یادی از اعتراضات سال ۱۳۸۸ که در روز ۶ دی تا سرنگونی رژیم پیش رفت
از خرداد تا دی ماه سال ۱۳۸۸ ایران شاهد خیزش ها و قیام سراسری مردم ایران بود که خواستار تغییر بنیادین در سیستم حکومتی بودند. جرقه اعتراضات سال ۱۳۸۸ با اعلام نتایج مهندسی شده در دهمین دور انتخابات ریاست جمهوری رژیم در روز ۲۲خرداد زده شد.
یکی از برجسته ترین ویژگی های اعتراضات سال ۱۳۸۸ ایران، شرکت گسترده زنان و دختران و جلوداری آنها بود. خبرگزاریهای جهان به کرات گزارشاتی مخابره کردند که در آن تظاهرکنندگان از شهامت زنان شجاع ایران سخن گفته و نقش هدایت کنندگی آنها را می ستودند.
زنان شجاع ایران پیشاپیش صفوف شعار می دادند، نارنجک های گاز اشک آور را که از سوی مأموران به روی جمعیت پرتاب می شد دفع می کردند و به خروج مجروحین از صحنه و مداوای سریع آنان می پرداختند.
خبرگزاری فرانسه روز ۲۳خرداد گزارش داد: «جمعیت تظاهرکننده در یکی از میدانهای اصلی پایتخت شعار «مرگ بر دیکتاتور» می دهند. صدها نفر دیگر در نزدیکی وزارت کشور در مرکز تهران تجمع کرده‌اند و شعار «مرگ بر دیکتاتور» سر داده اند. اعتراض کنندگان به سمت پلیس سنگ پرتاب کردند و پلیس هم با باتوم به آنها پاسخ می داد. تظاهرکنندگان که شامل زنان نیز بودند در خیابان ولیعصر تهران توسط پلیس ضدشورش که با موتورسیکلت به محل آمده بودند مورد ضرب و شتم قرار گرفتند.»
روز ۲۵ خرداد در تهران حدود ۳ میلیون نفر به خیابان آمدند. این تظاهرات بعد از انقلاب ضدسلطنتی سال ۵۷ بزرگترین تظاهرات ضدحکومتی به‌شمار می رفت ولی با سرکوبی خونین از سوی پلیس ضدشورش، لباس شخصی ها، بسیج و سپاه روبرو شد که در نتیجه آن تعداد زیادی دستگیر، مجروح و کشته شدند. فهیمه سلحشور، سرور برومند و فاطمه رجب پور در میان کشته شدگان در این روز بودند.
۳۰ خرداد، یکی دیگر از لحظات اوج اعتراضات سال ۱۳۸۸ بود. اغلب خیابان ها و میدان های مرکزی تهران در کنترل نیروهای انتظامی و نظامی و لباس شخصی ها بود. با وجود تهدیدهای صورت گرفته، زنان، دانشجویان و جوانان در پیشاپیش صفوف تظاهرات، اعتراض خود را در خیابان انقلاب آغاز کردند. با یورش نیروهای نظامی و انتظامی و یگان ضدشورش و لباس شخصی، درگیری های شدیدی روی داد. نیروهای حکومتی از بالای ساختمان ها و پشت بام ها اقدام به تیراندازی به سوی مردم می کردند. ندا آقاسلطان، مریم مهرآذین و تینا سودی از جمله کسانی بودند که در این روز به شهادت رسیدند.
در تظاهرات ۱۶ آذر ۱۳۸۸ در دانشگاه تهران، دختران دانشجو دستها را زنجیر کرده و سپر دفاع پسران می شدند که مأمورین قصد دستگیری آنها را داشتند.
همچنین در اعتراضات روز ۶ دی ماه ۱۳۸۸، زنان شجاع ایران دلاورانه در مقابل مأمورین سرکوبگر ایستادگی و مقاومت کردند. به اعتراف فرماندهان نیروی انتظامی که مکالمات شان از روی بیسیم ضبط شده است، در این روز تهران تا مرز سقوط رسیده بود. در این روز شمار بسیاری از تظاهرکنندگان از جمله دهها زن دستگیر و حبس شدند.
قیام ۱۳۸۸ با چنین جانفشانی ها و نقش مؤثری از زنان، شکل گرفت و تداوم یافت. اسامی و جزئیات مربوط به شماری از زنان و دخترانی که در جریان اعتراضات سال ۱۳۸۸ جان خود را از دست دادند، در زیر درج شده است:
ندا آقاسلطان، ۲۷ساله، روز ۳۰خرداد ۱۳۸۸ در محله امیرآباد تهران به ضرب گلوله مأموران رژیم کشته شد. انتشار فیلم کوتاهی از لحظات جان سپردن وی که با تلفن همراه گرفته شده بود، بازتاب گسترده ای در جهان داشت و او را تبدیل به چهره قیام ۱۳۸۸ کرد. به نوشته هفته نامه تایم، لحظه جان سپردن وی پربیننده‌ترین مرگ یک انسان در تاریخ بشریت شد.
مریم مهرآذین ، ۲۴ ساله، روز ۳۰خرداد ۱۳۸۸ در میدان آزادی بر اثر اصابت گلوله جان باخت. پیکر او به بیمارستان بقیه الله سپاه منتقل گردید. پس از جان باختن او خانواده اش تحت فشار قرار گرفتند تا اطلاع رسانی نسبت به مرگ او انجام ندهند. تاکنون مشخص نشده که پیکر او در کدام قطعه از بهشت زهرا به خاک سپرده شده است.
مریم سودبر، ۲۱ ساله، دانشجویی بود که در راهپیمایی اعتراضی ۳۰ خرداد با ضربه باتوم به سرش جان باخت. پدر او فاش ساخت که وقتی به پزشکی قانونی رفته بودند، ضربه به سر دخترشان تأیید شد اما پزشک آنجا تصریح کرد که اگر علت اصلی مرگ را در سندشان قید کند، جسد به آنها تحویل داده نخواهد شد.
فهیمه سلحشور، ۲۵ساله، دیپلم، در ۲۴خرداد۱۳۸۸ به دلیل اصابت باتوم نیروهای بسیجی به سرش، دچار خونریزی داخلی شد و پس از انتقال به بیمارستان جان سپرد. پیکر وی در ۲۷خردادماه در قطعه ۲۶۶ به خاک سپرده شد.
فاطمه رجب پور، ۳۸ساله به همراه مادرش سرور برومند در ۲۵خرداد ۱۳۸۸ در حالي كه درون يك مهد كودك در خيابان محمدعلی جناح روبروی پايگاه بسيج گردان ۱۱۷ عاشورا پناه گرفته بودند، به علت تيراندازي نيروهاي مستقر در پايگاه بسيج جان باختند.
پریسا کلی، ۲۵ساله، در روز ۳۱خرداد ۱۳۸۸ به دلیل اصابت گلوله به گردن در بلوار کشاورز جان باخت. وی روز سه شنبه ۲تیر ۱۳۸۸ در قطعه ٢۵٩ به خاک سپرده شد.
تینا سودی، ۲۴ساله، روز ۳۰خرداد ۱۳۸۸ در میدان انقلاب براثر گلوله نیروهای امنیتی جان سپرد. خانواده وی جهت تحویل جسد تحت فشار زیادی قرار گرفتند تا اعلام کنند فرزندشان به مرگ طبیعی در گذشته است.
فاطمه براتی، دانشجو، در جریان حمله لباس شخصی‌ها به کوی دانشگاه در شامگاه ٢۴ خرداد ۱۳۸۸ مورد حمله و ضرب و شتم قرار گرفت و جان خود را ازدست داد. گفته می‌شود پیکر این دانشجو بدون اطلاع به خانواده اش و به طور مخفیانه در گورستان بهشت زهرای تهران به خاک سپرده شد.
شبنم سهرابی، ۳۴ساله، مادر یک دختر خردسال، روز ۶دی ۱۳۸۸ در سالگرد عاشورا توسط خودروی مأموران انتظامی زیرگرفته شد. در جریان درگیری ها و اعتراضات این روز، مأموران با خودروی خود، چندبار از روی وی رد شدند. پیکر شبنم سهرابی ۲۰ روز بعد در سردخانه کهریزک به خانواه‌اش تحویل داده‌شد. مراسم خاکسپاری سهرابی تحت تدابیر شدید امنیتی در قطعه ۸۶ بهشت زهرا برگزار گردید.
فاطمه سمسارپور، در روز ۳۰خرداد ۱۳۸۸ در مقابل منزلش براثر شلیک گلوله جان باخت. در جریان این حادثه پسر و یکی از همسایگان وی نیز گلوله خورده و به شدت زخمی شدند. مأموران به خانواده فاطمه سمسارپور اجازه برگزاری مراسم در تهران ندادند.
ترانه موسوی، در روز ۷تیر ۱۳۸۸، در حوالی مسجد قبا توسط مأموران امنیتی دستگیر و سپس در محل بازداشتگاه مورد تجاوز جنسی قرار گرفت. مأمورین حکومتی او را به شدت مضروب کردند که باعث شد او را در حال کما به بیمارستان منتقل کنند. ترانه در بیمارستان جان سپرد و مأموران حکومتی برای پاک کردن آثار تجاوز، جسد او را آتش زدند و در اتوبان کرج- قزوین رها ساختند.
