حکیمه هنرمندی، زندانی سیاسی ۶۱ ساله و تکنیسین آزمایشگاه، بیش از یک سال است که در وضعیت بلاتکلیف در زندان عادل آباد شیراز محبوس می باشد.
حکیمه هنرمندی به همراه پسرش، روحالله اسکندری متولد ۱۳۵۷، با اتهام «بغی» مواجه هستند؛ یکی از سنگین ترین اتهاماتی که در نظام قضایی رژیم ایران میتواند به صدور حکم اعدام منجر شود.
هر دو زندانی سیاسی محبوس در زندان عادل آباد شیراز، پس از بازداشت تحت فشارهای شدید و شکنجههای جسمی و روحی قرار گرفتهاند.
حکیمه هنرمندی در بند زنان زندان عادل آباد شیراز محبوس است و در طول بیش از یک سال گذشته، بدون تعیین تکلیف قضایی، با محدودیتهای گسترده و فشارهای روانی مداوم روبهرو بوده است. محرومیت از تماس با خانواده و نداشتن اطلاعات شفاف درباره پرونده باعث افزایش اضطراب و استرس شده است. کارشناسان تأکید دارند که این نوع بازداشت طولانی و محدودیتهای شدید، نوعی شکنجه سفید محسوب میشود.
خانم هنرمندی به بیماریهایی از جمله قند خون، فشار خون و مشکلات پوستی مبتلاست، اما دسترسیاش به خدمات پزشکی تخصصی و درمان مؤثر محدود و ناکافی گزارش شده است؛ وضعیتی که میتواند پیامدهای جبرانناپذیری برای سلامت این زندانی به همراه داشته باشد.
پرونده حکیمه هنرمندی و پسرش، نمونهای آشکار از فشارهای سیستماتیک اعمالشده علیه زندانیان سیاسی در ایران است؛ فشارهایی که با بلاتکلیفی طولانیمدت، شکنجه روانی و جسمی، محرومیت از حق درمان و تهدید به مجازات اعدام، نهتنها جان افراد، بلکه بنیان خانوادههای آنان را نیز هدف قرار میدهد.
