اینس میل هالند (۶ اوت ۱۸۸۶- ۲۵ نوامبر ۱۹۱۶) فعال جسور و کاریزماتیک آمریکایی در جنبش حق رأی زنان، مدافع حقوق کارگران و یکی از چهره‌های نمادین مبارزه برای حق رأی زنان در اوایل قرن بیستم بود. او بیش از هر چیز به‌خاطر رهبری راهپیمایی تاریخی حق رأی زنان در سال ۱۹۱۳ در واشنگتن دی‌سی شناخته می‌شود، جایی که سوار بر اسب سفید و در لباس سپید، نماد زنده‌ای از نبرد زنان برای برابری شد.
او پس از فارغ‌التحصیلی از کالج واسر و دانشکده حقوق دانشگاه نیویورک، دانش خود را در خدمت عدالت اجتماعی قرار داد. میل‌هالند نه‌تنها برای حق رأی زنان، بلکه برای اصلاح نظام زندان‌ها، برابری نژادی و حقوق عادلانه کارگران مبارزه کرد. او سخنرانی‌هایی پرشور و تأثیرگذار ارائه می‌داد، حتی در برابر جمعیت‌هایی که با خصومت به او گوش می‌دادند.
تعهد بی‌وقفه‌اش به آرمان‌ها، در نهایت جانش را گرفت. در سال ۱۹۱۶، هنگام تور خسته‌کننده‌ای از سخنرانی‌ها در ایالت‌های غربی آمریکا، حین اجرای سخنرانی در لس‌آنجلس از حال رفت و اندکی بعد درگذشت. آخرین کلماتش – «آقای رئیس‌جمهور، زنان تا کی باید برای آزادی منتظر بمانند؟» – به شعاری برای نسل‌های آینده بدل شد.
اینس میل هالند به عنوان پیشرویی بی‌باک که ظرافت را با کنش‌گری درآمیخت، همچنان یکی از نمادهای ماندگار جنبش حق رأی زنان باقی مانده است؛ یادآور این‌که برای عدالت، گاهی باید دل به میدان نبرد زد—حتی اگر بر اسب سفید باشد.
