در حادثه‌ای دلخراش، شیما رامشک، دختری ۱۴ ساله و قربانی کودک‌همسری، روز چهارشنبه ۷ شهریور ۱۴۰۳ در روستای مرجان‌آباد، ایران، دست به خودکشی زد. شیما که اصالتاً اهل روستای شیخلر نزدیک بوکان بود، در خانه مشترک با همسرش به زندگی خود پایان داد.
گزارش‌ها حاکی از آن است که او خود را حلق‌آویز کرده و تحت فشار شدید و نارضایتی ناشی از ازدواج اجباری، تسلیم این وضعیت تلخ شد.
مرگ تراژیک شیما رامشک تنها یک سال پس از ازدواج اجباری او با مردی مسن‌تر به نام منصور جگن در سن ۱۳ سالگی، و تحت فشارهای مستمر خانواده، رخ داد. جسد او پس از ۴۸ ساعت کشف و در روز جمعه ۹ شهریور به خانواده‌اش تحویل داده شد.
این پرونده غم‌انگیز بار دیگر به مسئله نگران‌کننده کودک‌همسری در ایران می‌پردازد. بنا بر گزارش مرکز آمار ایران،در سال ۱۴۰۱ در ایران ۲۵۹۰۰ دختر و ۱۵ پسر زیر ۱۵ سال ازدواج کرده اند.
روزنامه حکومتی هم میهن مورخ ۲۷مهر ۱۴۰۲ از قول مرکز آمار گزارش داد که در همین مدت ۱۳۹۲ نوزاد از مادران زیر ۱۵ سال و شش نوزاد از پدران زیر ۱۵ سال متولد شده اند.
جامعه شناسان در ایران می گویند که رژیم ملایان به دلیل سیاست رشد جمعیت، ازدواج های کودکان را تشویق و ترویج می کند. رژیم در آبان ۱۴۰۰ تحت ریاست جمهوری ابراهیم رئیسی طرح فرزندآوری و رشد جمعیت را تصویب کرد.
ازدواج کودکان زیر ۱۸سال نقض حقوق کودکان، نقض حقوق بشر و خشونت علیه زنان محسوب می شود. هرچند این مسئله در قانون اساسی کشور مجاز شمرده می‌شود، فعالان حقوق کودک بر این باورند که آمار واقعی کودک‌همسری به‌مراتب بیشتر از ارقام رسمی است.
رژیم ایران در اعلام آمار شفاف نیست و هدفش بیشتر سرپوش گذاشتن برعمق و ابعاد فجایع در کشور است. چندی قبل یکی از مقامات قضائیه رژیم متوسط تعداد ازدواج دختربچه ها در ایران را بدون احتساب مواردی که ثبت نمی شوند، بین ۵۰۰ تا ۶۰۰هزار در سال اعلام کرده بود. (علی کاظمی، روزنامه حکومتی انتخاب، ۱۳ اسفند ۱۳۹۷)
طبق گزارش سازمان پزشکی قانونی، نوجوانان ایرانی بیش از ۷ درصد از آمار سالانه خودکشی‌های کشور را تشکیل می‌دهند. بحران‌های متعدد ایران، پدیده خودکشی را در سال‌های اخیر تشدید کرده است، نه تنها در میان کودکان و نوجوانان، بلکه همچنین در میان کارگران، دانشجویان و حتی پرستاران و پزشکان.
