یک معلم واقعی که درس فداکاری داد
مینو مجیدی بانوی کرد یارسان در تاریخ ۲۰ تیر ۱۳۳۹ در قصرشیرین به دنیا آمد.
مینو مجیدی ساکن کرمانشاه، متأهل و مادر سه فرزند، دو دختر و یک پسر، و یک معلم بود.
پس از روی کار آمدن رژیم ملایان در جریان کودتای ضدفرهنگی پاکسازی شد. وی در دهه ۱۳۷۰ به طور داوطلبانه مربی تنیس روی میز برای ناشنوایان و کم شنوایان شد.
روز ۲۵ شهریور ۱۴۰۱ به دنبال کشته شدن مهسا امینی در بازداشتگاه پلیس امنیت اخلاقی یا گشت ارشاد، موجی از اعتراض ضدحکومتی سراسر ایران را فرا گرفت. کرمانشاه نیز از شهرهایی بود که صحنه اعتراض علیه رژیم آخوندی شد.
مینو مجیدی در تجمعی که در روز ۲۹ شهریور ۱۴۰۱، در کرمانشاه برپا شده بود، به ضرب گلوله به شهادت رسید. او پیش از رفتن به تظاهرات به خانوادهاش گفته بود: «اگر من نروم اعتراض کنم، چه کسی برود؟»
وی بین ساعت ۱۹.۴۵ تا ۲۰.۰۰ در خیابان سیمتری دوم کرمانشاه، در نزدیکی ابتدای بلوار وحدت از ناحیه سر هدف شلیک مستقیم گلوله نیروهای امنیتی قرار گرفت و در راه بیمارستان درگذشت.
روز بعد دادستان کرمانشاه ادعا کرد که قتل مینو مجیدی «توسط عوامل ضدانقلاب رخ داده» و او «با سلاحهای غیرسازمانی» هدف قرار گرفته است.
نیروهای امنیتی ابتدا از تحویل دادن پیکر مینو مجیدی به خانوادهاش خودداری کردند. اما بالاخره مجبور شدند آن را تحویل بدهند. مراسم خاکسپاری دو روز بعد در روز پنجشنبه ۳۱ شهریور ۱۴۰۱ ساعت ۱۰ صبح در گورستان میناآباد کرمانشاه برگزار شد. مراسم خاکسپاری مینو مجیدی به صحنه اعتراض مردم بر ضد رژیم آخوندی تبدیل شد و عزاداران علیه حکومت شعار سر دادند.
