امروز چهارشنبه ۳۰ آبان ۱۴۰۳ نزدیک به ۷هزار معلم بازنشسته سال ۱۴۰۰ از جمله هزاران زن از سراسر کشور در مقابل مجلس رژیم ملایان در تهران گرد آمده و اعتراضات قدرتمندی برپا کردند. این تجمع بر اجرای ناعادلانه طرح رتبهبندی معلمان و حذف ۹۰ درصد از مزایای رتبهبندی از حقوق بازنشستگی تمرکز داشت.
معترضان با در دست داشتن پلاکاردها و سردادن شعارهایی پرشور، خواستار اصلاحات فوری شدند. آنها اجرای ناقص قوانین را محکوم کردند و آن را عاملی برای کاهش حقوق بازنشستگی و ادامه بیعدالتیهای مزدی دانستند.
شعارهای معلمان بازنشسته بیانگر خشم و ایستادگی
اعتراض معلمان بازنشسته با شعارهایی پرمعنا همراه بود که بیانگر خشم و عزم آنها بود:
«فریاد فریاد از این همه بیداد!»
«فقط یه ۱۰ هزاری، حاصل رتبهبندی»
«رتبهبندی حق ماست، حاصل دسترنج ماست»
«معلم داد بزن، حقت رو فریاد بزن»
«۳ سال سرگردانی، لعنت به این تبانی
این شعارها نشاندهنده نارضایتی عمیق از وعدههای بیعمل و نیاز فوری به تغییرات اساسی است.
نبرد با فقر و بیتوجهی
معلمان بازنشسته با واقعیتهای سخت اقتصادی دستوپنجه نرم میکنند؛ حقوق بازنشستگی آنها تنها یکچهارم خط فقر رسمی است. بسیاری از معترضان تجربههای دردناک خود را بازگو کردند و فاش ساختند که حقوق اندکشان حتی برای تأمین نیازهای ابتدایی یک هفته نیز کافی نیست.
تصاویر منتشرشده در شبکههای اجتماعی نشان داد که بازنشستگان بسیاری، که از شهرهای مختلف به تهران آمده بودند، شب پیش از تجمع را در پارکها و در سرمای هوا سپری کردند. این ایستادگی نشاندهنده فوریت مطالبات و عمق رنجهای آنان است.
اولویتهای اشتباه: ثروت ملتی که هدر میرود
معترضان، رژیم را به خاطر بیتوجهی به مردم و اولویت دادن به جنگافروزی در منطقه و حمایت از گروههای تروریستی محکوم کردند. آنها تأکید داشتند که چنین سیاستهایی، به جای حل بحرانهای داخلی ایران، نارضایتی عمومی را تشدید میکند.
موج رو به افزایش مقاومت
اعتراض معلمان بازنشسته یکی از دهها تجمع اعتراضی اخیر در ایران است که نشاندهنده افزایش ناآرامیهاست. کارشناسان معتقدند که رژیم به نقطه بحرانی نزدیک شده و افزایش نارضایتیهای مردمی راه را برای قیامهای سراسری هموار میکند.
خانم مریم رجوی، رئیسجمهور برگزیده شورای ملی مقاومت ایران شجاعت معلمان معترض را ستود و گفت: «استمرار اعتراضات و اتحاد همه اقشار ملت ایران، رژيم غارتگر آخوندی را در محاصره قرار داده است. این اعتراضها، پژواک دردهای انباشتهای است که تنها با قیام و سرنگونی رژیم آخوندی، درمان میشود.»
