دو زندانی سیاسی، معصومه عسگری و معصومه نساجی (فرح)، شامگاه شنبه ۵ مرداد ۱۴۰۴، به دلیل اعتراض به وضعیت غیرانسانی زندان قرچک ورامین، به سلول انفرادی منتقل شد.
این دو زندانی نسبت به شرایط بحرانی بهداشت، تغذیه نامناسب، و برخوردهای تهدیدآمیز مسئولان زندان اعتراض کرده بودند. انتقال آنان به انفرادی اقدامی تنبیهی از سوی مدیریت زندان می باشد.
روز یکشنبه ۶ مرداد ۱۴۰۴، شماری از زنان زندانی سیاسی در زندان قرچک با برگزاری مراسمی اعتراضی، به اعدام ناگهانی دو زندانی سیاسی، مهدی حسنی و بهروز احسانی در زندان قزلحصار واکنش نشان دادند.
پرونده‌ی معصومه عسگری؛ بازداشت معلمی که اعتراض کرد
معصومه عسگری، در مردادماه ۱۴۰۳ توسط نیروهای اطلاعاتی بازداشت شد. اتهامات او «تبلیغ علیه نظام» و «همکاری با گروه‌های مخالف» عنوان شده و پرونده‌اش به شعبه ۲۶ دادگاه انقلاب تهران ارجاع یافته، اما با گذشت یک سال، هیچ تاریخ مشخصی برای برگزاری دادگاه تعیین نشده است.
معصومه عسگری که تنها سرپرست خانواده خود می باشد، با مشکلات جدی سلامتی مواجه است. او به بیماری‌های مزمن از جمله دیابت، مشکلات کلیوی و کبدی و اختلالات عصبی مبتلاست. این مشکلات سلامتی با جراحات قبلی که شامل چندین شکستگی در پاهای او می‌شود، تشدید شده است. با وجود شدت این بیماری‌ها، او از دسترسی به درمان پزشکی ضروری محروم است.
ادامه بازداشت معلم بازنشسته بدون رسیدگی قضایی، نمونه‌ای روشن از استفاده رژیم زن‌ستیز ملایان از بازداشت‌های موقت به‌عنوان ابزار سرکوب سیستماتیک علیه مخالفان سیاسی، به ویژه زنان است.
معصومه نساجی؛ قربانی بازجویی با شکنجه و ۴۸ روز انفرادی
معصومه نساجی (فرح)، زندانی سیاسی ۶۲ ساله، پس از بازداشت در استان تهران، به ۵ سال و ۴ ماه حبس تعزیری محکوم شد. او از شهریور ۱۴۰۱ در زندان نگهداری شده و در دوران بازجویی، ۴۸ روز در سلول انفرادی تحت فشارهای شدید برای اخذ اعتراف اجباری قرار گرفته است. نساجی همچنین از حق دسترسی به وکیل انتخابی محروم بوده است.
خانم نساجی از بیماری تنفسی و برونشیت حاد رنج می برد. اخیرا درخواست عدم تحمل کیفر این زندانی توسط پزشکی قانونی تایید شده بود، با این حال او به دلیل کارشکنی دادستان پرونده، کماکان دوران محکومیت خود را در زندان سپری می کند.