌بشر از وضعیت حقوق‌بشر در بلاروس؛ مدیر پروژه بین‌المللی حقوق زنان (IWRP)
- آن رامبرگ – رئیس مشترک مؤسسهٔ حقوق‌بشر کانون وکلای بین‌المللی (IBAHRI)؛ قاضی دادگاه اروپایی حقوق‌بشر (ECHR)؛ عضو هیأت‌مدیره، آژانس حقوق اساسی اتحادیه اروپا (FRA)؛ رئیس هیأت‌مدیره دانشگاه او پسالا؛ دبیرکل پیشین کانون وکلای سوئد
- یاسمین سوکا – رئیس کمیسیون حقوق‌بشر سازمان‌ملل در سودان جنوبی؛ کمیسر پیشین کمیسیون حقیقت و آشتی آفریقای جنوبی؛ کمیسر پیشین کمیسیون حقیقت و آشتی سیرالئون
- ماری آننه بورگن، شهردار اسلو از سال ۲۰۱۵
- دومینیک آتیاس- رئیس هیأت‌مدیرهٔ بنیاد وکلای اروپایی، رئیس پیشین فدراسیون کانون وکلای اروپا با بیش از یک میلیون عضو، معاون پیشین کانون وکلای پاریس
- سفیر پائولا دوبریانسکی، معاون وزیر امور خارجه آمریکا برای امور جهانی – ۲۰۰۱ تا ۲۰۰۹
- ایزابل لونوی-روم Isabelle Lonvis-Rome، وزیر برابری و جنسیتی و فرصت‌های برابر فرانسه – ۲۰۲۲ تا ۲۰۲۳
- بارونس سندی ورما، عضو ارشد مجلس اعیان، معاون پارلمانی وزیر امور خارجه در امور توسعه بین‌المللی (۲۰۱۵ تا ۲۰۱۶) معاون پارلمانی وزیر امور خارجه در امور انرژی تغییرات اقلیمی انگلستان – ۲۰۱۲ تا ۲۰۱۵
- بارونس بلکستون عضو مجلس اعیان، وزیر فرهنگ و رسانهٔ انگلستان – ۲۰۰۱ تا ۲۰۰۳
- کارولین نوکس رئیس کمیته منتخب زنان و برابری در پارلمان انگلستان، وزیر مهاجرت انگلستان- ۲۰۱۸ -۲۰۱۹
- کندیس برگن، وزیر توسعه اجتماعی کانادا ۲۰۱۳ تا ۲۰۱۵، رهبر حزب محافظه‌کار ۲۰۲۲
- جودی اسگرو، رئیس کمیتهٔ تجارت بین‌المللی پارلمان کانادا از حزب لیبرال، وزیر شهروندی و مهاجرت ۲۰۰۳ تا ۲۰۰۵
- کری لین فیندلی Kerry-Lynne Findlay، نماینده پارلمان کانادا از حزب محافظه‌کار، از اعضای کادر رهبری حزب، وزیر درآمد ملی ۲۰۱۳ تا ۲۰۱۵
- اوسه ماریا کلولند وزیر پیشین فرهنگ نروژ، خواننده محبوب و مشهور نروژی
- ترینه شی گرانده، رهبر حزب لیبرال نروژ ۲۰۱۰ تا ۲۰۲۰ / وزیر فرهنگ ۲۰۱۸ تا ۲۰۲۰ / وزیر آموزش و پرورش و ادغام ۲۰۲۰
- یونینا بیارتمارز، وزیر محیط‌زیست و همکاری نوردیک ایسلند ۲۰۰۶ تا ۲۰۰۷
- تورگیور کاترین گانارزدوتیر، عوض کمیتهٔ خارجی پارلمان ایسلند، وزیر آموزش، علوم و فرهنگ ۲۰۰۳ تا ۲۰۰۹، رهبر حزب لیبرال رفرم از سال ۲۰۱۷
- ژورگیتا چیگچدینن، نماینده پارلمان لیتوانی، وزیر علوم، آموزش و ورزش لیتوانی ۲۰۲۰ تا می۲۰۲۳
- آنلی اکرمن، نماینده پارلمان استونی، وزیر امور مالی ۲۰۲۲ تا ۲۰۲۳
- اوا ماریا لیمتز، وزیر خارجهٔ استونی ۲۰۲۱ تا ۲۰۲۲
- رینا سلمان، نماینده پارلمان استونی، وزیر مدیریت عمومی ۲۰۲۲ تا ۲۰۲۳
- نرگس نیهان، وزیر معادن و پترولیم افغانستان ۲۰۱۷
- آنتونلا مولارونی، وزیر امور خارجه و امور سیاسی سن مارینو ۲۰۰۸ تا ۲۰۱۲، قاضی پیشین دادگاه اروپایی حقوق‌بشر
- مسعوده بنت بحام، وزیر توسعه موریتانی – ۲۰۰۸ تا ۲۰۰۹، معاون اول پارلمان آفریقا
- السنیه بنت سیدی هیبه وزیر پیشین زنان موریتانی
- سهام بادی وزیر زنان و امور خانواده تونس – ۲۰۱۱ تا ۲۰۱۴
- دکتر ناهید شاکر وزیر جانشین و مستشار مجتمعات مدنی مصر در سازمان‌ملل – ۲۰۱۶ تا ۲۰۲۳
- حکیمه الحیطی وزیر انرژی، معدن، آب و محیط‌زیست مراکش – ۲۰۱۳ تا ۲۰۱۷
- نجیمه طای‌طای وزیر آموزش و جوانان مراکش – ۲۰۰۲ تا ۲۰۰۴
- دکتر تغرید الحجلی، وزیر فرهنگ و خانواده در دولت موقت سوریه- ۲۰۱۳ تا ۲۰۱۵
- کارول بورو-بونار نایب‌اول رئیس مجلس فرانسه ۲۰۱۷ تا ۲۰۱۹
- سسیل ریلاک عضو مجلس ملی فرانسه، رئیس کمیتهٔ پارلمانی برای ایران دموکراتیک
- بارونس هریس، عضو مجلس اعیان انگلستان، معاون پیشین سخنگوی مجلس اعیان
- بارونس کندی کی سی، نماینده ارشد مجلس اعیان انگلستان
- بارونس ایتون، نماینده مجلس اعیان انگلستان از حزب محافظه‌کار، ناظم پیشین در مجلس لردها
- بارونس کاکس، نماینده مجلس اعیان انگلستان، معاون پیشین رئیس مجلس اعیان
- استفانیا آسکاری، نماینده پارلمان ایتالیا
- ماریکا مونته‌ماجی، نمایندهٔ پارلمان سن‌مارینو
- کی‌را رودیک، نمایندهٔ پارلمان اوکراین، نایب‌رئیس اتحاد لیبرال‌ها و دموکرات‌های اروپا رهبر حزب هولوس
- لشیا واسیلنکو، نماینده پارلمان اوکراین، رئیس گروه پارلمانی اوکراین انگلستان
- هانا کاترین فریریکسون، نماینده پارلمان ایسلند، رئیس گروه پارلمانی حزب لیبرال رفرم
- گوردانا سیلیانوسکا، نماینده پارلمان مقدونیه شمالی، رئیس کمیته برابری، کاندیدای پیشین ریاست‌جمهوری لولیتا ریستووا – نماینده پارلمان مقدونیه شمالی، رئیس گروه پارلمانی زنان
- مارجوری اونیل، نماینده پارلمان نیو ساوت ولز استرالیا، وزیر پارلمانی ترابری
- مریدیث برگمن، رئیس پیشین پارلمان ایالتی نیو ساوت ولز استرالیا
- روزالی وودروف، رهبر حزب سبزهای ایالت تآسمانی استرالیا، عضو پارلمان تآسمانی فرانکلین
- الکساندرا مندز، از معاونان رئیس پارلمان کانادا
- الفرید جـِلینک، برنده جایزه نوبل ادبیات (۲۰۰۴) اتریش
- اسویاتلانا الیزیاویک، رئیس انجمن پن بلاروس – برنده جایزه نوبل ادبیات، بلاروس
- اولکساندرا ماتویچوک، برنده جایزه صلح نوبل ۲۰۲۲، وکیل حقوق‌بشر، رئیس مرکز برای آزادی‌های مدنی، اوکراین
- اینگرید بتانکور، کاندیدای پیشین ریاست‌جمهوری کلمبیا
- لیندا چاوز، رئیس مرکز برای فرصت‌های برابر، مدیر پیشین روابط عمومی کاخ سفید
- فیلورتا کودرا Filoreta Kodra، سفیر و نماینده دائم پیشین آلبانی در سازمان‌ملل و دیگر سازمانهای بین‌المللی در ژنو
- زوریکا ماریچ-جورجیویچ، سفیر مونته‌نگرو در شورای حقوق‌بشر سازمان‌ملل متحد و سازمان تجارت جهانی ۲۰۱۳ تا ۲۰۱۵، معاون پیشین وزیر خارجه
- آماندا آلیس، سفیر و نماینده دائم نیوزیلند در سازمان‌ملل در ژنو ۲۰۱۶ تا ۲۰۱۳
- دکتر آلما لاما، سفیر پیشین کوزوو در ایتالیا، مالت و سن‌مارینو؛ نماینده پیشین مجلس
- سونیا بیسرکو، عضو پیشین کمیسیون حقیقت‌یاب ملل متحد در مورد نقض حقوق‌بشر در کره شمالی، بنیانگذار و رئیس کمیته هلسینکی برای حقوق‌بشر در صربستان
- مود بارلو، مشاور ارشد پیشین رئیس مجمع عمومی سازمان‌ملل در امور آب و رئیس پیشین شورای کانادایی‌ها
- تریزیا دگنر، رئیس پیشین کمیته حقوق افراد دارای معلولیت سازمان‌ملل (CRPD)؛ مدیر مرکز مطالعات معلولیت بوخوم (BODYS)
- ماود دی بوئر بو کیکیو، گزارشگر ویژه سازمان‌ملل در مورد فروش و بهره‌برداری از کودکان (۲۰۱۴-۲۰۲۰)، معاون پیشین دبیرکل ملل متحد در شورای اروپا
- پروفسور سولـِداد ویلاگرا دی‌بیدِرمن، عضو کارگروه سازمان‌ملل در مورد دستگیریهای خودسرانه ۲۰۰۲ تا ۲۰۰۸
- ملیسا پارک، عضو گروه کارشناسان برجسته سازمان‌ملل متحد در مورد یمن (۲۰۱۷ تا ۲۰۲۱)؛ وزیر پیشین توسعه بین‌المللی
- دکتر کارن اسمیت، مشاور ویژه دبیرکل سازمان‌ملل در مسئولیت حفاظت R to P ۲۰۱۹ تا ۲۰۲۱
- حوریا اسلامی، رئیس و گزارشگر پیشین کارگروه سازمان‌ملل در مورد ناپدیدشدگان اجباری
- پروفسور رشیدا مانجو، گزارشگر سازمان‌ملل در امور خشونت علیه زنان ۲۰۰۹ تا ۲۰۱۵
- نعیمه فراح مشاور وزیر تبلیغات مراکش – ۲۰۱۸ تا ۲۰۲۰
- دکتر هدی بدران، رئیس اتحادیه زنان عرب در مصر
- ماری امه پرون، معاون رئیس شورای ملی کانون وکلا و رئیس کانون وکلای پاریس در سال ۲۰۱۹ – فرانسه
- شری بلر، بنیانگذار بنیاد زنان شری بلر، همسر تونی بلر نخست‌وزیر پیشین انگلستان
- ایزابل آلنده، پرخواننده‌ترین نویسنده اسپانیایی‌زبان در جهان از آمریکا، از بستگان سالوادور آلنده رئیس‌جمهور فقید شیلی،
- دکتر اورشکا باچوونیک یانشا، همسر نخست‌وزیر پیشین اسلوونی
- ماریا کاندیدا آلمیدا، دادستان کل پرتغال تا ۲۰۱۵، معاون دادستان عمومی پیشین، رئیس مجمع عمومی انجمن حقوقدانان زن پرتغال
- آربانا خارا، برنده جایزه بین‌المللی زنان شجاع توسط وزیر امور خارجه ایالات متحده در سال ۲۰۱۵، کوزوو
- هلمیلیاتا اپوک، برنده جایزه سازمان‌ملل متحد در زمینه حقوق‌بشر، بنیانگذار سازمان غیردولتی مردم کوچک کوزوو
- آنگون سیپتا سسامی خواننده فرانسوی-اندونزی، دارندهٔ نشان هنر و ادب فرانسه
- نینا ونتسانو، نویسنده خواننده و آهنگ‌ساز -یونان
- شرون دیویس، شناگر دارنده مدال المپیک، انگلستان
- آنیکا فروویس Froewis، قهرمان شطرنج بانوان سال ۲۰۲۲ در اتریش،
- ماریا معلوف، خبرنگار و ستون‌نویس- آمریکا
- ماریان پرل، خبرنگار و نویسنده فرانسوی
- کرولین هویل، پروفسور جرم‌شناسی، مدیر بخش تحقیق حکم اعدام در دانشگاه آکسفورد، انگلستان
- گی مک دوگال، و محقق مرکز لایتنر برای حقوق و عدالت بین‌المللی، نایب‌رئیس کمیته برای رفع تبعیض نژادی سازمان‌ملل، آمریکا
- دکتر فیلس چسلر، پروفسور ارشد روانشناسی، نویسنده، آمریکا
- پروفسور دانا هیوز، بنیانگذار و مدیر مجله دیگنیتی و پرفسور تحقیقات امور زنان در دانشگاه رود آیلند، کارشناس برجسته قاچاق انسان، آمریکا
- آنت ویویورکا Annette Wieviorka، متخصص هولوکاست و تاریخدان و مدیر تحقیقات افتخاری مرکز ملی تحقیقات علمی فرانسه
- یاسمین گرین، تکنولوژیست ژئوپولیتیک / رئیس شرکت جیگسا، بخشی از شرکت گوگل، آمریکا
- تریسی ادواردز، بنیانگذار میدن فاکتور، انگلستان
- یفات سوسکیند، مدیر اجرایی انجمن MADRE – انجمن سراسری علیه خشونت علیه زنان و برابری زنان، آمریکا
- کلر لوپز، بنیانگذار و رئیس شرکت لوپز لیبرتی آمریکا
- شریل میلر، رئیس مؤسسهٔ رهبری دیجیتال، رئیس مشترک هیأت اتحادیه اروپا برای گروه Women۲۰ G۲۰، بلژیک
- رندی اسمیتدورف، از هیئت‌مدیره اتحادیه F۳ (بزرگ‌ترین و قدرتمندترین اتحادیه کارگری در دانمارک)
- ویرژینی ووتیه، دبیرکل گروه اکولوژی، سوسیال و شهروندی در متروپل پاریس بزرگ، فرانسه
- دکتر رانجانا کوماری، مدیر مرکز تحقیقات اجتمایی در دهلی نو، کارشناس سیاست‌های جنسیتی، مقام پیشین سازمان‌ملل و نویسنده ۹ کتاب / یکی از ۱۰۰ فرد تاثیرگزار در سیاست‌های جنسیتی در سال ۲۰۱۹ -هند
- سناتور کارمن کینتانیا، رئیس کمیسیون برابری پارلمان اسپانیا (۲۰۱۵)، رئیس سازمان سراسری زنان اسپانیا «آفامر» با ۱۸۰هزار عضو
- دکتر مابل بیانکو، رئیس بنیاد مطالعه و تحقیقات زنان از آرژانتین / زن برجسته سال ۲۰۱۷ سازمان‌ملل / جزو ۱۰۰ زن برجسته سال ۲۰۱۹، آرژانتین
