دادگاه انقلاب تهران وریشه مرادی را به «بغی» یا شورش مسلحانه متهم کرد، اتهامی بسیار سنگین که می‌تواند حبس‌های طولانی مدت و حتی اعدام را در پی داشته باشد. وریشه مرادی از سوی شعبه پنجم دادگاه عمومی و انقلاب تهران تفهیم اتهام شد.
به گفته منابع حقوق بشر کردی، وریشه مرادی دو بار به دادگاه احضار و به دلیل عضویت در یکی از احزاب مخالف کرد به «بغی» متهم شد. وی پس از پایان بازجویی ها در پنجم دی ماه ۱۴۰۲ از بند ۲۰۹ اوین به بند زنان منتقل شد.
وریشه در ۱۰ مرداد ۱۴۰۲ در کرمانشاه و در مسیر رفتن به سنندج ربوده شد.
خانم مرادی از حق داشتن وکیل تعیینی و روند قانونی دادرسی محروم شده است. او تنها پس از صدور کیفرخواست اجازه پیدا کرد با وکیل تماس بگیرد.
وی در طول شش ماه حبس خود تنها یک بار اجازه ملاقات با خانواده خود را داشته است.
گزارش ها حاکی از آن است که وریشه پنج ماه اول حبس خود را در سلول انفرادی در بازداشتگاه اداره اطلاعات در سنندج و در بند ۲۰۹ در زندان اوین گذراند و در آنجا برای گرفتن اعترافات دروغین به شدت تحت شکنجه قرار گرفت.
وریشه مرادی، فعال حقوق زنان و از اعضای جامعه زنان آزاد شرق کردستان (KJAR) است. جامعه زنان (KJAR) در بیانیه ای در ۴ مهر ۱۴۰۲ خطاب به مردم، گزارشگر ویژه سازمان ملل متحد در امور حقوق بشر در ایران و سازمان های بین المللی حقوق بشر، اعلام کرد که وریشه مرادی برای انجام «فعالیت های سیاسی و سازماندهی زنان» در کردستان به سر می برد.
سه زندانی سیاسی دیگر در بند زنان زندان اوین نیز به «بغی» متهم شده اند. این سه زن زندانی سیاسی مرضیه فارسی، فروغ تقی پور و نسیم غلامی فرد هستند. آنها متهم به همکاری با گروه های مخالف می باشند.
