زندانی سیاسی فاطمه مثنی همچنان بعد از ۵ماه از رسیدگی پزشکی مورد نیاز خود محروم می باشد.
فاطمه مثنی ۵۳ساله از مردادماه تا کنون از خونریزی روده رنج می برد. مسئولین زندان اوین از معاینه وی توسط پزشکی قانونی و اعطای مرخصی استعلاجی به وی خودداری کرده اند. دکترها می گویند که او به لحاظ وضعیت فیزیکی توان تحمل حبس ندارد. وی به بیماری کولیت روده و سردرد میگرن عصبی دچار می باشد.
مسئولین زندان اوین از تقبل هزینه های درمان وی خودداری می کنند. خانواده او هر ۵۰ روز یک بار داروهای او را تهیه و به زندان تحویل می دهند.
منابع نزدیک به خانواده خانم مثنی می گویند که روز یکشنبه ۵ بهمن، او به همراه دو زندانی دیگر به سالن ملاقات آورده شده بود و خودش توان راه رفتن نداشت. دو هفته قبل، یک پزشک از بیمارستان طالقانی تجویز کرده بود که او جهت معاینه و تأیید عدم تحمل حبس به پزشک قانونی برود ولی دادیار زندان اوین امین وزیری این درخواست را رد کرده و اجازه نداده است که خانم مثنی معاینه شود.
روز ۲۹ مرداد ۹۹ خانم فاطمه مثنی در زندان اوین بیهوش شد. او را به بیمارستان طالقانی فرستادند ولی دست و پای او در تمام مدت یک هفته ای که در بیمارستان بود به تخت بسته شده بود. در روز ۵ شهریور ۹۹ به دستور امین وزیری، و به رغم مخالفت پزشک معالج وی به دلیل نرسیدن نتیجه آزمایشات و تمام نشدن مراحل درمانی او، خانم مثنی به زندان اوین و به بند قرنطینه بازگردانده شد.
حال زندانی سیاسی فاطمه مثنی مجدداً در روز ۱۷ شهریور ۹۹ به وخامت گرایید. این بار او برای انجام اندوسکوپی و کولونسکوپی به بیمارستان اعزام شد ولی مجدداً او را قبل از پایان آزمایشاتش به زندان اوین بازگرداندند.
فاطمه مثنی و همسرش حسن صادقی و دو فرزندشان در روز ۹ بهمن ۹۱ در حالی که در منزل شان مراسم ترحیم پدر آقای صادقی را برگزار می کردند، دستگیر شدند. پدر آقای صادقی عضو سازمان مجاهدین خلق ایران بود و تازه فوت کرده بود. خانه آنها پلمپ شد و دختر آنها پس از گذشت سه روز و پسرشان نیز که زیر سن قانونی بود پس از حدود یک ماه و نیم بازداشت و بازجویی از زندان آزاد شدند. بعداً خانم مثنی و همسرش هر کدام به ۱۵سال حبس محکوم شدند.
