وضعیت زنان معترض در زندان قرچک فاجعه آمیز است.
زنی که چندی پیش از زندان قرچک آزاد شده است از وضعیت فاجعه بار زنان معترض در زندان قرچک خبر داد. او گفت برخی از زنان بازداشت شده در جریان قیام به زندان قرچک برده شده و در بند ۸ محبوس می باشند.
این زندانی که خود نیز دوره حبسش را در بند ۸ زندان قرچک گذرانده، وضعیت زنان معترض را وحشتناک توصیف کرد. صغری خدادادی، رئیس زندان به زندانیان هشدار داده است که چنانچه خبری از شرایط بند به بیرون درز کند، تمام خطوط تلفن بند ۸ را قطع خواهد کرد!
به گفته این زندانی سابق، یکی از جدی ترین مشکلات بند ۸ کمبود مواد غذایی بود. «زندانیان همیشه گرسنه هستند.»
برای ۱۵۰ زندانی که در بندی محبوس هستند که ظرفیت ۵۰نفر را دارد، تنها سه حمام و دستشویی وجود دارد.
ورودی های جدید جایی برای خواب ندارند و در کریدور می خوابند.
این زندانی که اخیراً از قرچک آزاد شده است افزود: «اوضاع نظافت و بهداشت افتضاح است. مشکل شپش هم فراگیر شده است. اجازه دادن لباس گرم به بچه ها نمی دهند. چند تا از خانواده ها خیلی تلاش کردند لباس گرم به دخترانشان برسانند اما هرچقدر هم که التماس می کردند اجازه نمی دادند. با این همه زحمت خودشان را تا زندان می رسانند اما آنها را برمی گردانند و اجازه نمی دهند برای بچه هایشان لباس گرم به داخل بدهند.»
زندان آب آشامیدنی ندارد و زندانیان باید آب معدنی بخرند. حمام ها هم تنها دو روز در هفته آب گرم دارند.
صغری خدادادی اخطار داده است که اگر خبر بند به بیرون درز کند همه تلفن ها را قطع می کند.
کمیسیون زنان شورای ملی مقاومت این خواسته مقاومت ایران را تکرار می کند و از سازمان ملل متحد خواستار اعزام هیأت برای بازدید از زندان ها و مصاحبه با زندانیان به خصوص زنان زندانی سیاسی و زنان معترض می باشد.
سابقه امر زندان قرچک
زندان مخوف قرچک ورامین تنها زندان زنان در ایران است که برای بازداشت زنان محکوم به جرایم خشن و تبعید داخلی زنان زندانی سیاسی مورد استفاده قرار می گیرد. در این زندان تفکیک جرایم وجود ندارد و زندانیان سیاسی در کنار زندانیان عادی و جنایتکاران خطرناک نگهداری می شوند. در یک کلام، شرایط زندانیان در زندان قرچک افتضاح است.
زندان قرچک و اوین اصلی ترین اماکن نگهداری زنان معترض دستگیر شده است.
شرایط عمومی
زندان قرچک که به نام زندان شهر ری نیز شناخته می شود، یک مرغداری صنعتی در منطقه ای کویری در شرق تهران است که با استانداردهای جهانی فاصله زیادی دارد. تا پیش از قیام اخیر، حدود 2000 زندانی در شرایط متراکم و غیربهداشتی و بدون دسترسی به آب آشامیدنی، غذای مناسب، دارو و هوای تازه در آنجا محبوس بودند.
شکایات رایج عبارتند از: کف‌پوش‌های آغشته به ادرار، کمبود تهویه، امکانات ناکافی و کثیف حمام، شیوع بیماری‌های مسری، غذای بی کیفیت حاوی قطعات کوچک سنگ، و آب شور.
یکی از غم انگیزترین شرایط، وضعیت مادرانی است که همراه با فرزندان خود در این زندان محبوس می باشند.
سوء استفاده از زندانیان
زنان معترض آزاد شده از زندان قرچک گزارش داده‌اند که زندانیان مورد آزار و اذیت جنسی مأموران و نگهبانان زندان قرار می گیرند تا جایی که برخی از آنها به حالت روانی می رسند.
دسترسی به مراقبت های پزشکی
همچنین پزشکان و سایر کادر پزشکی زندان از ارائه خدمات درمانی مناسب به زندانیان خودداری می کنند. نگرانی هایی در مورد قابلیت اتکاء بودن تجهیزات پزشکی در درمانگاه زندان قرچک وجود دارد.
سایر گزارش‌های دریافتی از قرچک حاکی است که در فقدان برانکارد و ویلچر در درمانگاه، زندانیان ناگزیر هستند هم سلولی های خود را روی دوش شان بیاندازند و جابجا کنند. این کار در برخی موارد منجر به سقوط و حوادث دیگر می شود.
عفو بین‌الملل گزارش داده است که زنانی که نیمه شب درخواست مراقبت‌های پزشکی اورژانس داشته باشند، تا روز بعد باید صبر کنند. آنها به خاطر بیدار کردن کادر درمانی در نیمه شب مورد سرزنش قرار می گیرند.
