پرستاران مشهد از روز ۱۹ تا ۲۱ آبان ۱۴۰۴ طی سه روز متوالی علیه سیاست های غارتگرانه و ضدانسانی رژیم فریاد خشم و اعتراض سردادند. بخش کثیری از پرستاران معترض را زنان تشکیل می‌دهند.
این اعتراضات سه روزه در ادامه اعتصاب پرستاران در کرمانشاه، زنجان، یزد، اصفهان و دیگر شهرهاست که در ماه‌های اخیر به‌طور مستمر ادامه دارد.
سه روز اعتراض پرستاران مشهد
روز چهارشنبه ۲۱ آبان پرستاران مشهد با تجمع در بیمارستان کودکان اکبر این شهر دست به اعتراض زدند. پرستاران در این تجمع اعتراضی خطاب به کارگزاران رژیم فریاد می‌زدند: «پرستار له میشه، جیب ستاد پر میشه»، «پرستار نباشه سیستم از هم میپاشه» و «تعرفه حق ماست، پولش توی جیب شماست.»
آنها به این وسیله خشم خود را نسبت به تبعیض، پرداخت‌نشدن کارانه‌ها و وعده‌های دروغ مسئولان رژیم فریاد زدند و تاکید کردند که ادامه این وضعیت ممکن نیست.
پیش از این در روزهای دوشنبه و سه شنبه ۱۹ و ۲۰ آبان آنها در بیمارستان های قائم و امام رضا تجمع کرده و شعارهای مختلفی در اعتراض علیه سیاست‌های ضد‌مردمی رژیم سردادند. پرستاران مشهد شعار می‌دادند: «پرستار داد بزن حقتو فریاد بزن – پرستار می‌میرد ذلت نمی‌پذیرد.»
هم‌زمان کارکنان بهزیستی در سراسر کشور در روز ۲۰ آبان ۱۴۰۴ به اعتراض برخاستند. کارکنان بهزیستی در اعتراض به تبعیض و حقوق پایین در این تجمعات اعتراضی شرکت کردند. این تجمعات در روز ۲۱ آبان نیز ادامه داشت. زنان در این تجمعات نقش فعال خود را ایفا کردند.
نظام سلامت در حال فروپاشی
به اعتراف رسانه های حکومتی، نظام سلامت در ایران، به‌ویژه در بخش پرستاری، با فشار بی‌سابقه‌ای مواجه است. بدون تدبیر فوری برای جذب، نگهداشت و حمایت واقعی از پرستاران، نه‌تنها کیفیت خدمات درمانی در بیمارستان‌های دولتی فروخواهد ریخت، بلکه سلامت عمومی جامعه ایران در معرض تهدید جدی قرار دارد.
قاسم ابوطالبی رئیس شورای عالی نظام پرستاری گفت: «در حال حاضر در کشور ۱۶۵ هزار پرستار کم داریم… نسبت پرستار به تخت بیمارستانی در ایران ۹ دهم است در حالیکه استاندارد دنیا ۳ پرستار به ازای هر تخت بیمارستانی است». (فارس-۳۰ مهر ۱۴۰۴)
استاندارد جهانی ۳ تا ۵ تخت بیمارستانی ما به ازای ۱۰۰۰ نفر جمعیت است اما این عدد در ایران ۱.۶ تخت است. یعنی تعداد پرستاران در ایران نسبت به جمعیت لااقل ۶ برابر کمتر از استاندارد جهانی است. این درحالیست که به گفته دبیرکل خانه پرستار حدود ۶۰ تا ۷۰ هزار پرستار فارغ‌التحصیل بیکار و خانه‌نشین هستند. (سایت اقتصاد۲۴ – ۲۰ آبان ۱۴۰۴)
این کمبود مرگبار باعث شده است که «یک پرستار به شکل میانگین به ۱۲ بیمار رسیدگی کند» (همشهری آنلاین – ۵ آبان ۱۴۰۴)، امری که به گفته دبیرکل خانه پرستار منجر به «جان‌باختن بیماران در بیمارستانها» شده است.» (عصر ایران – ۹ فروردین ۱۴۰۴)
حقوق ناچیز، پرداخت‌های معوق و موج مهاجرت
حقوق بخش زیادی از پرستاران حدود ۲۰ میلون تومان است. در حالی که ۷ ماه قبل «خط فقر نسبی بیش از ۳۵ میلیون تومان تخمین زده شده بود.» (رکنا- ۲ فروردین ۱۴۰۴)
اما همین حقوق ناچیز هم اغلب با تأخیر چند ماهه پرداخت می‌شود.
بصیر هاشمی رئیس دانشگاه علوم پزشکی شیراز گفت: «استان فارس در پرداخت معوقات پرستاران با دو ماه عقب ماندگی پیشرو است. در سایر استان‌ها این معوقات به ۷ الی ۸ ماه می‌رسید.» (خبرگزاری فارس- ۳۰ مهر)
فشارها به پرستاران آنچنان شدید است که سالانه بیش از «۳۰۰۰ پرستار از کشور مهاجرت می‌کنند.» (عصر ایران – ۹ فروردین ۱۴۰۴)
