پس از روزها انکار و درز گزارشهای ضد و نقیض، رژیم جنایتکار آخوندی سرانجام به مرگ آرمیتا گراوند، دختر دلبند ایران اعتراف کرد.
گزارش شده است که مقامات از تحویل جسد آرمیتا به خانوادهاش خودداری کردهاند. گزارش شده است که مقامات از تحویل جسد آرمیتا به خانواده اش خودداری کرده و گفته اند خانواده اجازه ندارند پیکر او را به کرمانشاه منتقل کنند. در عوض، نیروهای امنیتی برای جلوگیری از تظاهراتی مشابه آنچه در مورد ژینا (مهسا) امینی رخ داد، جنازه را خودشان در تهران خاک خواهند کرد.
اعلام رسمی مرگ آرمیتا گراوند
خبرگزاری رسمی رژیم آخوندی، ایرنا، ساعت ۹ و ۵۷ دقیقه صبح روز شنبه ۶ آبان ۱۴۰۲ اعلام کرد: «آرمیتا گراوند دانشآموز تهرانی درگذشت.»
سایر رسانه های حکومتی نیز همین گزارش کلیشه ای دیکته شده را منتشر کردند.
روایت رسمی حاکی از آن است که او به دلیل افت ناگهانی فشار خون در حالی که با دوستانش در حال ورود به واگن مترو بوده، بیهوش میشود. سرش به «لبه بیرونی ایستگاه!!» برخورد و مصدوم میشود. به نوشته ایرنا «شدت برخورد به حدی بود که وی برای دقایقی دچار ایست قلبی شد و پس از تلاش امدادی چند نفر از شهروندان، کارکنان مترو و عوامل اورژانس، برای ادامه درمان به نزدیک ترین بیمارستان تخصصی اعزام شد.»
«متاسفانه آسیب مغزی وارده به مصدوم باعث شد که وی مدتی را در وضعیت کما سپری کرده و دقایقی پیش فوت کند.»
ایرنا افزود: «بر اساس نظریه رسمی پزشکان، آرمیتا گراوند پس از افت ناگهانی فشار خون، دچار سقوط، ضربه به مغز و به دنبال آن تشنج مداوم، کاهش اکسیژن رسانی مغزی و ادم مغزی شده است.»
سابقه امر در رابطه با مرگ آرمیتا گراوند
شاهدان عینی به روزنامه گاردین گفتند آرمیتا گراوند روز یکشنبه ۹ مهر ۱۴۰۲ در متروی تهران وقتی به همراه دوستانش بدون پوشاندن موهایشان به مدرسه می رفتند، مورد حمله مأمور حجاببان در واگن مترو قرار گرفت.
وقتی دوستانش او را از واگن مترو بیرون میکشیدند متوجه شدند که سر آرمیتا در حال خونریزی است. پس از ۴۵دقیقه آمبولانس او را به بیمارستان فجر نیروی هوایی برد که در محاصره انبوه نیروهای امنیتی و لباس شخصیها قرار داشت.
مریم لطفی خبرنگار روزنامه شرق که برای تهیه گزارش از این حادثه به بیمارستان مراجعه کرده بود به مدت چند ساعت بازداشت شد.
پدر و مادر اجازه ملاقات با آرمیتا را نداشتند و مادرش که قصد انجام این کار را داشت، به طور موقت دستگیر شد. آنها فقط اجازه داشتند یک نگاه کوتاه به دخترشان که در مراقبتهای ویژه بستری بود بیاندازند.
آرمیتا تحت تدابیر شدید امنیتی در بیمارستان فجر تهران بستری بود.
پس از انتشار تصویری از او روی تخت بیمارستان، احتمالاً توسط یکی از کارکنان، رژیم حتی اتاق او و تمام کادر پزشکی را که از او مراقبت میکردند، عوض کرد.
آرمیتا از سلامت کامل جسمی و روحی برخوردار بود. او یک تکواندوکار بود و کمربند دان ۳ این ورزش رزمی را داشت. او همچنین به نقاشی علاقه زیادی داشت.
رفتار جنایتکارانه ملایان علیه زنان ربطی به اسلام ندارد
خانم مریم رجوی، رئیس جمهور برگزیده شورای ملی مقاومت ایران، جان باختن مظلومانه آرمیتا گراوند را صمیمانه تسلیت گفت.
«بار دیگر فاشیسم دینی حاكم بر ایران دختر معصومی را به بهانه آخوند ساخته بدحجابی از میان ما برد. نیروهای سركوبگر با محاصره بیمارستان و تدابیر سركوبگرانه میخواهند از خیزش و اعتراض مردم جلوگیری كنند، غافل از اینكه مردم و جوانان ایران زمین بهویژه دختران و زنان میهنم عزم كردهاند رژیم آخوندها را سرنگون و دموكراسی و حاكمیت مردم را جایگزین كنند.»
وی خاطرنشان ساخت «سیاستها و عملكردهای ضدانسانی و زنستیز رژیم آخوندها علیه زنان هیچ ربطی به اسلام و قران ندارد و تنها ابزاری برای ادامه سلطه ننگین نظام منحوس ولایتفقیه است. نه به دین اجباری نه به حكومت اجباری و نه به حجاب اجباری.»
مردم ایران خواستار عدالت در رابطه با مرگ آرمیتا گراوند
همانطور که کمیسیون زنان شورای ملی مقاومت ایران چند روز قبل اشاره کرد، گمانه زنیها حاکی از آن است که او از همان ابتدا مرگ مغزی شده بود، در غیر این صورت چرا مقامات از هرگونه دسترسی والدین، دوستان یا خبرنگاران به آرمیتا جلوگیری کردند؟ چرا بیمارستان تحت محاصره شدید امنیتی قرار گرفت؟
رژیم آخوندی اعلام مرگ آرمیتا گراوند را طوری تنظیم کرد که در روزهای آخر هفته باشد که همه خبرگزاریهای بینالمللی با تعداد محدود کارکنان کار میکنند و مردم در تعطیلات هستند تا این خبر به طور کامل تحت الشعاع اخبار مرگ و ویرانی در خاورمیانه که باز هم رژیم آخوندی مسبب آن است، قرار بگیرد.
مردم ایران اما با جدیت و دقت اخبار را دنبال میکنند. آنها به یاد دارند که سرنگونی رژیم آخوندی، که عامل اصلی جنگ و بحران در خاورمیانه است، نه تنها برای آزادی و احترام به حقوق بشر در ایران، بلکه برای صلح و امنیت منطقه و جهان ضروری است.
کمیسیون زنان شورای ملی مقاومت ایران بار دیگر فراخوان خود برای تحقیق مستقل درباره این قتل حکومتی توسط گزارشگر ویژه سازمان ملل در مورد خشونت علیه زنان را تجدید می کند.