ایرن ژولیو-کوری (۱۲ سپتامبر ۱۸۹۷-۱۷ مارس ۱۹۵۶)، دختر دانشمند برجسته ماری کوری، یکی از شیمیدانان و فیزیکدانان برجسته فرانسوی بود که همراه با همسرش، فردریک ژولیو-کوری، انقلابی در علم هستهای ایجاد کرد. کشف رادیواکتیویته القایی توسط این زوج علمی، جایزه نوبل شیمی سال ۱۹۳۵ را برای آنان به ارمغان آورد و جایگاه بینظیر خانواده کوری در تاریخ علم را بیش از پیش مستحکم ساخت.
ژولیو-کوری همچون مادرش نهتنها دانشمندی برجسته، بلکه پیشگامی در عرصه زنان در علم و سیاست نیز بود. او در سال ۱۹۳۶ بهعنوان معاون تحقیقات علمی در دولت فرانسه، یکی از نخستین زنانی شد که در یک سمت دولتی مهم خدمت میکرد. در ادامه، نقش کلیدی در تأسیس کمیسیون انرژی اتمی فرانسه (CEA) در سال ۱۹۴۵ ایفا کرد و در توسعه نخستین راکتور هستهای این کشور مشارکت داشت.

دستاوردهای علمی او مسیر را برای پیشرفتهای مهمی در پزشکی و صنعت هموار کرد، اما تماس طولانیمدتش با مواد رادیواکتیو در نهایت منجر به بیماری سرطان خون و درگذشت زودهنگام او در سال ۱۹۵۶ شد. میراث ژولیو-کوری همچنان در علم فیزیک هستهای باقی است و او همچون نمادی از زنان پیشگام در عرصه علم، الهامبخش نسلهای بعدی خواهد بود.
