وضعیت اقتصادی نابسامان، انگیزه مهاجرت پزشکان و پرستاران
وضعیت پزشکان و پرستاران در ایران به یکی از بحران‌های جدی در نظام بهداشت و درمان کشور تبدیل شده است. طبق گزارش‌های منتشره از رسانه‌های مختلف، این قشر زحمتکش با مشکلات اقتصادی و معیشتی فراوانی دست و پنجه نرم می‌کنند که باعث ناامیدی و مهاجرت بسیاری از آنها شده است.
مشکلات اقتصادی و معیشتی پرستاران
حقوق ناچیز و اجبار به اضافه‌کاری
خبرگزاری تسنیم رژیم در تاریخ ۳ تیر ۱۴۰۳ نوشت: «کادر‌های پزشکی، رشته‌های مرتبط به پزشکی مشکلات جدی دارند، پرستاران بسیار وضع سختی دارند، اینها مبانی اقتصادی‌اش باید حل بشود. پرستار کشیک می‌دهد، برای هشت ساعت ۱۶۰ هزار تومان، می‌گوید اسنپ کار کنم از اینجا بهتر است.» این وضعیت ناعادلانه اقتصادی باعث شده که تعداد زیادی از پرستاران به فکر مهاجرت بیفتند.
مهاجرت پرستاران به دلیل شرایط ناعادلانه
محمد شریفی مقدم، دبیرکل خانه پرستار، اعلام کرده که سالانه حدود سه هزار پرستار از کشور خارج می‌شوند در حالی که وزارت بهداشت حتی به اندازه این تعداد، نیروی جدید استخدام نمی‌کند.
سایت حکومتی انتخاب ۲۲ اسفند ۱۴۰۲ به نقل از یک کارشناس حکومتی نوشت: «افزایش ۱۴۰ درصدی موج مهاجرت جوانان متخصص در یک‌سال اخیر که بیش از نیمی از آنان زن بودند، را می‌توان توسل به استراتژی خروج به دلیل ناامیدی از تغییر و اصلاح دولت دانست.»
روزنامه آرمان ملی در ۲۸ فروردین ۱۴۰۳ نوشت: «پرستارانی که مهاجرت کرده و در حال ترک کار و آماده‌شدن برای مهاجرت هستند هم در هر خبر با شمارش و عدد و رقم بیشتری نسبت به اخبار پیشین، به روزرسانی می‌شد. در این میان گاهی اخباری هم از استعفاهای دسته‌جمعی و ناراحت‌کننده‌ترین بخش ماجرا، خودکشی پرستاران به گوش می‌رسید که اگر دال بر افسردگی ناشی از مشکلات و فشار کارو دغدغه‌های اقتصادی و قرار نگرفتن افراد در جایگاه واقعی خود بر اساس تخصص و مهارت‌شان نباشد نمی‌تواند دلیل منطقی دیگری داشته باشد.»
افزایش فشار کاری و اضافه‌کاری با دستمزد کم
یکی دیگر از مشکلات عمده، اجبار به اضافه‌کاری با دستمزد ناچیز است. روزنامه شرق در ۱۱ تیر ۱۴۰۳ گزارش داد که پرستاران برای هر ساعت اضافه‌کاری بین ۲۰ تا ۲۵ هزار تومان دریافت می‌کنند که این مبلغ به هیچ وجه با زحمات و سختی کار آنها تناسب ندارد. در برخی مراکز درمانی، پرستاران حتی مورد ضرب و شتم قرار می‌گیرند و برای یک ساعت اضافه‌کاری تنها ۱۵ تا ۲۰ هزار تومان دریافت می‌کنند که این مبلغ برای خرید یک قوطی کنسرو ماهی هم کفایت نمی‌کند.
کمبود پرستار
احمد نجاتیان، رئیس‌کل سازمان نظام پرستاری، کمبود شدید پرستار در کشور را واضح و مبرهن دانست و گفت: «در زمان حاضر کمتر از یک پرستار به‌ازای هر تخت بیمارستانی داریم.» (خبرگزاری حکومتی تسنیم، ۲۱ مرداد ۱۴۰۳)
وی افزود: «متأسفانه در برخی بخش‌های کشور مانند اهواز آمار پرستار به‌ازای هر تخت کمتر از نیم است که نشان از عدم‌مدیریت مطلوب در جذب پرستاران است و دلیل این کمبود نیرو، مهاجرت و ترک‌خدمت پرستاران است.»
بیماران بدلیل کمبود پرستار می میرند
مشکلات اقتصادی و فشار کاری شدید، باعث شده که بسیاری از پرستاران به دلیل کمبود نیرو و شرایط ناعادلانه، به شدت ناامید شوند. این وضعیت نه تنها برای پرستاران بلکه برای بیماران نیز خطرناک است و کیفیت خدمات درمانی را به شدت تحت تاثیر قرار داده است.
محمد شریفی مقدم دبیرکل خانه پرستار گفت: «هیچ پرستاری راضی نیست، پیش از این در آماری رسمی اعلام کردیم که بیش از ۹۰ درصد پرستاران از کارشان ناراضی هستند، آن کمتر از ده درصد هم شامل پرستارانی است که کار بالینی انجام نمی‌دهند و مثلا مترون هستند.»
وی ادامه می‌دهد: «کمبود پرستار در حال حاضر آن‌قدر جدی است که به دلیل این کمبود بیماران جان خود را از دست می‌دهند، اگر شما از بیماران و مراجعان چنین چیزی را نمی‌شنوید دو دلیل دارد یا آگاه نیستند و یا اینکه مظلوم هستند و کمبودها را می‌پذیرند. به جرات می‌گویم بیماران به دلیل کمبود پرستار می‌میرند.» (روزنامه حکومتی عصر ایران – ۲۱ آبان ۱۴۰۲)
حقوق و مزایای پایین پزشکان
تعرفه های ویزیت پزشکان در حد تنقلات
در وضعیتی که حکومت آخوندی برای مردم ایران بوجود آورده است، پزشکان نیز با سطح معیشتی خیلی پایین مواجهند. تعرفه‌های پایین پزشکی و درآمد ناکافی باعث نارضایتی و مهاجرت بسیاری از پزشکان شده است. روزنامه حکومتی آرمان امروز ۲۴ فروردین ۱۴۰۳ نوشت: «چندی پیش تعرفه‌های جدید پزشکی؛ ویزیت دکتر عمومی و متخصصان اعلام شد و تعیین مبالغ و درآمدی که برای قشری که حدود دو دهه به تحصیل پرداخته اند، با انتقادهای فراوانی در شبکه های اجتماعی همراه شد. طبق این تعرفه ها ویزیت پزشکان عمومی ۲۵۰ هزار تومان، دندانپزشکان عمومی و دکتری تخصصی، ۱۲۶ هزار تومان و دندانپزشکان متخصص و پزشک عمومی، ۱۹۸هزار تومان برای سال جاری تعیین شده است.
اما مبالغی که هیچ تناسبی با هزینه های تورم جاری در جامعه، کرایه مطب، حقوق ماهیانه پرسنل و… ندارد، به باور کارشناسان این تعرفه ها که به اندازه خرید تنقلات روزانه هم نیست، موجب دلسردی و افزایش مهاجرت از سوی پزشکان می شود.»
ایرج خسرونیا، رئیس انجمن پزشکان متخصص داخلی ایران، اعلام کرد، «کشور ما نسبت به جمعیت و وضعیت کشورهای همسایه، از نظر تعداد پزشک وضعیت بدی ندارند و این تعداد از پزشکان جوابگوی نیازهای کشور است. اما مساله مهم در این رابطه مشکلات معیشتی و امکاناتی پزشکان ایران است. پزشکان جایی برای کار کردن ندارند و بسیاری از آنها یا با حقوق ناچیز مشغول به‌کار هستند یا به شغل‌های دیگر روی می‌آورند. حدود ۲۵ هزار پزشک از کل پزشکانی که فارغ التحصیل شده‌اند، کارشان را یا رها کرده‌اند، یا مهاجرت می‌کنند، یا به شغل دیگری روی می‌آورند.» (روزنامه حکومتی آرمان امروز – ۲۴ فروردین ۱۴۰۳)
تنها چشم انداز برای بهبود زندگی کادر پزشکی در ایران
تا زمانی که رژیم ملایان روی کار است هیچ چشم اندازی برای تغییر وضعیت پزشکان و کادر درمانی وجود ندارد. این سیستم سراپا فاسد نه تنها همه درآمد نفتی و ثروت ملی را غارت و یا صرف جنگ افروزی و پروژه های ضدملی موشکی و اتمی می کند، بلکه اندک بودجه وزارت خانه ها را هم به سرقت برده و حقوق کارکنان را نمی پردازد. لذا تنها راه برای حل این مشکلات سرنگونی این رژیم ضدبشری و قرون وسطایی و جایگزینی آن با حاکمیت ملی است.
