مرتیلا ماینر(۴ مارس ۱۸۱۵ – ۱۷ دسامبر ۱۸۶۴)، مدافع بیوقفه آموزش و لغو بردهداری، در برابر هنجارهای اجتماعی ایستاد و به ترویج آموزش دختران آفریقاییامریکایی در دوران پیش از جنگ داخلی آمریکا پرداخت. او در سال 1815 در نزدیکی بروکفیلد، نیویورک به دنیا آمد و آموزش خود را در مدرسهی خانمها درسمیناری دخترانهی کلوور استریت پی گرفت، سپس وارد حرفهی آموزش شد.
در حین تدریس در میسیسیپی، درخواست او برای آموزش دختران سیاهپوست رد شد که این امر ارادهاش را برای شکستن موانع تقویت کرد. در سال 1851، او مدرسهی نرمال دختران سیاهپوست را در واشنگتن دی.سی. تأسیس کرد، با اینکه با مخالفتهای شدید نژادپرستانه مواجه بود. مدرسه با تنها شش دانشآموز شروع شد، اما ثبتنام آن به سرعت به 40 نفر افزایش یافت، که این امر با کمکهای مالی از سوی کوئیکرزها و مشارکت 1000 دلاری هریت بیشار استو، نویسندهی کتاب کلبهی عمو تام، پشتیبانی میشد.
این مدرسه بر تربیت زنان سیاهپوست برای تبدیل شدن به معلم تمرکز داشت و بنیانگذار نسلی از معلمان شد. علیرغم تهدیدات و جابجاییهای متعدد، پایداری مرتیلا ماینر باعث بقای این مؤسسه شد. در سال 1856، شخصیتهای برجستهای چون هنری وارد بیشار و جانز هاپکینز به هیئت امنای مدرسه پیوستند و مأموریت آن را تقویت کردند.
سلامت رو به کاهش ماینر او را در سال 1857 مجبور به ترک رهبری کرد و اِمیلی هاولند به جای او رهبری مدرسه را بر عهده گرفت. پس از یک سفر ناموفق به کالیفرنیا برای بهبود سلامت خود، مرتیلا ماینر در سال 1864 درگذشت. میراث او ادامه یافت، و مدرسه به دانشگاه منطقهی کلمبیا تبدیل شد — تنها دانشگاه دولتی شهر واشنگتن.
او در سال 2013 توسط تالار ملی آزادیبخشی مورد تقدیر قرار گرفت و در مدرسهی ابتدایی ماینر در واشنگتن دی.سی. به یادگار مانده است. مرتیلا ماینر همچنان نماد قدرتمندی از پشتکار، برابری و قدرت تحولی آموزش است.