ورا نیکلایونا فیگنر (۲۵ ژوئن ۱۸۵۲ – ۱۵ ژوئن ۱۹۴۲) انقلابی روس و یکی از برجسته‌ترین زنان در جنبش رادیکال علیه خودکامگی تزار بود. او در خانواده‌ای اشرافی در کازان متولد شد و در ابتدا پزشکی را در زوریخ فرا گرفت، اما خیلی زود زندگی خود را وقف فعالیت سیاسی کرد.
فیگنر به یکی از رهبران اصلی نارودنایا ولیا (اراده مردم)، سازمان انقلابی مسئول ترور تزار الکساندر دوم در سال ۱۸۸۱، تبدیل شد. او به عنوان یکی از معدود زنان عضو کمیته اجرایی این گروه، نقش مهمی در سازماندهی عملیات مخفی و گسترش ایدئولوژی انقلاب پوپولیستی ایفا کرد.
ورا نیکلایونا فیگنر در سال ۱۸۸۳ دستگیر شد و بیش از ۲۰ سال را در حبس انفرادی در دژ شلیسلبرگ گذراند؛ تجربه‌ای که او را به نمادی از مقاومت و فداکاری بدل ساخت. پس از آزادی، فیگنر به نوشتن، سخنرانی و ثبت مبارزات انقلابی نسل خود ادامه داد و به عنوان یک متفکر سیاسی و خاطره‌نویس شناخته شد.
ورا نیکلایونا فیگنر به یاد آورده می‌شود به عنوان انقلابی بی‌باک، نماد فمینیسم و وقایع‌نگار مقاومت زیرزمینی روسیه—زنی که زندگی‌اش تجسمی از ایستادگی در برابر ستم بود.
