اعتراض زنان زندانی سیاسی در قرچک به اعدام مهدی حسنی و بهروز احسانی و سرکوب در قزلحصار؛ صدایی از دل زندان علیه موج اعدام‌ها!
شامگاه یکشنبه ۵ مرداد ۱۴۰۴، گروهی از زنان زندانی سیاسی در زندان قرچک ورامین با برگزاری مراسمی اعتراضی، به اعدام ناگهانی دو زندانی سیاسی، مهدی حسنی و بهروز احسانی در زندان قزلحصار واکنش نشان دادند. این دو زندانی، سحرگاه همان روز، بدون اطلاع خانواده‌ها و در غیاب روندهای عادلانه قضایی، اعدام شده بودند.
مراسم یادبود با پخش سرودهایی چون «خون ارغوان‌ها» و سردادن شعارهایی چون «تا لغو حکم اعدام ایستاده‌ایم» و «مرگ بر دیکتاتور» برگزار شد؛ شعاری که بار دیگر از اعماق یکی از خشن‌ترین زندان‌های ایران، طنین‌انداز شد.
زنان معترض همچنین نسبت به یورش خشونت‌بار گارد ویژه به بند سیاسی زندان قزلحصار در روز پیش از اعدام‌ها ابراز نگرانی کرده و از انتقال اجباری و خشن زندانیان به سلول‌های انفرادی خبر دادند. در همین شب، سعید ماسوری، زندانی سیاسی باسابقه نیز به‌طور ناگهانی به زندان زاهدان تبعید شد.
زنان زندانی در پایان این مراسم، ضمن اعلام حمایت مجدد از کارزار «سه‌شنبه‌های نه به اعدام»، خواستار توقف فوری موج جدید اعدام‌ها و افشای سیاست‌های خشونت‌بار دستگاه قضایی شدند.
این حرکت، نه‌تنها ادای احترام به قربانیان اعدام، که صدایی بلند علیه چرخه بی‌عدالتی و سرکوب در رژیم ایران بود. قرچک، در این شب، نه فقط زندانی خاموش، که صحنه‌ای از اعتراض و ایستادگی زنان شد.
