در زندان اوین، دو زندانی سیاسی به نام‌های لیان درویش و فرزانه محمدی پارسا با شرایط دشوار و نقض حقوق اولیه خود مواجه هستند.
لیان درویش، زندانی ۴۰ ساله و مادر اهل استان گیلان، که از اسفند ۱۴۰۲ برای گذراندن محکومیت پنج‌ساله خود به اتهام‌هایی از جمله «اجتماع و تبانی علیه امنیت ملی»، «توهین به خامنه‌ای» و «تبلیغ علیه نظام» در بند زنان زندان اوین محبوس است، در حال حاضر با مشکلات جدی جسمانی و روانی روبه‌روست. او به عفونت شدید کلیه و مثانه مبتلا شده و نیاز فوری به درمان پزشکی دارد، اما مسئولان زندان از اعزام وی به بیمارستان و ارائه خدمات درمانی مناسب جلوگیری می‌کنند.
علاوه بر این، علیرغم تأیید درخواست آزادی مشروط لیان درویش و فرا رسیدن زمان قانونی اجرای آن، مسئولان زندان از آزادی او ممانعت کرده‌اند. همچنین وعده اولیه برای اعزام او به مرخصی درمانی کوتاه مدت نیز عملی نشده است. این بدقولی‌ها فشارهای روحی مضاعفی را بر این زندانی سیاسی تحمیل کرده است.
از سوی دیگر، فرزانه محمدی پارسا، متهم سیاسی که بیش از ۹۰ روز از بازداشتش می‌گذرد، همچنان به صورت بلاتکلیف در بند زنان زندان اوین نگهداری می‌شود.
فرزانه محمدی پارسا، دندانپزشک اهل آبادان، در تاریخ ۵ دی ماه ۱۴۰۳ توسط نیروهای امنیتی در منزل شخصی خود در تهران با ضرب و شتم بازداشت شد و پس از بیش از ۴۰ روز نگهداری در بند ۲۰۹ زندان اوین، در ۲۳ بهمن به بند زنان منتقل شده است. تاکنون نه اتهامات وی مشخص شده و نه امکان آزادی او با وثیقه فراهم گردیده است.
وضعیت این دو زندانی سیاسی نشاندهنده شمه ای از نقض حقوق بشر، ممانعت از دسترسی به خدمات پزشکی و بلاتکلیفی قضایی در زندان اوین را برجسته می کند.
