با گذشت نزدیک به چهار ماه از بازداشت آیدا نجف لو، نوکیش مسیحی و مادر دو کودک، او همچنان در وضعیت بلاتکلیف در بند امنیتی زندان اوین به‌سر می‌برد. مقام‌های امنیتی و قضایی نه‌تنها از ارائه توضیح روشن درباره اتهامات وی خودداری کرده‌اند، بلکه با تعیین وثیقه‌ای سنگین، زمینه آزادی موقت او را نیز به شکلی موثر مسدود کرده‌اند.
وثیقه سنگین ۱۱ میلیارد تومانی؛ ابزار فشار و تداوم بازداشت
دستگاه قضایی رژیم ایران برای آزادی موقت آیدا نجف لو وثیقه‌ای به مبلغ ۱۱ میلیارد تومان تعیین کرده است؛ رقمی که از توان مالی یک خانواده عادی خارج است و به نظر می‌رسد با هدف اعمال فشار بیشتر و طولانی کردن دوران بازداشت صادر شده است. این اقدام نه‌تنها مانع دسترسی او به دادرسی عادلانه شده، بلکه موجب تداوم جدایی وی از خانواده و ایجاد بحران‌های روانی برای فرزندانش شده است.
یکی از فرزندان آیدا با بیماری خاصی دست‌و‌پنجه نرم می‌کند و نبود او، زندگی فرزندان و همسرش را به‌هم ریخته و فشار روحی شدیدی را بر خانواده تحمیل کرده است.
وخامت وضعیت جسمی و بی‌توجهی به نیازهای پزشکی
نجف لو پیش از بازداشت، تحت عمل جراحی دیسک کمر قرار گرفته بود و با مشکلات مزمن در ناحیه ستون فقرات مواجه است. با این حال، در مدت بازداشت نه‌تنها هیچ‌گونه درمان تخصصی برای او فراهم نشده، بلکه حتی به خدمات پایه‌ای پزشکی مانند دارو، فیزیوتراپی و دسترسی به پزشک متخصص نیز دسترسی نداشته است.
دردهای مزمن و التهابات ستون فقرات آیدا نجف لو در پی محرومیت از مراقبت‌های پزشکی تشدید شده و شرایط جسمی او نگران‌کننده است. عدم رسیدگی درمانی در زندان، از منظر حقوق بشری، مصداق آشکار «شکنجه سفید» تلقی می‌شود.
این نوکیش مسیحی اواسط بهمن‌ماه ۱۴۰۲ توسط نیروهای امنیتی بازداشت و پس از مدتی نگهداری در بند ۲۰۹ زندان اوین (زیر نظر وزارت اطلاعات)، در تاریخ ۲۴ فروردین ۱۴۰۳ به بند زنان زندان اوین منتقل شد.
این رفتار در حالی است که بر اساس ماده ۱۸ اعلامیه جهانی حقوق بشر و همچنین ماده ۱۸ میثاق بین‌المللی حقوق مدنی و سیاسی، هر فردی حق دارد از آزادی اندیشه، وجدان، دین و همچنین تغییر دین و اظهار آن ــ چه به صورت فردی و چه جمعی، علنی یا پنهانی ــ برخوردار باشد.
