دختران ایران نیروی تغییر هستند و به بهترین شکل با دو کلمه توصیف می شوند: شجاعت و استقامت
روز بین المللی دختربچه ها فرصتی است برای یادآوری آینده ای که با ایجاد فرصت برای دختربچه‌ها به سوی آبادی ساخته می شود.
متأسفانه به دلیل حاکمیت یک دیکتاتوری زن ستیز بیرحم در ایران که تحت پوش مذهب یک آپارتاید جنسی وحشی بر ایران حاکم کرده است، ما هر سال چیزی جز مرور وضعیت رقت انگیز و دردناک دختران ایران در پهنه های مختلف نداشته ایم.
ما به کرات نوشته ایم که دختران ایران در سن ۹ سالگی می توانند مجازات کیفری بشوند،
سن قانونی ازدواج دختران در ایران ۱۳سال است و موارد استثنای بسیار زیادی هست که حتی زیر این سن هم مجبور به ازدواج می شوند.
از آمار بالای کودک همسری و کودک بیوه ها و از آسیب های آن، و از قتل های ناموسی و کشتن دختران نوجوان به دست پدر، برادر، همسر و خویشاوندان مرد.
از بازماندن میلیونها دختربچه از تحصیل، از وضعیت فاجعه بار مدارس و از تبعیض علیه دختران در تحصیل و همه زمینه ها.
از فقر نوشتیم و از سوءتغذیه دخترکان بیگناه و از دختران کار و خیابان و زباله گرد. آنها که مورد آزار جنسی قرار می گیرند و حتی به قتل می رسند.
این داستان ۴۴ سال حاکمیت رژیم آخوندی است که بدتر از دیکتاتوری شاه، کمر به پرپر کردن استعدادهای جوانان و دختران ایران بسته است.
دختران ایران برای حق و حقوق خود می جنگند و کوتاه نمی آیند
اما در مقابل این همه تاریکی، امروز دختران ایران را می توان در دو کلمه توصیف کرد: شجاعت و استقامت.
دختران ایران به جرم تلاش برای برخورداری از حقوق خود متحمل عواقب شدیدی می شوند. اما آنها با الهام گرفتن از چهار دهه مبارزات زنان و دختران ایران برای آزادی از مبارزه کوتاه نمی آیند و حاضرند بهای دستیابی به حقوق و آزادی های خویش را بپردازند.
سرنوشت آرمیتا گراوند که در همین لحظه روی تخت بیمارستان در کما به سر می برد، سمبل دختران ایران است که تسلیم زور و اجبار نمی شوند، در مقابل نیروهای سرکوبگر می ایستند، و بهای این ایستادگی را با جان و سلامت خود می پردازند.
تنها ده روز پیش در روز ۹ مهر ۱۴۰۲، آرمیتا گراوند در ایستگاه مترو مورد تهاجم فیزیکی یک «حجاب بان» قرار گرفت. وی در اثر این حمله با مغز به زمین افتاد، دچار خونریزی مغزی شد و ده روز است که در وضعیت مرگ مغزی در بیمارستانی که تحت محاصره نیروهای امنیتی و مأموران لباس شخصی است، بستری می باشد.
حتی خانواده و خواهرش به او دسترسی ندارند. تیم پزشکی هیچ گزارشی از وضعیت او نمی دهد. تمامی اقوام او در کوهدشت لرستان تحت نظر و فشار امنیتی قرار دارند و همکلاسی ها و هم مدرسه ای هایش تهدید شده اند که نباید با مطبوعات مصاحبه کنند. حتی خبرنگاری که برای تهیه گزارش به بیمارستان رفت بازداشت شد.
این همه تدابیر امنیتی برای دخترکی که به ادعای رژیم به خاطر افت فشار خون به زمین افتاده است.
گناه آرمیتا این بود که نمی خواست حجابی را که خود انتخاب نکرده بود به سر کند.
در یک نمونه غم انگیز دیگر، مواجه هستیم با زهرا حطمی، دختر جوانی که طبق قانون جدید عفاف و حجاب، به دلیل استفاده از لاک ناخن از مدرسه اخراج شد. این نمونه دلخراشی از سرنوشت دختران این سرزمین است. او که می ترسید پدرش به دلیل اخراج از مدرسه، او را وادار به ازدواج کند، ترجیح داد به زندگی خود پایان دهد. مرگ زهرا حاصل قوانین زن ستیز رژیم ملایان چه در زمینه حجاب اجباری و چه در رابطه با سن قانونی ازدواج و اختیارات پدر برای وادار کردن دختر به ازدواج است.
و البته سال گذشته در جریان قیام ایران شاهد بودیم که دختران ۱۴-۱۷ساله به خاطر شرکت در تظاهرات به ضرب باطوم در خیابان و یا در مدرسه به قتل رسیدند و یا در حین فرار از دست نیروهای امنیتی از بالای ساختمان به پایین پرتاب شدند.
ما همچنین شاهد بودیم که صدها مدرسه دخترانه چطور به مدت چند ماه هدف حملات شیمیایی رژیم قرار گرفتند تا از این دختران شجاع انتقام بگیرند.
در روز بین المللی دختربچه ها گرامی می داریم یاد سارینا اسماعیل زاده، سارینا ساعدی، نیکا شاکرمی، اسرا پناهی، آرنیکا قائم مقامی، ستاره تاجیک، مهسا موگویی، مونا نقیب، هستی نارویی، هلن احمدی، دیانا محمودی، صدف موحدی، ماهک هاشمی، سها اعتباری، پارمیس هم نوا، ستایش شریفی نیا و دهها دختربچه زیر ۱۸سال دیگر که در جریان قیام سراسری جان خود را در راه آزادی فدا کردند. آنها و میلیونها دختر و زن جوان دیگر نیرویی هستند که سرنوشت میهن شان را با پرداخت بهای آن تغییر می دهند.
مثل همیشه، در چنین روزی از مردم آگاه جهان درخواست می کنیم که از مبارزه شجاعانه زنان و دختران ایران حمایت کنند.
