شیوا اسماعیلی، زندانی سیاسی ۶۰ ساله، مهندس بازنشسته کشاورزی و مادر چند فرزند، در بند زنان زندان اوین در تهران زندانی است و از حق تماس تلفنی و ملاقات حضوری با خانواده خود محروم شده است. رفتار رژیم ایران با شیوا اسماعیلی به عنوان نقض قوانین بینالمللی بشردوستانه مورد انتقاد قرار گرفته است.
شیوا اسماعیلی که در سال ۱۳۴۴ در تهران متولد شده است، در آبانماه ۱۳۹۹ بازداشت و به زندان اوین منتقل شد. در تاریخ ۲۴ اردیبهشتماه ۱۴۰۲، او در شعبه ۲۶ دادگاه انقلاب تهران به اتهام «اجتماع و تبانی» به ۱۰ سال زندان محکوم شد. این دادگاه بدون حضور وکیل برگزار شد و او از حق داشتن وکیل محروم بود. حکم زندان او در تاریخ ۷ خردادماه ۱۴۰۲ به وی ابلاغ شد.
علاوه بر زندانی شدن شیوا، دو پسر او، سید مهدی وفایی ثانی و سید علیرضا وفایی ثانی نیز در زندان اوین دوران محکومیت خود را سپری میکنند. مهدی به ۶ سال و علیرضا به ۵ سال زندان محکوم شدهاند.
با وجود شرایط دشوار، مقامات زندان بارها با بهانههای مختلف، شیوا اسماعیلی را از حق ملاقات حضوری و تماس با خانوادهاش محروم کردهاند. این اقدامها نقض آشکار چندین کنوانسیون بینالمللی حقوق بشر است که حق ارتباط زندانیان با خانواده را تضمین میکند.
محرومیت از ارتباط با خانواده، که نقش کلیدی در سلامت روانی زندانیان دارد، نمونهای دیگر از بیتوجهی رژیم ایران به حقوق اولیه انسانی است. گروههای حقوق بشری همچنان خواستار توجه بینالمللی به وضعیت شیوا اسماعیلی و سایر زندانیان سیاسی هستند که با چنین رفتارهایی روبهرو هستند.
این پرونده نشاندهنده نقض گسترده حقوق بشر در زندانهای ایران است و بر لزوم اصلاحات فوری و پاسخگویی در رژیم حاکم تأکید میکند.
