نود و چهارمین هفته از کارزار «سه شنبه های نه به اعدام» با اعتصاب غذای جمعی زندانیان در ۵۴ زندان سراسر کشور برگزار شد. در این دور، زندانیان بند مردان زندان زاهدان نیز به این حرکت پیوستند و با اعتصاب غذا، حمایت خود را از جنبش سراسری علیه اعدام اعلام کردند؛ اقدامی که نشانه‌ای از گسترش همبستگی میان زندانیان و پایداری در برابر سیاست مرگ‌محور حاکمیت است.
در بیانیه جدید این کارزار آمده است: «هیچ حکومتی با اعدام نمی‌تواند صدای بلند حقیقت، عدالت و آزادی را خاموش کند؛ و از تمامی وجدان‌های بیدار می‌خواهد تا فریاد «نه به اعدام» را به موجی بلند در هر شهر و خیابان تبدیل کنند.
در همین روزها، رضا عبدالی، زندانی سیاسی و از هم‌وطنان عرب اهوازی، با حکم اعدام روبه‌رو شده است. ما خواهان لغو فوری این حکم و توقف چرخه‌ی مرگ در زندان‌های ایران هستیم.»
نقش پیشرو خانواده‌های دادخواه در کارزار
خانواده‌های زندانیان سیاسی محکوم به اعدام همچنان در خط مقدم این جنبش ایستاده‌اند. مادران دادخواه در تجمع‌های هفتگی با در دست داشتن تصاویر فرزندان خود، شعارهایی چون «نه به اعدام، بچه‌های ما را اعدام نکنید» و «از سه شنبه های نه به اعدام حمایت می‌کنیم» سر می‌دهند.
در یکی از این تجمع‌ها، مادر شاهرخ دانشورکار با نمایش تصویر فرزندش و سایر محکومان به اعدام، فریاد زد: «اعدام نکنید، بچه‌های ما را اعدام نکنید.» خانواده‌های بنی‌عامریان و قبادی نیز با حمل بنرهایی در حمایت از این کارزار، صدای اعتراض خود را به گوش افکار عمومی رساندند.
از حرکت زندان‌ها تا جنبش ملی
کارزار «سه شنبه های نه به اعدام» که از دو سال پیش با همراهی خانواده‌های دادخواه آغاز شد، امروز به یک جنبش ملی و فراگیر بدل شده است. در دهها شهر، مردم هر هفته با تجمع‌های کوچک، ویدیوها و پویش‌های آنلاین، شعار «نه به اعدام» را زنده نگه می‌دارند. این موج اعتراضی اکنون فراتر از دیوارهای زندان رفته و به نماد مقاومت در برابر سرکوب حکومتی در جامعه تبدیل شده است.
