کارزار سراسری «سه‌شنبه‌های نه به اعدام» در نود و سومین هفته خود، با شرکت زندانیان در ۵۴ زندان کشور و اعلام اعتصاب غذا در اعتراض به موج فزاینده اعدام‌ها ادامه یافت.
در بیانیه مشترک زندانیان آمده است که در برابر «موج افسارگسیخته اعدام‌ها» سکوت نخواهند کرد و از مردم و خانواده‌های محکومان به اعدام خواسته‌اند با فریاد «نه به اعدام» در خیابان‌ها و شبکه‌های اجتماعی، مانع تداوم این کشتار حکومتی شوند.
اعتراض خانواده‌ها و مادران دادخواه به مجازات اعدام
یکی از مؤثرترین جلوه‌های انسانی این جنبش، حضور مادران و خانواده‌های دادخواه است. در گردهمایی اخیر، مادران با در دست داشتن تصاویر فرزندانشان فریاد زدند:
«از سه‌شنبه‌های نه به اعدام حمایت می‌کنیم!» — شعاری که اکنون به نماد پایداری و مقاومت تبدیل شده است.
مادر شاهرخ دانشورکار، زندانی سیاسی محکوم به اعدام، با در دست داشتن تراکتی از چهره زندانیان سیاسی فریاد زد: «نه به اعدام». مادر وحید بنی‌عامریان نیز با دست‌نوشته‌ای که بر آن نوشته بود «اعدام نه، نه، نه» در میان جمعیت دیده می‌شد؛ چهره‌هایی که صدای هزاران خانواده داغدار را نمایندگی می‌کنند.
نام‌هایی که به نماد مقاومت بدل شده‌اند
در گردهمایی‌های اخیر، نام‌هایی چون احسان فریدی، زهرا شهباز طبری، منوچهر فلاح، پیمان فرح‌آور، یعقوب درخشان و محمدجواد وفایی ثانی بارها در شعارهای معترضان طنین‌انداز شد؛ زندانیانی که در آستانه اجرای حکم اعدام به سر می‌برند.
معترضان با شعارهایی نظیر «نه به اعدام احسان فریدی» و «حکم زهرا طبری را محکوم می‌کنیم»، تأکید کردند که مخالفتشان صرفاً با اعدام چند زندانی نیست، بلکه اعتراض به سیاست سیستماتیک حذف و سرکوب مخالفان از سوی دیکتاتوری حاکم بر ایران است.
