قتل زنان در ایران: قتل زنان به دست همسر، پدر، برادر یا سایر اعضای خانواده نقطه اوج انواع خشونت خانگی علیه زنان است؛ جنایاتی تکان‌دهنده که تأثیرات فرهنگ زن‌ستیز آخوندی در عمق جامعه ایران را نشان می‌دهد و ابعاد تبعیض ساختاری علیه زنان را آشکار می‌کند.
آنچه در زیر می بینید چند نمونه فجیع از قتل زنان در ایران در طول تابستانی است که روزهای آخرش را می گذارنیم:
آیدا علیزاده، قربانی کودک‌همسری
آیدا علیزاده، دختر ۱۴ ساله و قربانی ازدواج اجباری، پس از مراجعه به منزل نامزدش در اوایل تیرماه ناپدید شد. حدود ۱۰ روز بعد، در روز پنج‌شنبه ۱۲ تیر ۱۴۰۴، پیکر بی‌جان او در مقابل منزل نامزدش در جزیره هرمز پیدا شد. به دلیل تورم شدید جسد، هویت آیدا تنها از طریق لباس‌ها و دمپایی‌هایش شناسایی شد.
سیمین جغتایی، دانشجوی ۲۱ ساله حقوق
سیمین جغتایی، دانشجوی ۲۱ ساله رشته حقوق، روز شنبه ۲۱ تیر ۱۴۰۴ در تایباد توسط چهار برادر خود به قتل رسید. او به ظن برقراری ارتباط تلفنی با یک مرد پس از یک هفته شکنجه و ضرب‌وشتم، با ضربات بیل به گردنش به قتل رسید به نحوی که جسدش به دلیل شدت شکنجه قابل شناسایی نبود.
قتل دو زن و دو کودک در خرم‌آباد
روز شنبه ۲۸ تیر ۱۴۰۴، حمید بستامی، کارمند بنیاد شهید، در اقدامی هولناک دو همسر خود ــ فرزانه صادقی (معلم) و الهام سالاری (۴۰ ساله) ــ و دو فرزندش امیرعباس (۱۰ ساله) و امیرمهدی (۱۱ ساله) را با بریدن رگ گردن به قتل رساند. او پس از قتل، از اجساد فیلم‌برداری کرده و علت اقدامش را محرومیت از ترفیع شغلی اعلام کرد. بستامی سپس دست به خودکشی زد و هم اکنون تحت مراقبت قرار دارد.
قتل خانوادگی در چیتگر تهران
روز شنبه ۴ مرداد ۱۴۰۴، مردی در برج‌های منطقه چیتگر تهران همسر جوان و دختر ۱۳ ساله‌اش را در جریان یک مشاجره خانوادگی به قتل رساند. او پس از بازداشت، به ارتکاب قتل اعتراف کرد.
قتل هشت نفر به دست داماد خانواده
بامداد پنج‌شنبه ۲۳ مرداد ۱۴۰۴، مردی در مینودشت، یکی از شهرستان‌های استان گلستان، همسر و دو فرزند خود را به قتل رساند و سپس برای ادامه جنایت به منزل خانواده همسرش در یکی از محله‌های شهرستان آمل، استان مازندران رفت.
او با استفاده از سلاح کمری، دو خواهر همسر، پدر همسر، باجناق و فرزند خردسال او را هدف گلوله قرار داد و به قتل رساند.
در نتیجه این حمله مرگبار، در مجموع ۸ تن شامل سه زن ، سه کودک و ۲ مرد جان باختند. قاتل پس از این کشتار، با همان اسلحه به زندگی خود پایان داد.
ثریا علی‌محمدی؛ به دست همسرس به آتش کشیده شد
روز سه‌شنبه ۱۱ شهریور ۱۴۰۴، ثریا علی‌محمدی، زن ۳۵ ساله، توسط همسرش افشین شریفی (۴۰ ساله) در منزل خودشان در سقز به آتش کشیده شد. افشین پس از بستن دست و پای ثریا، وی را به پارکینگ برد و با ریختن بنزین به آتش زد. ثریا با سوختگی شدید به بیمارستان منتقل شد اما جان باخت.
قتل مادر و دو دختر نوجوان در مراغه
روز سه‌شنبه ۱۱ شهریور ۱۴۰۴، مردی ۴۱ ساله در مراغه همسر خود سمیه کیومرثی (۳۸ ساله) و دو دخترش ساناز (۱۷ ساله) و مارال (۹ ساله) را در منزل‌شان در محله فواره‌لی به قتل رساند. انگیزه این جنایت «مشکلات خانوادگی» اعلام شده است.
قتل دختر ۱۶ ساله در شادگان
روز یکشنبه ۱۶ شهریور ۱۴۰۴، فاطمه.ر، دختر ۱۶ ساله اهل شادگان، توسط عمویش به نام مهدی به دستور پدرش به قتل رسید.
قاتل شاهرگ او را با چاقو برید و جسد در محل دپوی زباله‌های ورودی آبادان رها شد. پدر قربانی اعلام کرده که هیچ شکایتی از برادرش ندارد.
قتل یک زن ۴۰ ساله در مشهد
روز چهارشنبه ۱۹ شهریور ۱۴۰۴، مردی به نام مهرعلی با ورود به منزل همسر سابق خود در خیابان مطهری شمالی مشهد، او را با ضربات متعدد به پهلو و شکم به قتل رساند. این زن ۴۰ ساله پیش‌تر نیز تهدید به قتل شده بود. قاتل در برابر چشمان دختران خود مرتکب این جنایت شد و سپس متواری گردید.
از آنجا که این گونه جنایات ریشه و آبشخور سیاسی دارند تا زمانی که رژیم ملایان با تمام بنیادهای زن‌ستیزانه خود بر ایران حاکم است، پایان دادن به چرخه خون‌بار خشونت علیه زنان متصور نیست. تنها با سرنگونی کامل این ساختار سرکوبگر و زن ستیز و با جایگزینی آن با نظامی بر پایه برابری، کرامت انسانی و عدالت جنسیتی می‌توان به فاجعه قتل زنان در ایران پایان داد.
