سمیه رشیدی، زندانی سیاسی ۴۲ ساله محبوس در زندان قرچک ورامین، روز سهشنبه ۲۵ شهریور ۱۴۰۴ در پی تشنج و وخامت شدید جسمی به بیمارستان مفتح ورامین منتقل شد. گزارشها حاکی است اعزام او با چند ماه تأخیر انجام گرفته و وضعیت سلامتیاش بحرانی توصیف میشود. پزشکان اعلام کردهاند که سطح هوشیاری او به پنج رسیده و پزشکان از نجات او قطع امید کرده اند.
سمیه رشیدی از مدتها پیش در زندان با مشکلات جسمی و اختلالات دورهای روانی دستبهگریبان بوده است، اما مسئولان به جای رسیدگی درمانی، او را به تمارض متهم کرده و تنها داروهای اعصاب و آرامبخش تجویز کردهاند. همین بیتوجهی، وضعیت او را وخیمتر کرده است.
منابع نزدیک به خانواده هشدار دادهاند که مسئولان امنیتی میکوشند علت انتقال او را «اقدام به خودکشی» جلوه دهند تا از پذیرش مسئولیت شانه خالی کنند.
سمیه رشیدی، متولد ۱۳۶۲ و ساکن تهران، روز چهارم اردیبهشت سال جاری هنگام شعارنویسی در محله جوادیه بازداشت و در همان زمان بهشدت مورد ضربوشتم نیروهای امنیتی قرار گرفت. او پس از دو روز بازداشت در آگاهی ۱۵ خرداد به زندان اوین منتقل شد و پس از تخریب این زندان در تیرماه، همراه با سایر زندانیان سیاسی به زندان قرچک ورامین انتقال یافت.
شهادتها از درون زندان قرچک نشان میدهد که بهداری این زندان بدون حضور پزشک متخصص، داروهای مختلف را به صورت سرخود تجویز میکند؛ امری که در موارد متعددی منجر به تشدید بیماری و حتی مرگ زندانیان شده است. علاوه بر این، زندانیان و خانوادههایشان بارها از مطالبه پول در قبال اعزام به بیمارستان یا دریافت خدمات درمانی خبر دادهاند؛ سیاستی که جان حدود ۲هزار زندانی از جمله بیش از ۶۰ زندانی سیاسی را به خطر انداخته است.