در حالی که ۸۹مین هفته از کارزار سراسری «سه‌شنبه‌های نه به اعدام» در ۵۲ زندان کشور ادامه دارد، خانواده‌های زندانیان سیاسی محکوم به اعدام با حضور فعال و پیام‌های روشنگرانه خود، به چهره انسانی و اجتماعی این حرکت اعتراضی جان تازه‌ای بخشیده‌اند.
در بیانیه‌ی اخیر این کارزار که در آستانه روز جهانی علیه مجازات اعدام منتشر شد، آمده است: «در حالی‌که جامعه‌ی جهانی در مسیر لغو یا کاهش مجازات اعدام گام برمی‌دارد، در ایران نظام حاکم هر روز رکوردهای تازه‌ای از اعدام و خشونت ثبت می‌کند.»
در ادامه این بیانیه به اعدام شش زندانی عرب اهوازی و یک زندانی سیاسی کُرد در روز ۱۲ مهر اشاره شده و تأکید می‌کند که تأیید مجدد حکم اعدام محمدجواد وفایی‌ثانی در دیوان عالی، نشانگر استمرار سیاست سرکوب از طریق مرگ است.»
خانواده‌ها؛ قلب تپنده‌ی کارزار علیه اعدام
از آغاز شکل‌گیری جنبش «سه‌شنبه‌های نه به اعدام»، خانواده‌های زندانیان سیاسی محکوم به اعدام ستون اصلی این کارزار بوده‌اند. مادران، پدران، همسران و فرزندان این زندانیان با حضور در تجمعات، انتشار نامه‌ها و اعتصاب‌های نمادین، صدای بی‌صدای عزیزانشان شده‌اند.
آن‌ها می‌گویند هدفشان تنها نجات عزیزان خود نیست، بلکه پایان دادن به سیاست اعدام به‌عنوان ابزار انتقام و ارعاب در نظام قضایی رژیم ملاها است. حضور خانواده‌ها، به‌ویژه مادران، به این کارزار بعدی اخلاقی و انسانی بخشیده و وجدان عمومی جامعه را بیدار کرده است.
سه‌شنبه های نه به اعدام، جنبشی اجتماعی، سازمان‌یافته و آگاهانه
تداوم ۸۹ هفته‌ای کارزار «سه شنبه های نه به اعدام» نشان می‌دهد که این کارزار اکنون به یک حرکت اجتماعی سازمان‌یافته و آگاهانه تبدیل شده است؛ حرکتی که در برابر سیاست حکومتی مرگ، از حق زندگی و عدالت سخن می‌گوید.
هدف این کارزار تنها لغو احکام اعدام سیاسی نیست، بلکه خواستار لغو کلی مجازات مرگ برای همه شهروندان، صرف‌نظر از اتهام یا عقیده‌شان هستند.
رژیم آخوندی با سرکوب و اعدام در پی خاموش کردن این صداست، اما گسترش این جنبش نشان می‌دهد که خواست زندگی، عدالت و آزادی از اعدام قوی‌تر است.