برای افزایش آگاهی عمومی نسبت به خودکشی و پیشگیری از آن،۱۰ سپتامبر روز جهانی پیشگیری از خودکشی اعلام شده است. تحت حاکمیت رژیم ملایان، خودکشی در ایران افزایش فوق العاده ای داشته و ایران دارای بالاترین نرخ خودکشی زنان در خاورمیانه می باشد. نه تنها هیچ اقدامی برای پیشگیری از خودکشی زنان صورت نمی گیرد بلکه سیاستها و قوانین زن ستیزانه بیشتر به آن دامن می زند.
افزایش فشار و محدودیت بر زنان ایرانی و موانع متعدد در مقابل استخدام و فعالیت های اجتماعی، قوانین ازدواج و فقر روز افزون موجب افسردگی گسترده و ناامیدی در میان زنان شده و به نرخ بالای خودکشی زنان منجر شده است.
زنان ایرانی در برابر زن ستیزی نهادینه شده در قانون و سیاست های کشور بی پناه می باشند. رژیم به جای رفع موانع ساختاری و تبعیض آمیز و ایجاد فرصتهای اقتصادی برابر، به تحکیم قوانین و ضوابطی می پردازد که به تبعیض علیه زنان و به حاشیه راندن فزاینده آنان دامن می زند. در این قوانین زنان به عنوان اسیر یا برده جنسی در اختیار مردان قرار می گیرند و در بسیاری موارد در جریان اختلافات خانوادگی نهایتاً دست به خودکشی می زنند.
یک متخصص آسیب شناسی اجتماعی اعلام کرد آمار خودکشی زنان و دختران جوان در طول ۵ سال در ایران، ۶۶ درصد افزایش داشته است. (سایت حکومتی خبر آنلاین – ۱۲ آبان ۱۳۹۶)
محمد مهدی تندگویان معاون ساماندهی امور جوانان وزارت ورزش و جوانان روز ۲۸ مرداد ۱۳۹۷ آمار خودکشی در ایران طی سال ۱۳۹۶ را حدود ۴ هزار و ۹۹۲ نفر اعلام کرد. وی در این رابطه افزود، «در کل کشور آمار اقدام به خودکشی در زنان حدود دو سوم و در مردان یک سوم بوده است.»
به گفته تندگویان، استان بزرگ تهران بیشترین میزان خودکشی را داشته است. وی گفت به طور متوسط در کل کشور در دو رنج سنی ۲۵ تا ۳۴ سال و ۳۵ سال به بالا بیشترین اقدام به خودکشی صورت می گیرد، اما چند سالی است که در افراد زیر ۱۷سال هم اقدام به خودکشی مشاهده شده است. «طبق آخرین آمار در کل کشور ۲۱۲ نفر زیر ۱۷سال اقدام به خودکشی کردند.» (خبرگزاری حکومتی ایلنا- ۲۸ مرداد ۱۳۹۷)
سعید مدنی یک محقق و جرم شناس گفت میانگین نرخ خودکشی در جهان ۸ در هر ۱۰۰هزار نفر است. این میانگین در برخی از شهرهای ایران بسیار بالاتر است. به طور مثال میانگین نرخ خودکشی در مسجد سلیمان ۲۷.۲ و در کرمانشاه ۲۶.۲ می باشد. (خبرگزاری رسمی ایرنا – اول بهمن ۱۳۹۶)
مقامات و کارشناسان رژیم در موارد متعدد اذعان کرده اند که آمار خودکشی ها در ایران به طور کامل گزارش و اعلام نمی شوند و آمار اعلام شده از سوی پزشکی قانونی و یا سایر مراجع حکومتی را باید یک حداقل محسوب نمود.
فقر از مهمترین عوامل خودکشی زنان در ایران
خودکشی زنان و دختران به دلیل فقر در سال گذشته افزایش داشته است. به چند نمونه تکاندهنده اشاره می کنیم. آمار بالای مادران جوان و زنان باردار در میان قربانیان خودکشی، پدیده جدیدی است که از فشار شدیدی که خانواده های فقیر و کم درآمد در ایران متحمل می شوند حکایت دارد. سیل ویرانگر که در ابتدای سال ۹۸ بسیاری از استان های کشور را در برگرفت، تنها بر شدت فشار و بر تعداد خانواده های فقیر افزوده است.
روز جمعه ۱۱مرداد ۹۸، در شهر نیریز واقع در استان فارس یک مادر به همراه دختر ۱۱ساله اش با خوردن قرص برنج دست به زندگی خود پایان دادند. روز شنبه ۱۲مرداد به دنبال خودکشی این مادر و دختر، پدر خانواده نیز در یک تصادف عمدی با یک تریلر خود را کشت.
پنج روز قبل تر، رسانه های حکومتی ایران از یک خودکشی خانوادگی دیگر در یزد خبر داده بودند. چهار عضو یک خانواده روز یکشنبه ۶ مرداد ۹۸، دست به خودکشی زدند. مادر این خانواده با تزریق زیاد انسولین، به زندگی خود پایان داد. سه فرزند این خانم نیز بعد از اطلاع به اورژانس، قبل از رسیدن نیروهای امدادی با مصرف قرص برنج دست به خودکشی زدند که دو نفر از آنها جان خود را از دست دادند. (سایت حکومتی فرارو- 6 مرداد ۱۳۹۸)
در اواخر اسفندماه در ارومیه، یک مادر جوان که بعد از ماهها موفق به خرید گوشت برای خوراک دو فرزندش نشده بود، در مقابل چشم آنها خود را به دار آویخت.
در تیرماه ۱۳۹۸ یک کارمند زن شهرداری اراک قصد داشت به دلیل کاهش حقوق پرسنل با ریختن بنزین روی خود، خودسوزی کند اما همکاران وی از انجام این عمل جلوگیری کردند. این زن مستمند متعاقباً از شهرداری اخراج شد. (خبرگزاری حکومتی رکنا- ۲۸ تیرماه ۱۳۹۸)
الهه امیری، مادر یک کودک دوساله، روز ۱۱ مرداد ۹۸، در یکی از روستاهای سقز خود را حلق آویز کرد.
خبرگزاری حکومتی رکنا، اول خرداد ۱۳۹۸ گرازش داد که یک زن ۳۴ ساله به همراه پسر ۶ ساله اش از طبقه چهارم یک ساختمان در منطقه مهر آباد تهران، به پایین پرید و به زندگی خود و پسرش پایان داد.
در ۱۵ اسفند ۹۷ در ایلام، مینا شهیدی، ۳۸ ساله، مادر سه کودک بیگناه، از شدت فقر خود را حلق آویز نمود.
روز ١٠ اسفند ۹۷ ، پریسا نظری ٢۵ ساله که متأهل و صاحب دو فرزند بود، در سرپل ذهاب خود را حلق آویز کرد.
لیلا رمضانی، ۲۴ساله، باردار و مادر یک کودک یک ساله، روز ۱۲ اسفند در ثلاث باباجانی به زندگی خود خاتمه داد.
پرشنگ کریمی، ۲۲ ساله و باردار، روز اول اسفند خود را در سرپل ذهاب حلق آویز نمود.
سرپل ذهاب و ثلاث باباجانی هر دو از مناطقی هستند که در اثر زلزله آبان ۹۶ به شدت خسارت دیده و مردم در فقر و آوارگی به سر می برند.
روز چهارشنبه ۱۵ اسفند ۱۳۹۷، فرشته کهراریان، ۳۰ ساله که شش ماهه باردار بود، در اثر فقر و تنگدستی به روی خودش، همسرش و کودک خردسالش نفت ریخت و خودشان را به آتش کشید. فرشته کهراریان در اثر شدت سوختگی در بیمارستان درگذشت.
روز ۲۱ بهمن ۹۷ در روستای چغانعلی کرمانشاه، زهرا رحمتی از شدت فقر جان خود و دو پسر ۳ و ۶ ساله اش را گرفت.
یک زن جوان به نام نوشین معنوی که در تاریخ ۲۹ اسفند ۹۷ اقدام به خودسوزی کرده بود به دلیل میزان بالای سوختگی روز پنجشنبه ۱۵ فروردین ۹۸ جان خود را از دست داد. او دارای یک کودک خردسال بود.
در حال حاضر بیش از ۸۰ درصد جامعه ایران زیر خط فقر زندگی می کنند و طبقه متوسط اساساً ناپدید شده است. آمار فقر مطلق در کشور از سال ۹۶ تا کنون از ۱۲ درصد به ۵۰ درصد رسیده و خط فقر حدود ۶.۵ میلیون تومان می باشد. این در حالی است که ایران بر روی دریایی از نفت نشسته، دومین دارنده منابع بزرگ گاز طبیعی در جهان و دارای منابع طبیعی بسیار می باشد.
قوانین ظالمانه ازدواج و ازدواج اجباری
ازدواج اجباری یکی دیگر از اصلی ترین دلایل خودکشی زنان جوان در فقدان هرگونه حمایت قانونی است. طبق قوانین رژیم ملایان سن قانونی ازدواج برای دختران ۱۳سال می باشد و در زیر این سن هم پدر می تواند با تأیید قاضی دخترش را وادار به ازدواج کند.
یک دختر ۱۶ساله به نام زیبا به دلیل اصرار نامادری اش برای ازدواج با یک مرد مسن دست به خودسوزی زد. روزنامه حکومتی خراسان در تاریخ ۴ شهریور این گزارش را منتشر کرد و نوشت بخش زیادی از بدن و صورت این دختر در اثر خودسوزی آسیب دیده است.
روز ۱۵ خرداد ۱۳۹۸، سوما خدری ۱۹ساله در بانه زیر فشار ازدواج اجباری با خوردن قرص به زندگی خود پایان داد.
سارا اسماعیلی ۱۷ساله در پیرانشهر که مجبور شده بود به عقد یکی از نزدیکان خود در بیاید، در تاریخ ۱۰ خرداد ۱۳۹۸، به زندگی خود پایان داد.
روز یکشنبه اول اردیبهشت ماه ۱۳۹۸ یک دختر ۱۸ساله به نام دلینا رحمانی به دلیل مخالفت با ازدواج اجباری با استفاده از یک اسلحه به زندگی خود پایان داد. دلینا رحمانی به زور مجبور شده بود با مردی ازدواج کند. دلینا قبل از خودکشی توسط پدر و نامزدش مورد ضرب و شتم قرار گرفته بود.
در یک خبر تکاندهنده دیگر از دهلران، یک زن متأهل به نام ماندانا حسینی که مادر چهار پسر بود به دلیل ازدواج مجدد همسرش اقدام به خودسوزی کرد و بعد از چهار روز به دلیل بالا بودن درصد سوختگی در تاریخ ۲۸ مرداد ۱۳۹۸ در یک مرکز درمانی در ایلام جان باخت.
بر اساس قوانین زن ستیزانه رژیم ملایان، مردان می توانند تا ۴ همسر رسمی داشته باشند. آنها در عین حال می توانند بدون اطلاع همسر، او را طلاق دهند.
فشار و محدودیت های مضاعف بر زنان در خانواده
یک کارشناس حکومتی به نام شریفی یزدی گفت: «گرچه در همه جای دنیا افسردگی دختران نسبت به پسران دو برابر است، اما مطالعات نشان می‌دهد که وضعیت افسردگی دختران در جامعه ایران تا چهار برابر هم گزارش شده است… دختران نسبت به پسران در چارچوب‌های سنگین‌تر از نظر روانی قرار دارند. همچنین از نظر اجتماعی هم میزان مشارکت، ارتباط و تعامل آنها نسبت به پسران پایین‌تر است.» (سایت حکومتی سلامت نیوز- ۲۴تیر ۱۳۹۷)
چنین فشارهایی هم در جامعه و هم در روابط و مناسبات خانوادگی موجب افزایش خودکشی های زنان و دختران می شود. به برخی نمونه ها توجه کنید:
روز ۷ شهریور ۱۳۹۸، یک دختر ۱۶ساله در روستای دلاوان پیرانشهر، روز ۵ شهریور ۱۳۹۸، یک دختر ۱۶ساله در شهرستان خوی و یک دختر ۱۸ساله در سقز، روز ۲ شهریور ۱۳۹۸، یک دختر ۱۵ساله در پیرانشهر به دلیل مشکلات خانوادگی به زندگی خود پایان دادند.
چهار زن ۲۱ تا ۲۹ ساله طی روزهای ۲۱ تا ۲۴ خرداد در شهرهای ارومیه، آبدانان، ایلام و پاوه به دلیل مشکلات خانوادگی با خوردن قرص برنج به زندگی خود خاتمه دادند.
گلپری امیری روز ۱۰ خرداد ۹۸ و کیمیا شیخانی ۱۹ساله روز ۲۵ خرداد ۹۸، پس از مشاجره با همسران شان خود را حلق آویز کردند.
شادی رشیدی ۲۷ ساله روز ۱۴ اردیبهشت ۹۸ در سردشت و اسرین زمانی، ۲۸ ساله مادر یک فرزند، در روز ۱۳ اردیبهشت در سنندج به دلیل مشکلات خانوادگی خود را حلق آویز و به زندگی خود پایان دادند.
روز ۱۲ اردیبهشت ۹۸، یک دختر ۱۶ ساله به نام هدیه محمدی، در شهر سنقر به دلیل مشکلات خانوادگی خود را حلق آویز کرد.
همچنین یک دختر ۱۶ ساله دیگر به نام افسانه دریایی، در روستای خانکندی از توابع شهر میاندوآب به دلیل مشکلات خانوادگی با حلق آویز به زندگی خود پایان داد.
روز ۱۱ اردیبهشت ۹۸، یک دختر جوان به نام زهره کهنه پوشی، در مریوان با ریختن بنزین روی خود، خودسوزی کرد و جان خود را از دست داد.
در قصر شیرین، یک زن ۳۰ ساله به نام پریوش قنبری به دلیل اختلافات خانوادگی با خوردن سم دست به خودکشی زد که در تاریخ ۷ فروردین جان خود را از دست داد.
روز ۲ آبان ۹۷، فاطمه قادری در مریوان، به دلیل اختلافات خانوادگی اقدام به خودسوزی کرد و جان باخت.
روز ۴ آبان ۹۷ در پیرانشهر، مریم جنگلی، ٣٧ ساله به دلیل اختلاف با همسرش خود را از طبقه چهارم یک آپارتمان به پایین پرتاپ کرد و جان باخت.
روز ۲۹ مهر ۹۷، یک دختر دانشجوی رشته زبان فرانسه از دانشگاه تهران با پرتاب خود از طبقه پارکینگ طبقاتی شهرداری خودکشی کرد و جان خود را از دست داد. در همین روز در تهران، یک دختر ۱۳ساله بعد از بیرون رفتن خانواده از خانه، خود را حلق آویز کرد.
ربط مستقیم خودکشی با قوانین ظالمانه علیه زنان
در یکی از آخرین نمونه های خودسوزی و خودکشی زنان در ایران، خبرگزاری حکومتی رکنا گزارش داد یک زن جوان روز ۱۱شهریور ۱۳۹۸، پس از خروج از ساختمان دادگاه خود را به آتش کشید. نام این زن ۲۹ساله در برخی رسانه ها سحر ذکر شده است. وی هم اکنون با سوختگی بیش از 90درصد از بدنش تحت مراقبت شدید در بیمارستان بستری است.
این زن جوان که دچار یک اختلال روانی بود و به دلیل تلاش برای ورود به یک استادیوم برای تماشای فوتبال بازداشت شده بود متهم به «جریحه دار کردن عفت عمومی» و «توهین به مأموران انتظامی» بود و از اینکه در دادسرا شنیده بود ممکن است به این دلیل ۶ماه زندانی شود، خود را به آتش کشید.
این آخرین نمونه از عواقب تحمیل فشارها و محدودیت‌های غیر‌قانونی و غیر‌ضروری بر زنان ایران می باشد که به خوبی نقش قوانین و سیاست های زن ستیزانه رژیم حاکم بر ایران و ارتباط آن با افزایش خودکشی زنان را نشان می دهد.
