رز شنایدرمن (6آوریل1882 – 11اوت1972) یک رهبر برجسته اتحادیه کارگری، سوسیالیست و فمینسیت بود که در اولین سالهای قرن بیستم در آمریکا فعالیت می کرد.
نام او با جمله طلایی “نان و رز” به ثبت رسیده که بعدها ترجیع بند یک شعر گردید و توسط بسیاری آهنگسازان به ترانه تبدیل گردید.
رز اولین فرزند یک خانواه مذهبی یهودی با 4 فرزند بود که در روستای ساوین در لهستان روسیه زندگی می کردند. والدینش در کار تجارت لباس بودند.
خانواده او در سال 1890 به قسمت فقیر نشین شرق نیویورک مهاجرت کردند. پدر خانواده در زمستان 1892 بدرود حیات گفت و خانواده را در فقر بجا گذاشت. مادر با کار خیاطی تلاش کرد خانواده را در کنار هم نگاه دارد اما فشار مالی او را وادار نمود تا کودکان خود را برای مدتی به یک یتیم خانه یهودی بسپارد.
شنایدرمن علیرغم میلش، بعد از 6 سال تحصیل مدرسه را رها نمود. او ابتدائاً بعنوان صندوقدار در یک فروشگاه بزرگ شروع به کار نمود. سپس در سال 1898 بعنوان دوزنده در یک کارخانه کلاه سازی در بخش شرقی شروع به کار نمود.
در سال 1903 شروع به سازمان دادن زنان در کارخانه محل کار خود کرد. او در یک اعتصاب در سال 1905 شناخته تر شد و به زودی به یکی از برجسته ترین اعضای لیگ اتحادیه تجاری زنان نیویورک تبدیل شده و در سال 1908 قائم مقام بخش نیویورک این اتحادیه گردید. او کارخانه را به قصد کار برای لیگ و ادامه تحصیل با پولی که یک حامی ثروتمند لیگ تهیه کرده بود ترک نمود.
در اعتصاب گسترده 20000 نفره کارگران کارخانه بلوز زنانه در نیویورک که در سال 1909 توسط «اتحادیه جهانی زنان کارگر تولیدی های لباس» هدایت می شد وی شرکت فعال داشت. او همچنین یکی از اعضای کلیدی اولین کنگره بین المللی زنان کارگر در سال 1919 بود که در اولین کنوانسیون سالانه سازمان بین المللی کار، به شرایط کاری زنان پرداخت.
شنایدرمن یک عضو بنیانگزار اتحادیه آزادی های مدنی آمریکا بود و با النور روزولت و همسرش فرانکلین روزولت رابطه ای دوستانه ای داشت. در سال 1926 او به عنوان رئیس سراسری لیگ اتحادیه تجاری زنان برگزیده شد و این سمت را تا زمان بازنشستگی حفظ کرد.
او در سال 1933 تنها زنی بود که توسط پرزیدنت روزولت به عضویت هیأت مشاوره کارگری اداره اعاده ملی منصوب شد و عضو «اتاق فکر» روزولت طی آن دهه بود.
وی از سال 1937 تا 1944 وزیر کار ایالت نیویورک بود و برای گسترش امنیت اجتماعی برای کارگران محلی و مزد مساوی برای زنان کارگر فعالیت می کرد.
در اواخر دهه 1930و اوائل دهه 1940 برای نجات یهودیان اروپایی تلاش کرد اما تعداد اندکی را توانست نجات دهد.
او هرگز ازدواج نکرد اما با برادر و خواهرزاده هایش طوری رفتار می کرد که گویی فرزندان خود او بودند. رز شنایدرمن در سن 90 سالگی، در ۱۱ اوت 1972 در نیویورک بدرود حیات گفت.