روز شنبه ۴ اسفند ۱۴۰۳ کمیسیون زنان شورای ملی مقاومت ایران میزبان جلسه ای به مناسبت روز جهانی زن بود. در این کنفرانس برخی از رهبران سیاسی برجسته، فعالان حقوق بشر و حامیان مقاومت ایران از بیش از ۸۰ کشور شرکت داشتند.
آنا فرث یک سیاستمدار سابق بریتانیایی و وکیل دادگستری سابق است که از سال 2022 تا 2024 به عنوان نماینده منطقه سات اند وست لندن عضو مجلس عوام بوده است.
آنا فرث در روز جهانی زن ۲۰۲۵ در کنفرانس پاریس سخنرانی کرد که متن آن در زیر آمده است:
آنا فرث: از جانب همه زنان بریتانیا ما به شما و طرح ده ماده ای شما درود می فرستیم
خانم رئیس‌جمهور منتخب، خانم رجوی، میهمانان گرامی،
بسیار سپاسگزارم. از اینکه امروز مرا دعوت کردید، بی‌نهایت افتخار می‌کنم روز جهانی زن در کنار شما هستم،
خانم رجوی، شما بار دیگر برای ما توصیف کردید، و من از شنیدن دوباره این حقیقت تلخ شوکه شدم: وحشی‌گری مطلق، دیکتاتوری، زن‌ستیزی که خواهران ایرانی ما زیر سلطه آن زندگی می‌کنند. این یک دیکتاتوری است که بر تبعیض و خشونت متکی است.
هر بار که زنی کشته، ناقص، یا شکنجه می‌شود، همه ما آسیب می‌بینیم. این یک مسئله جهانی است که بر همه ما تأثیر می‌گذارد و ما و جامعه بین‌المللی را فرامی‌خواند تا بیش از صرفاً شاهد بودن، عمل کنیم.
یک لحظه جهانی، با ایران شروع کنید
با نزدیک شدن به سی‌امین سالگرد اعلامیه پکن و تمرکز دوباره رهبران جهان بر پیشبرد حقوق زنان، این بحث باید از ایران آغاز شود.
این بحث باید با به رسمیت شناختن زنان شجاعی آغاز شود که در خط مقدم مبارزه برای دموکراسی و برابری هستند.
و نباید فراموش کنیم که آن‌ها تحت رهبری شجاع‌ترین زن مسلمان قرار دارند، زنی که هر روز برای پیشبرد حقوق زنان در ایران می‌جنگد.
و ما می‌دانیم که او کیست.
او شما هستید، خانم رجوی!
و از طرف تمام زنان بریتانیا، ما به شما درود می‌فرستیم و از برنامه ده ماده‌ای شما که راه را برای برابری جنسیتی و یک ایران آزاد، دموکراتیک و براساس جدایی دین و دولت هموار می‌کند، حمایت می‌کنیم.
بدون حسابرسی هیچ اصلاحی وجود نخواهد داشت
امسال، موضوع کمیسیون مقام زنان، شتاب دادن به عمل است همچنین خواهان عمل است و این اقدام نیز باید از ایران آغاز شود. زیرا برای ما روشن است که رژیم ایران هرگز بدست خودش رفرم نمی کند.
چرا که بقای آن بر سرکوب، زن‌ستیزی، غارت، جنگ و تروریسم استوار است. غیر ممکن است با رژیمی مذاکره کرد که شریان حیاتی‌اش مرگ و نابودی است.
چه باید کرد؟
پس چه باید کرد، دوستان من؟
ما باید رژیم را مورد حسابرسی قرار دهیم با ارجاع پرونده حقوق بشر آن به شورای امنیت سازمان ملل و ادامه درخواست برای محاکمه سرانش.
ما باید از خواهران شجاع ایرانی خود حمایت کنیم، نه فقط با کلمات، بلکه با اقدامات ملموس.
ما باید شورای ملی مقاومت ایران را به رسمیت بشناسیم و از برنامه ده ماده‌ای خانم رجوی حمایت کنیم.
ما باید سپاه پاسداران را یک‌بار برای همیشه در لیست سازمانهای تروریستی قرار دهیم.
و ما باید از حق مردم ایران برای مقاومت در برابر دیکتاتوری و دفاع از خود در برابر سپاه پاسداران حمایت کنیم.
امروز همه ما واضح و روشن شنیدیم: زنان ایران انتخاب خود را کرده‌اند.
زمان انتخاب برای ما فرا رسیده است
آن‌ها می‌گویند نه به حجاب اجباری، نه به دین اجباری، و نه به حکومت اجباری.
اکنون وقت آن است که ما نیز انتخاب خود را انجام دهیم.
آیا در کنار آن‌ها می‌ایستیم یا روی برمی‌گردانیم؟
آیا شانه به شانه آن‌ها ایستاده و کمک می‌کنیم کشورشان را پس بگیرند، یا بی‌تفاوت عبور می‌کنیم؟
به زنان شجاع ایران می‌گویم: ما شما را می‌بینیم، صدای شما را می‌شنویم، و در کنار شما ایستاده‌ایم.
بگذارید امسال سالی باشد که سخنان را به عمل تبدیل کنیم. بگذارید امسال سالی باشد که شانه‌به‌شانه خواهران ایرانی خود بایستیم. و بگذارید امسال، سالی باشد که سرانجام شاهد یک ایران آزاد و دموکراتیک باشیم.
