گزارش‌ها حاکی از وخامت وضعیت جسمانی زندانی سیاسی آذر کوروندی موسی زاده، زندانی سیاسی ۶۰ ساله محبوس در زندان اوین است. این زندانی که از بازماندگان زندانیان سیاسی دهه ۶۰ محسوب می‌شود، علی‌رغم شرایط بحرانی سلامتی، از اعزام به بیمارستان و دریافت درمان تخصصی محروم مانده است.
این زندانی که از بیرون زدگی دیسک شدید گردن و آسیب‌دیدگی تاندون کتف رنج می‌برد، با دردهای طاقت‌فرسا در ناحیه گردن، کتف و دست مواجه است و توانایی حرکت سرش را از دست داده است.
با وجود تأکید پزشکان متخصص بر لزوم جراحی فوری، مقامات زندان اجازه انتقال او به بیمارستان را نمی‌دهند. این در حالی است که پزشکان پس از بررسی نتایج MRI، فرسایش تاندون‌های کتف او را تأیید کرده‌اند. محرومیت از درمان در شرایطی ادامه دارد که آذر کوروندی سابقه ابتلا به سرطان و بیماری قلبی دارد.
آذر کوروندی، متولد ۱۳۴۱، متأهل و دارای دو فرزند است. او از زندانیان سیاسی دهه ۶۰ بوده و در دوران نخستین بازداشتش در حالی که باردار بود، تحت بازجویی قرار داشت و فرزندش را در شرایط سخت زندان به دنیا آورد.
زندانی سیاسی آذر کوروندی در تابستان سال ۱۳۹۸ به اتهام همکاری با سازمان مجاهدین خلق و تبلیغ علیه نظام، پس از برگزاری جلسات مشاوره خانواده در باغ شخصی خود در شهریار، بازداشت و با قرار تأمین آزاد شده بود. اما در دی ماه ۱۴۰۰، دادگاه انقلاب تهران وی را به اتهام «اجتماع و تبانی به قصد برهم زدن امنیت کشور» به پنج سال حبس تعزیری و به اتهام «فعالیت تبلیغی علیه نظام» به یک سال حبس تعزیری محکوم کرد. به عنوان مجازات تکمیلی، وی به دو سال منع خروج از کشور و دو سال منع عضویت و فعالیت در احزاب، گروه‌ها و دسته‌جات اجتماعی، سیاسی و فرهنگی محکوم شد.
پس از تأیید حکم در دادگاه تجدیدنظر و اعمال ماده ۱۳۴ قانون مجازات رژیم، حکم پنج سال حبس تعزیری برای آذر کوروندی لازم‌الاجرا شد.
وی در تاریخ ۸ مرداد ماه ۱۴۰۲، پس از احضار به شعبه اول اجرای احکام دادسرای ناحیه ۳۳ تهران، بازداشت و برای سپری کردن دوران حبس خود به زندان اوین منتقل شد.
محروم کردن زندانیان سیاسی از درمان پزشکی، همچنان یکی از نقض‌های مکرر حقوق بشر در ایران است. کمیسیون زنان شورای ملی مقاومت بارها نسبت به بی‌توجهی سیستماتیک پزشکی در زندان‌های ایران هشدار داده و از سازمان ملل متحد و نهادهای بین‌المللی حقوق بشری خواسته است تا هیأت‌های حقیقت‌یاب به ایران اعزام کرده، شرایط زندان‌ها را بررسی و با زندانیان سیاسی، به‌ویژه زنان، گفتگو کنند.
